این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، جلد ۱۹، شماره ۴، صفحات ۳۴۷-۳۵۴
عنوان فارسی مقایسه اثر سیپروفلوکساسین و آزیترومایسین در درمان دیسانتری حادّ بالغین
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: دیسانتری، معمولاً یک بیماری خودمحدودشونده است، اما درمان آنتی‌بیوتیکی آن، علاوه بر کوتاه‌کردن زمان سیمپتوماتیک‌بودن بیماری، سبب کاهش دفع میکروب از بدن بیمار و در نتیجه، کاهش قدرت سرایت به اطرافیان می‌شود. این مطالعه، به منظور مقایسه اثر سیپروفلوکساسین و آزیترومایسین در درمان گاستروآنتریت حادّ غیرآمیبی انجام شد. روش تحقیق: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 84 بیمار مبتلا به گاستروآنتریت حادّ غیرآمیبی، به روش نمونه‌گیری ساده انتخاب شدند و پس از اخذ رضایت کتبی، در یکی از دو رژیم شامل: سیپروفلوکساسین 500 میلی‌گرم هر 12ساعت یا آزیترومایسین 250 میلی‌گرم روزانه یک‌بار، قرار گرفتند. پس از 48 ساعت، بیماران ویزیت شده و بهبود علایم بالینی آنها بررسی شد؛ همچنین نتیجه کشت مدفوع روز اول آنها، ارزیابی شد. داده‌ها پس از جمع‌آوری و ثبت در پرسشنامه، با استفاده از نرم‌افزار SPSS (ویرایش 3/1) و آزمون آماری کای‌اسکوئر در سطح معنی‌داری 5/0=α تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: از 84 بیمار مورد بررسی، در نمونه مدفوع 41 نفر (8/48%) شیگلا گزارش شد که 18 نفر (9/43%) از آنها، آزیترومایسین و 23 نفر (1/56%)، سیپروفلوکساسین دریافت کردند. در 14 نمونه (7/16%)، میکروب‌های دیگری رشد کرده بود (سالمونلا، کمپلیوباکتر ژژونی، ای‌کلای). در آنتی‌بیوگرام تهیه‌شده از 55 بیمار، 32 نفر به سیپروفلوکساسین حساس بودند (2/58%) و حساسیّت به آزیترومایسین، در 41 نفر گزارش شد (5/74%). در روز سوّم درمان، پاسخ بالینی بیماران، با بررسی وضعیت تب و اسهال ارزیابی شد. در گروه آزیترومایسین در 29 نفر (5/93%) و در گروه سیپروفلوکساسین در 31 نفر (88.6%)، در روز سوّم، تب قطع شده بود که اختلاف معنی‌داری از نظر قطع تب، بین دو گروه وجود نداشت. نتیجه‌گیری: آزیترومایسین و سیپروفلوکساسین اثر یکسانی در درمان دیسانتری غیرآمیبی دارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیسانتری غیرآمیبی، سیپروفلوکساسین، آزیترومایسین
عنوان انگلیسی Comparison of Azithromycin and Ciprofloxacin in treating adults' acute non amebiasis dysenter
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Invasive diarrhea is a self-limited disease but its antibiotic treatment not only reduces the disease marking time, but also excretion of the microbes and, consequently, a decrease in the pathogenicity of the disease. The present study was conducted to compare patients' resistance to ciprofloxacin and to azithromycin in non-amoebic acute dysenteric. Materials and Methods: In this clinical- trial study 84 patients suffering from non-amoebic dysentery were selected through successive sampling, and were randomly divided into two groups. One group was administered Ciprofloxacin 500mg every 12 hours, the other group Azitromycin 250mg daily (every 24 hours). Then patients examined after 48 hours to see the probable improvement of their previous clinical symptoms. Besides, their first day feces culture was assessed. The obtained data was fed into SPSS software (V: 1/3), and then it was analysed using X2 statistical test at the significant level α=0.05.for afebrility and decreased diarrhea .data analyzed in using test. Results: Out of 84 patients, shigella was diagnosed in 41 (48.8%), 18 patients of whom (43.9%) had been treated with azitromycin and 23 cases (56.1%) had received ciprofloxacin .In 14 samples (16.7%) other microbes had grown (e.g. Salmonella, Campylobacter jejuni, Escherichia Coli). Antibiogram of 55 patients showed that 32 (58.2%) of them were sensitive to ciprofloxacin and 41 subjects (74.5%) to azitromycin .On the third day of treatment the clinical response of the patients was assessed through their probable fever and diarrhea .It was found that 29 cases (93.5%) in azitromycin group and 31 patients (88.5%) in ciprofloxacin group were a febrile. Thus, no significant difference between the two groups was observed (P=0.6). Conclusion: The present study proved that Azitromycin and Ciprofloxacin have the same efficacy in treating non-amoebic dysentery
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Non amoebic dysentery, Ciprofloxacin, Azithromycin
نویسندگان مقاله آزاده ابراهیم زاده | azadeh erahimzadeh
hepatitis research center member, birjand university of medical science, birjand, iran
عضو مرکز تحقیقات هپاتیت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (Birjand university of medical sciences)

غلامرضا شریف زاده | gholamreza sharifzadeh
social determinants of health research center member, department of health, birjand university of medical science, birjand, iran
عضو مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، گروه بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.
سازمان اصلی تایید شده: مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت

زهره آذرکار | zohreh azarkar
hepatitis research center member, birjand university of medical science, birjand, iran.
عضو مرکز تحقیقات هپاتیت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (Birjand university of medical sciences)

سمیرا حسینی | samira hosseini
member of student research committee, birjand university of medical science, birjand, iran
عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (Birjand university of medical sciences)

طاهره توحیدی زاده | tahereh tohidi zadeh
member of student research committee, birjand university of medical science, birjand, iran
عضو کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بیرجند (Birjand university of medical sciences)

محمدحسن نمایی | mohammad hassan namaei
hepatitis research center member, birjand university of medical science, birjand, iran
تلفن 09151612148
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه بیرجند (Birjand university)

نشانی اینترنتی http://journal.bums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-763-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عفونی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات