این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، جلد ۱۹، شماره ۱، صفحات ۱۲-۲۱
عنوان فارسی اثر تجویز دراز مدت سیلی‌مارین بر برخی شاخص‌های آنزیمی و سطح بافتی مالون‌ دی‌آلدئید در موش صحرایی دیابتی
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: دیابت قندی باعث افزایش استرس اکسیداتیو در اثر افزایش تولید رادیکال‌های آزاد اکسیژن و کاهش فعالیت سیستم دفاع آنتی‌اکسیدانی می‌شود. فلاوونولیگنان سیلی‌مارین دارای اثر ضدّ دیابتی است و هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی اثر تجویز آن بر سطح سرمی آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز و سطح مالون دی‌آلدئید در دو بافت قلب وکبد بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، 40 سر موش‌ صحرایی نر به پنج گروه کنترل، کنترل تحت تیمار با سیلی‌مارین (100 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، دیابتی و دو گروه دیابتی تحت درمان با سیلی‌مارین (50 و 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم) تقسیم شدند. سیلی‌مارین از روز دهم پس از تزریق استرپتوزوتوسین به مدت 4 هفته (داخل صفاقی و روزانه) تجویز شد. سطح سرمی آسپارتات و آلانین آمینوترانسفراز قبل از مطالعه و در انتهای مطالعه سنجش شد؛ به علاوه سطح مالون دی‌آلدئید در دو بافت قلب و کبد بر اساس واکنش تیوباربیتوریک اسید اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: در گروه دیابتی دریافت‌کننده دوز بالای سیلی‌مارین، میزان گلوکز سرم در هفته ششم به طور معنی‌دار کمتر از گروه دیابتی بود (007/0P=)؛ بعلاوه، در موش‌های دیابتی، یک افزایش معنی‌دار در سطح سرمی آسپارتات (028/0P=) و آلانین آمینوترانسفراز (008/0(P= مشاهده شد و درمان با سیلی‌مارین در دوز 100، تنها سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز را به صورت معنی‌داری کاهش داد (034/0P=)؛ به علاوه دیابت باعث افزایش معنی‌دار سطح مالون دی‌آلدئید در دو بافت قلب (009/0P=) و کبد (008/0P=) شد و درمان با دوز بالای سیلی‌مارین به صورت معنی‌دار، سطح مالون دی‌آلدئید را فقط در بافت کبد کاهش داد (026/0P=). نتیجه‌گیری: درمان دراز مدت با سیلی‌مارین در دوز 100 میلی‌گرم بر کیلوگرم می‌تواند، سطح سرمی آلانین آمینوترانسفراز و سطح کبدی مالون دی‌آلدئید را در حالت دیابت قندی در موش صحرائی کاهش دهد و بر سطح سرمی آنزیم آسپارتات آمینوترانسفراز و سطح قلبی مالون دی‌آلدئید در دوز بکار رفته، تأثیر معنی‌دار ندارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The effect of chronic silymarin on serum level of some enzyme markers and tissue level of malondialdehyde in diabetic rats
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Diabetes mellitus causes enhanced oxidative stress due to increased production of oxygen free radicals and decreased activity of antioxidant defense system. Flavonolignan Silymarin has an antidiabetic effect. This study was conducted to evaluate the effect of its chronic administration on serum levels of aspartate and alanine aminotranferase and the heart and liver level of malondialdehyde. Materials and Methods: In this experimental study, 40 male Wistar rats were divided into 5 equal groups, i.e. control, Silymarin -treated control (100 mg/kg), diabetic, and two Silymarin- treated diabetic groups (50 and 100 mg/kg). Silymarin was daily administered (i.p.) to each of the group members ten days after streptozotocin injection for 4 weeks. Serum levels of aspartate and alanine aminotranferase were measured both before and at the end of the study. In addition, level of malondialdehyde (MDA) was measured in the liver and the heart tissues on the basis of the reaction of thiobarbituric acid. Results: Serum glucose level in high dose Silymarin-treated diabetic group was significantly lower as compared to diabetics in the sixth week (P=0.007).Moreover, diabetic rats showed a significant increase in their aspartate serum level (P=0.028) and alanine aminotranferase (P=0.008) and Silymarin treatment only significantly reduced serum level of alanine aminotranferase (P=0.034). In addition, diabetes was followed by increased level of MDA in the liver (P=0.008) and the heart (P=0.009) tissues and high-dose Silymarin treatment significantly reduced MDA level only in the liver tissues (P=0.026). Conclusion: Long-term treatment with silymarin at a dose of 100 mg/kg can attenuate serum level of alanine aminotranferase and hepatic MDA level and does not have any significant effects on serum level of aspartate aminotranferase and cardiac tissue level of MDA in the administered doses
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهرداد روغنی | mehrdad roghani
dept. physiology, school of medicine, shahed university, tehran, iran.
مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شاهد (Shahed university)

توراندخت بلوچ نژاد مجرد | tourandokht baluchnejadmojarad
dept. physiology, school of medicine, tehran university of medical sciences, tehran, iran.
تهران- بزرگراه همت- دانشگاه علوم پزشکی تهران- پردیس همت- دانشکده پزشکی- گروه فیزیولوژی تلفن 82944577-021 نمابر 88622709-021
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی تهران (Tehran university of medical sciences)

فرشاد روغنی دهکردی | farshad roghani dehkordi
dept. cardiology, school of medicine, isfahan university of medical sciences, isfahan, iran.
دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی اصفهان (Isfahan university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://journal.bums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-508-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات