این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
محیط شناسی، جلد ۴۰، شماره ۱، صفحات ۲۹-۳۸
عنوان فارسی مقایسۀ میزان ترسیب کربن در گونۀ‌‌‌‌ گون پنبه‌‌ای (Astragalus gossypinus) و علف باغ (Dactylis glomerata) در مناطق کوهستانی هزارجریب بهشهر
چکیده فارسی مقاله دی ‌‌اکسید کربن عمده‌‌ترین جزء گازهای گلخانه‌‌ای محسوب می‌‌‌شود. به منظور کاهش دی‌‌ اکسید کربن اتمسفری و ایجاد تعادل در محتوای گازهای گلخانه‌‌ای، کربن اتمسفر ‌‌باید جذب و در فرم‌‌های متعدد ترسیب شود‌‌. کربن عنصر اصلی گازهای گلخانه‌‌ای محسوب می‌‌شود که ترسیب آن از طریق فرایند فتوسنتز و زیتودۀ گیاهی، ساده‌‌ترین و ارزان‌‌ترین راهکار ممکن برای کاهش سطح این گاز اتمسفری است. بنابراین، تحقیق حاضر به مقایسۀ ترسیب کربن در گونۀ بوته‌‌ای (Astragalus gossypinus F.) و علفی (Dactylis glomerata L.) در بخشی از مراتع نیمه‌خشک سرد وزوار هزارجریب بهشهر در استان مازندران پرداخته است. پس از تعیین منطقۀ معرف در دو سایت قرق و مرتع تحت چرا، از پوشش گیاهی و خاک به روش تصادفی- سیستماتیک نمونه‌‌برداری صورت گرفت. به این منظور 2 ترانسکت به طول 100 متر به صورت موازی با فاصلۀ 500 متر در هر سایت مستقر و در امتداد هر ترانسکت، بر اساس الگوی پراکنش گیاهان، 20 پلات 1 متر مربعی به طور تصادفی قرار داده شد. در مجموع 40 پایۀ گیاهی و 80 نمونۀ خاک (در دو عمق 0- 15 و 15- 30 سانتی‌متر) برداشت شد. نتایج آماری این بررسی نشان داد که بین ترسیب کربن اندام‌‌های مختلف گونه‌‌های تحت بررسی مرتع قرق با اندام‌‌های نظیر آن‌ها در مرتع تحت چرا تفاوت معنی‌‌داری وجود دارد. ضرایب تبدیل وزن زیتوده به کربن آلی اندام‌‌های برگ، ساقه و ریشه در منطقۀ قرق‌شده نسبت به منطقۀ تحت چرا افزایش یافته که این افزایش در گونۀ‌‌ گون پنبه‌‌ای در اندام ریشه با 12/8 درصد و در گونۀ علف باغ در اندام ساقه با 75/3 درصد بیشترین میزان را داشته است. بررسی کربن ذخیره‌شده در خاک نیز نشان داد که در هر 2 عمق تحت مطالعه، منطقۀ قرق نسبت به منطقۀ تحت چرا، ترسیب کربن بیشتری داشته است. همچنین خاک در مقایسه با بیوماس گیاهی، کربن بیشتری را در خود ذخیره کرده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آلودگی، خاک، چرا، کربن، مرتع،
عنوان انگلیسی Comparison of Carbon Sequestration of Astragalus gossypinus and Dactylis glomerata Species in Hezarjarib Mountainous Rangelands, Behshahr
چکیده انگلیسی مقاله Introduction Nowadays climate changes as one of the major environmental issues have been put forward the most important challenge in sustainable development and poverty elimination. Carbon sequestration is a process in which carbon dioxide absorbs from the atmosphere and accumulates in carbohydrates form in plant tissues, litter, and soil. Rangelands ecosystems have a great potential in carbon sequestration because of including half of the lands on the earth. In addition, their carbon storage is about 10 percent of total biomass carbon storage in terrestrial ecosystems and 30 percent of organic carbon. In a global scale, about 500 billion tons of carbon sequestrate in the rangelands annually. To reduce atmospheric carbon dioxide and greenhouse gas balance, atmospheric carbon should be captured and sequestrated. Carbon as one of the main greenhouse gases element sequesters by photosynthesis in plant biomass. Carbon sequestration by the rangelands plants is the most simple and the cheapest way to decrease this gas. Therefore identifying the species that have high ability to carbon sequestration can help us in the rangelands rehabilitation and reclamation.   Materials and methods The study area was 2598 ha including the exclosures and grazed rangelands in the mountainous region of Behshahr. This region is located on 53°54'01- 53 52' 06" longitudes and 36° 38' 24"- 36° 36' 16" latitude. The maximum and minimum elevations are 1707 meters and 1043 meters above sea level, respectively. The area annual precipitation is 409 mm and the temperature is between -15 °C to 37 °C that its maximum occurs in the May. The climate is semi-arid cold based on Emberger technique.In this study, the effects of exclosure and grazed on the carbon sequestration was studied in two plant species in the Vezvar rangelands of Hezarjarib in Behshahr. Vegetation and soil sampling was done by random-systematic method with two 100 m transects and 40 plots. The plot numbers were obtained based on the plant distribution pattern in the area. The soil sampling was done in two depths  of 0-15 and 15-30 cm with a total 80 soil samples.   Organic carbon determined by the Walkley-Black method. The species biomass measurement was done in above-ground and under-ground completely by weight and cutting method.Shooting and rooting organs of the species Astragalus gossypinus F. and Dactylis glomerata L. were separated from each other after transfer to the laboratory. The carbon sequestration coefficient of the plant organs was determined with combustion method.The carbon sequestration coefficient of the different species, organs, and the soils under these species were then analyzed in the Lab. In this study, Comparison of the carbon sequestration in two species was done by t-Test method. This investigation was done by SPSS v.19 and EXCEL software.   Results and discussion The statistical results presented in Table 1 showed that the mean of canopy percent in enclosure area is higher than that of the grazed region. Table 1. t-Test analysis of canopy percent in the exclosure and grazed area   Canopy percent Study site Mean Std. deviation Df t Astragalus gossypinus exclosure 40.20 6.39 18 5.84** grazed 21 8.19 Dactylis glomerata exclosure 6.40 2.17 18 3.60** grazed 3.30 1.63 **; Significant Level: 1٪   The statistical results showed that the conversion coefficients of the plant biomass to the organic carbon in leaves, stems, and roots in non- grazed areas were more than that of the grazed areas. This increase in Astragalus gossypinus root (8.12%) and Dactylis glomerata stem (3.75%) had the most value (Table 2). Figure 1 show a significant difference between carbon sequestrations of various organs in both area .   Table 2. Ratio of biomass conversion to organic carbon in the exclosure and grazed area (٪) Species Study site Leaf Stem Root Astragalus gossypinus exclosure 5.45 5.34 8.12 grazed 4.40 2.72 6.92 Dactylis glomerata exclosure 2.71 3.75 2.36 grazed 2.51 2.55 1.74                  (a)                                                                                                (b) Figure 1. The mean carbon sequestration comparisons of Astragalus gossypinus (a) and Dactylis glomerata (b) in the exclosure and grazed area   Table 3 presents the results of total carbon sequestration in two studied sites.  The total carbon sequestration by soil and vegetation in the non-grazed and grazed area showed no significant difference.   Table 3. Total carbon sequestration of the soil and vegetation in the exclosure and grazed area Species Study site Mean Std. deviation Df t Astragalus gossypinus exclosure 10364464.11 403085.93 18 0.325ns grazed 9560630.7 343875.48 Dactylis glomerata exclosure 9959806.82 457485.10 18 0.919ns grazed 8235804.23 378128.49 Ns: Non-Significant   Conclusion The results show that the vegetation percent of Astragalus gossypinus and Dactylis glomerata in the exclosure areas was more than the grazed areas. The carbon sequestration of the species Astragalus gossypinus and Dactylis glomerata in exclosure site was more than the grazed site. These results confirm that grazing has a negative impact on carbon storage regardless of their vegetative form. Also, the data showed that the most conversion coefficients of Astragalus gossypinus and Dactylis glomerata is belong to the root and the stem, respectively. The high conversion coefficients of the root organs can say us the woody organs have high conversion coefficient to herbage organs due to high cellulose and lignin and low water. Comparison of the carbon sequestration potential in two studied sites showed no significant difference. This shows that the grazing has impalpable effect on the root biomass as a source of carbon input to the soil. Also the different organs have a difference in the carbon storage depending on the species type. So, the leaves in woody plant have a greater ability to carbon storage than grass plant form and the stem have more carbon than the other organs in the grass form. This showed that woody tissues have more ability for the carbon sequestration. The study of stored soil carbon also indicated that the soil has more carbon stored than plant species. This can be due to the other components that exist in the rangeland ecosystems such as animals, litter, and so on.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله carbon, Rangeland, Soil, pollution, grazing
نویسندگان مقاله مرضیه حسن نژاد |
کارشناس ارشد مرتع داری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

رضا تمرتاش |
استادیار، گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

محمدرضا طاطیان | mohammad reza
استادیار، گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

نشانی اینترنتی http://jes.ut.ac.ir/article_50154_a7364189922330f1d4a8aa4e9cef85b9.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1056/article-1056-207026.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات