این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، جلد ۱۳، شماره ۴، صفحات ۹-۱۵
عنوان فارسی مقایسه سیپروفلوکساسین خوراکی با سفتریاکسون تزریقی در درمان پیلونفریت حاد بدون عارضه در زنان
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: پیلونفریت حاد یکی از شایعترین عفونتهای باکتریال در انسان بویژه در زنان است که در اغلب موارد با داروهای تزریقی مورد درمان قرار می گیرند و هزینه های بالایی به منظور بستری و تهیه دارو صرف آن می گردد. در سالهای اخیر مصرف داروهای خوراکی برای درمان پیلونفریت پیشنهاد شده که از این میان سیپروفلوکساسین مورد توجه بیشتری قرار گرفته است. با توجه به مواردی از عدم پاسخ بیماران مبتلا به پیلونفریت بدون عارضه به داروهای خوراکی حتی سیپروفلوکساسین، مطالعه حاضر با هدف مقایسه نتایج درمانی دو رژیم سفتریاکسون تزریقی و سیپروفلوکساسین خوراکی در درمان پیلونفریت بدون عارضه انجام شد.روش تحقیق: این کارآزمایی بالینی، بر روی 47 بیمار زن مبتلا به پیلونفریت بدون عارضه انجام شد، میکروارگانیزم جداشده در تمام موارد E-coli بود. بیماران به طور تصادفی، تحت درمان با یکی از رژیم های سفتریاکسون تزریقی یا سیپروفلوکساسین خوراکی قرار گرفتند. وجود یا عدم وجود علایم پس از 24، 48، و 72 ساعت از شروع درمان مورد ارزیابی قرار گرفت. کشت ادرار در پایان روز سوم درمان و در پایان هفته اول از بیماران جهت ارزیابی پاسخ باکتریولوژیک به عمل آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای t و Chi-Square در سطح معنی داری P£0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی بیماران 41.35 ± 10.22 سال بود. میانگین سنی دوگروه دریافت کننده رژیم سفتریاکسون وریدی یا سیپروفلوکساسین خوراکی اختلاف معنی داری را نشان نداد (P=0.61). پاسخ بالینی به درمان در پایان 72 ساعت با استفاده از کشت ادرار منفی در گروه تحت درمان با سیپروفلوکساسین خوراکی %90 و در گروه تحت درمان با سفتریاکسون تزریقی، %100 بود ولی تفاوت معنی داری در میزان پاسخ درمانی در دو گروه دیده نشد. میانگین زمانی بهبود علایم بالینی و قطع تب در بیمارانی که با سفتریاکسون تزریقی درمان شدند، 1.63 ± 0.63 روز و در بیماران درمان شده با سیپروفلوکساسین 2.67 ± 0.49 روز بود؛ این اختلاف از نظر آماری معنی دار بود (P=0.000).نتیجه گیری: استفاده از سیپروفلوکساسین خوراکی در درمان پیلونفریت حاد بدون عارضه در زنان توصیه می شود. این دارو معادل سفتریاکسون تزریقی موثر است؛ اگرچه بهبود علایم و قطع تب دیرتر ظاهر می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparaison of oral ciprofloxacin with parenteral ceftriaxone in treatment of acute uncomplicated pyelonephritis in women
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Acute pyelonephritis is one of the most frequent bacterial infections in women which is usually managed by parenteral antibiotics, that are more expensive than oral ones. A lot of physicians recommend oral ciprofloxacin as a drug of choice to treat acute uncomplicated pyelonephritis. Recently, some patients did not responded to ciprofloxacine practically. This study was to assess treatment efficacy of oral ciprofloxacin with parenteral ceftriaxone in acute uncomplicated pyelonephritis in women. Materials and Methods: This clinical trial was performed on 47 women who were hospitalized with positive urine culture of acute uncomplicated pyelonephritis in Hashemy-nezhad hospital between 2002 and 2004. In all cases, isolated micro-organism was E.coli. After randomized selection each patient was treated by using one of the two regimens: oral ciprofloxacin or parenteral ceftriaxone. The patients were examined 24, 48, and 72 hours after the beginning of treatment for fever and other clinical symptoms and signs. For the assessment of bacteriologic response, urine cultures were undertaken at the end of the third and seventh day after the beginning of treatment. The obtained data were processed by means of SPSS software. Then, for data description statistical tables were used. Finally, student-t and fisher exact test were employed to analyse the data at the significant level of P0.05. Results: Mean age of subjects was 41.35±10.22 years. Mean age of women treated by ciprofloxacine and ceftriaxone were 41.68±9.30 and 41.12±11.80 years, respectively the difference of which was not significant statistically (P=0.61). Clinical response (negativity of urine cultures at the 3rd and 7th day) to treatment by oral ciprofloxacin and parenteral ceftriaxone revealed no significant difference. Mean symptoms improvement duration in oral ciprofloxacin and parenteral ceftriaxone were 2.67±0.49 and 1.63±0.63 days, respectively and thus, the difference was significant (P=0.000). Conclusion: The survey showed that oral ciprofloxacin is almost as effective as parenteral ceftriaxone but improvement of symptoms by ceftriaxone occurred earlier compared with ciprofloxacin taking.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مجیدرضا عرفانیان تقوایی | majid reza mr erfanian
مشهد، بیمارستان قائم

محسن سیدنوزادی | m seyed nozadi


نشانی اینترنتی http://journal.bums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-109&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات