این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، جلد ۱۳، شماره ۲، صفحات ۹-۱۵
عنوان فارسی تاثیر هورمون های استروژن و پروژسترون بر وضعیت نوار مغزی و MMSE در بیماران زن مبتلا به آلزایمر
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: با توجه به وفور بیماری آلزایمر و عدم درمان قطعی آن، مطالعات متعددی جهت یافتن درمانهای موثر آلزایمر در حال انجام است. بررسیهای اخیر نشان می دهد که مصرف استروژن و هورمون درمانی ممکن است بتواند سیر این بیماری را کند یا متوقف سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر هورمون درمانی با استروژن و پروژسترون بر علایم و تغییرات الکتروانسفالوگرافی در بیماران زن مبتلا به آلزایمر انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی (مداخله ای)، بر روی 30 زن با سن بیشتر از 40 سال و مبتلا به بیماری آلزایمر انجام شد که موارد منع استفاده از هورمون درمانی در آنها وجود نداشت. پس از انجام آزمونهای الکتروآنسفالوگراف (EEG) و Mini Mental Status Examination (MMSE)، بیماران به طور تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند؛ گروه آزمون به مدت چهار ماه روزانه یک قرص استروژن کونژوگه 0.625mg به همراه 1.2 قرص پروژسترون و گروه شاهد، دارونما دریافت کردند. پس از دو و چهار ماه از شروع مداخله، آزمونهای MMSE و EEG تکرار و ثبت گردید؛ داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری t مستقل و t زوج شده در سطح معنی داری P£0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمرات MMSE در گروه آزمون دو ماه بعد از مداخله 19.47 ± 2.2 و چهار ماه بعد 19.87 ± 2.53 بود که نسبت به میانگین نمرات قبل از مداخله (17.27 ± 2.31) به طور معنی داری بالاتر بود (به ترتیب P=0.001 و P=0.001). میانگین نمرات MMSE در گروه شاهد دو ماه بعد از مداخله 19 ± 4.17 و چهار ماه بعد 19 ± 4.61 بود که نسبت به قبل از مداخله (17.73 ± 5.13) تفاوت معنی داری نداشت (P=0.08 و P=0.19). توزیع فراوانی تغییرات EEG در دو گروه، دو ماه بعد از مداخله تفاوت معنی داری از نظر آماری نداشت؛ اما چهار ماه بعد، تغییرات مثبت EEG نسبت به سایر تغییرات در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد اختلاف معنی داری مشاهده شد (P=0.003). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که هورمون درمانی با استروژن و پروژسترون موجب بهبودی MMSE و نیز بهبود تغییرات EEG می گردد؛ این روش ضمن دارابودن حداقل عوارض، در درمان بیماران زن مبتلا به آلزایمر مفید می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آلزایمر، هورمون درمانی، EEG ، MMSE
عنوان انگلیسی Surveying of estrogen and progesterone effects on electroencephalogram and mini-mental status examination (MMSE) in female patients with alzheimer's disease
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: Alzheimer's disease is the most common cause of dementia, leading to debilitating the patient and indirectly causing a lot of economical and psychological problems both for the rest of the family and for the society. Because of the high incidence of the disease and no definite treatment for it, a lot of studies are being carried out to find effective therapies. Recent studies suggest that estrogen and hormone replacement therapy (HRT) may slow down or stop the progression of the disease. This study was aimed to determine the effect of HRT on the symptoms of the disorder in women with Alzheimer and their EEG changes. Materials and Methods: This interventional- clinical trial study was carried out on thirty post menopausal women suffering from Alzheimer's disease aged forty-one and over with no contraindications for hormone therapy. For every patient EEG and MMSE were performed and then the patients were randomly divided into case and control groups. For four months, the case group received conjugated-estrogen 0.625 mg with half of a medroxy progesterone acetate tablet daily. The other group received placebo. After two and four month intervals MMSE and EEG were recorded again and finally the data was analyzed by SPSS software, paired and unpaired t tests and at the significant level P≤0.05. Results: Mean MMSE score in the case group two months and four months after intervention was 19.47±2.2 and 19.87±2.53, respectively which were significantly higher than the score before intervention (17.27±2.31) (P=0.001 and P=0.001). Mean MMSE score in the control group after two and four months was 19±4.17 and 19±4.61 respectively, which did not show a significant difference with before intervention mean score (17.73±5.13), (P=0.08 and P=0.192, respectively). Frequency distribution of EEG changes two months after intervention in both groups did not statistically show a significant difference but four months after intervention positive EEG changes compared to other changes in the case group were higher than those in the control group, which was a significant difference (P=0.003). Conclusion: From the findings of this study support the hypothesis that hormone replacement therapy improves symptoms and EEG changes of most women with Alzheimer's disease. Thus, hormone therapy with estrogen and progesterone, while having the least complications, can be beneficial in the treatment of women with Alzheimer's disease.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Alzheimer, Hormone replacement therapy, EEG, MMSE
نویسندگان مقاله فرهاد ایران منش | f iranmanesh
رفسنجان، بیمارستان حضرت علی بن ابیطالب، بخش مغز و اعصاب

احمدرضا صیادی اناری | a sayyadi


عادله فایق | a fayegh


زهرا شفیعی | z shafiee


نشانی اینترنتی http://journal.bums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-87&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده تجربی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات