این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۲، شماره ۱۰، صفحات ۱-۱۱
عنوان فارسی مقایسه میزان افزایش طول مدت بارداری در تجویز شیاف پروژسترون و قرص دوفاستون در بارداری‌های مبتلا به زایمان زودرس بعد از توقف روند زایمان
چکیده فارسی مقاله مقدمه: میزان مرگ‌و‌میر و عوارض در نوزادانی که زودرس به دنیا می‌آیند، بیشتر است، لذا بایستی از وقوع زایمان زودرس جلوگیری کرد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه میزان افزایش طول مدت بارداری در تجویز شیاف پروژسترون و قرص دوفاستون در بارداری‌های مبتلا به زایمان زودرس در صورت توقف روند زایمان انجام شد. روش‌کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 98-1397 بر روی 195 نفر از مادران باردار 37-18 سال که با حاملگی تک‌قلو و با تشخیص زایمان زودرس در سن بارداری 34-24 هفته با پرده‌های سالم در بیمارستان‌های دانشگاه مشهد بستری شدند، انجام شد. پس از درمان زایمان زودرس، در صورتی که روند زایمان متوقف شد، زنان باردار به‌صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: (64 نفر در گروه شیاف پروژسترون، 65 نفر در گروه قرص دوفاستون و 65 نفر در گروه کنترل). دوفاستون به‌صورت قرص 10 میلی‌گرم، 2 بار در روز هر 12 ساعت و پروژسترون به‌صورت شیاف پروژسترون 200 میلی‌گرم روزانه تجویز شد. میزان افزایش طول مدت بارداری از شروع درمان تا زمان زایمان، سن حاملگی در زمان زایمان و نتایج نوزادی شامل: وزن موقع تولد، آپگار دقیقه اول و پنجم و بستری در NICU بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 23) و آزمون‌های آنووا، کروسکال والیس و کای اسکوئر استفاده شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته­ها: در مقایسه نتایج شیاف پروژسترون نسبت به قرص دوفاستون، میانگین وزن نوزادان در گروه شیاف پروژسترون 9/115±293 گرم بیشتر بود (03/0=p). میان گروه‌های شیاف پروژسترون و قرص دوفاستون نسبت به کنترل به‌ترتیب، میانگین افزایش طول مدت بارداری 8/2±83/11 روز (01/0=p) و 8/2±2/7 روز (03/0=p)، میانگین وزن نوزادان 9/115±9/578 گرم (01/0=p) و 9/115±9/285 گرم (03/0=p)، میانه آپگار دقیقه اول (003/0=p) و پنجم (01/0=p) به‌طور معنی‌داری بیشتر بود؛ اما میانگین سن ختم بارداری فقط در گروه شیاف پروژسترون نسبت به کنترل، به‌طور معنی‌داری بیشتر بود (01/0=p) و در گروه قرص دوفاستون نسبت به کنترل، اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (07/0=p). نتیجه­گیری: شیاف پروژسترون و قرص دوفاستون باعث افزایش طول مدت و سن ختم بارداری، وزن نوزادان و میانه آپگار دقیقه اول و پنجم نوزادان شدند؛ اما شیاف پروژسترون در مقایسه با قرص دوفاستون در افزایش وزن نوزادان مؤثرتر بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پروژسترون، پیشگیری، زایمان زودرس
عنوان انگلیسی Comparison of the duration of pregnancy in administration of progesterone suppository and Duphaston tablet in pregnant women with preterm labor after stopping delivery process
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The rate of mortality and complications are greater in preterm neonates.Therefore, preterm delivery should be avoided.This study was performed with aim to compare the duration of pregnancy in the administration of progesterone suppository and Duphaston tablet in pregnant women with preterm labor after stopping delivery process. Methods: This randomized clinical trial was performed on 195 pregnant women aged 18 to 37 years old with single-pregnancy and diagnosis of preterm labor at the gestational age of 24 to 34 weeks with healthy membranes who were admitted to the hospitals of Mashhad University of Medical Sciences in 2018-2019. After treatment of preterm delivery, if the process of delivery was stopped, pregnant women were randomly divided into three groups: (64 in progesterone suppository group, 65 in Duphaston tablet group and 65 in control group). Dydrogesterone was given as a 10 mg tablet twice daily every 12 hours, and progesterone was given as 200 mg suppository daily. The increase in the duration of pregnancy from the start of treatment to delivery, gestational age at delivery and neonatal results including: birth weight, first and fifth minutes Apgar and NICU hospitalization were evaluated. Data were analyzed by SPSS software (version 23) and ANOVA, Kruskal-Wallis, and Chi-square tests. PResults: In comparison of the results of progesterone suppository and Duphaston tablet, mean neonatal weight in progesterone suppository group was 293±115.9 gr higher than Duphaston group (P=0.03). Among progesterone suppository group and Duphaston tablets group compared to control group, the mean increase in the duration of pregnancy was 11.83±2.8 days (P=0.01) and 7.2±2.8 days (P=0.03), the mean weight of infants was 578.9±115.9 gr (P=0.01) and 285.9±115.9 gr (P=0.03), the mean of first minute Apgar score (P=0.003) and fifth minutes Apgar score (P = 0.01) was significantly higher; but the mean age of pregnancy termination was significantly higher in only progesterone suppository group than control (P=0.01) and there was no significant difference in Duphaston tablet group compared to control (P=0.07). Conclusion: Progesterone suppository and Duphaston tablet increased the duration of pregnancy and age of pregnancy termination, neonatal weight and mean of 1 and 5 minutes Apgar score; but progesterone suppository was more effective in increasing neonatal weight compared to Duphaston tablet.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Preterm Labor, Prevention, Progesterone
نویسندگان مقاله دکتر مرضیه لطفعلی‌زاده | Marzieh Lotfalizadeh
Associate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
دانشیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر زینب خادمی | Zeynab Khademi
Resident, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
رزیدنت گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر آسیه ملکی | Asieh Maleki
Assistant Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.
استادیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

دکتر مونا نجف نجفی | Mona Najaf Najafi
Assistant Professor, Department of Community Medicine, Clinical Research Unit, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
استادیار گروه پزشکی اجتماعی، واحد تحقیقات بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

نشانی اینترنتی http://ijogi.mums.ac.ir/article_14184.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/14/article-14-2060477.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات