این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیزیولوژی ورزشی، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۸۵-۱۰۰

عنوان فارسی تأثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر سطوح ۱-sICAM و مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال
چکیده فارسی مقاله پژوهش حاضر، تأثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی را بر سطوح sICAM-1 و مقاومت به انسولین در زنان غیرفعال بررسی کرده است. 44 زن سالم با میانگین سنی 6/1±2/20 سال و شاخص توده‌ی بدنی3±8/20 کیلوگرم بر مترمربع در چهار گروه: استقامتی، مقاومتی، ترکیبی و کنترل (هر گروه 11 نفر) قرار گرفتند. تمرینات به مدت شش هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. تمرین استقامتی شامل بلوک‌های ایروبیک و تمرین مقاومتی به صورت کار با وزنه بود. در برنامه‌ی ترکیبی، افراد یک جلسه برنامه‌ی تمرین قدرتی و جلسه‌ی بعد، برنامه‌ی تمرین استقامتی را انجام دادند. خونگیری 36ساعت قبل و مجدداً 36 ساعت پس از خاتمه تمرینات انجام شد. یافته‌های پژوهش با استفاده از آزمون ANOVA با اندازه‌گیری‌های مکرر نشان داد که سطوح sICAM-1 در گروه مقاومتی (0.0001>P) و ترکیبی (0.0001>P) کاهش معنادار داشت، ولی در گروه استقامتی این کاهش معنادار نبود. تغییرات انسولین و شاخص مقاومت به انسولین در هیچ‌یک از گروه‌ها معنادار نبود. اما مقادیر گلوکز ناشتا در گروه ترکیبی افت معناداری داشت (0.01=P)، درحالی‌که در سایر گروه‌ها بدون تغییر بود. همچنین، در ارتباط با هیچ‌یک از متغیرها، تغییرات بین گروهی معناداری مشاهده نگردید. به نظر می‌رسد که تمرینات ترکیبی در مدت و شدت اعمال‌شده (در مقایسه با تمرینات استقامتی)، بر سطوح مولکول چسبان اثرگذاری بیشتری دارد. اما جهت بهبود مقاومت به انسولین، شدت برنامه‌ی تمرینی بیشتری مورد نیاز می‌باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تمرینات ترکیبی، انسولین، گلوکز، مولکول چسبان سلولی،

عنوان انگلیسی Effect of endurance, resistance and concurrent training on sICAM-1 levels and insulin resistance in inactive women
چکیده انگلیسی مقاله This study examines the effect of endurance, resistance and concurrent training on serum sICAM-1 levels and insulin resistance index in inactive women.44 healthy women with an average age of 20.2±1.6 years and BMI 20.8±3 kg/m2 divided into four groups: endurance, resistance, concurrent and control groups (each group, n=11). Training was conducted for six weeks and three times a week. Endurance training consists of aerobic blocks (60 to 75 percent of maximum heart rate). Resistance training was carried out (60 to 75 percent of one repetition maximum). In concurrent training program, subjects performed one session of resistance training and in the next session they did the endurance training. Blood samples were taken 36 hours before and again 36 hours after the end of training. The findings of this study using ANOVA with repeated measure showed that the levels of sICAM-1 in resistance (P>0.0001) and concurrent (P>0.0001) groups had a significant reduction, while in the endurance group this reduction was not significant. The changes in insulin and insulin resistance index in none of the groups was not significant. But, fasting glucose levels drop significantly in the concurrent group (p=0.01), while each groups was unchanged in the other. Furthermore, in connection with any of the variables, no significant changes were observed between groups. It seems that concurrent training have more impact on levels of intercellular adhesion molecule and insulin resistance index in healthy untrained women and to improve these indicators,
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله هلاله شافعی |
دانشگاه کردستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه کردستان (Kordestan university)

داریوش شیخ الاسلامی وطنی | sheikholeslami vatani
دانشیار و عضو هیئت علمی دانشگاه کردستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه کردستان (Kordestan university)


نشانی اینترنتی http://spj.ssrc.ac.ir/article_529_4505029a1dfb2f70a005e8e442efba3a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1031/article-1031-205143.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات