این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
محیط شناسی، جلد ۳۸، شماره ۱، صفحات ۸۳-۹۲
عنوان فارسی بررسی خودهمبستگی فضایی انتشار گاز دی‌اکسیدکربن از طریق سرریز فضایی حکمرانی خوب در کشورهای منطقه منا
چکیده فارسی مقاله خودهمبستگی فضایی پدیده‌ای شناخته شده در مطالعات زیست محیطی است که مفهوم آن بر اساس ارتباط فضایی ویژگی‌های زیست محیطی واحد‌های مختلف جغرافیایی شکل می‌گیرد. برای توجیه و تفسیر پدیده خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی، سازوکار‌های متعددی پیشنهاد شده است. مقاله حاضر تلاش می‌کند تا سازوکاری جدید به سازوکار‌های فوق اضافه کند که در آن خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی از طریق سرریز فضایی حکمرانی خوب میان کشورها محقق می‌‌شود. در سازوکار پیشنهادی، تغییر کیفیت نهادی یک کشور نه فقط بر کیفیت زیست محیطی آن کشور اثرگذار است، بلکه همزمان کیفیت نهادی کشورهای همسایه و از طریق آن، کیفیت زیست محیطی آنها را نیز متأثر می‌سازد. از این رو، سرریز حکمرانی خوب کشورهای همجوار عامل خودهمبستگی فضایی پدیده‌های زیست محیطی آنها خواهد شد. به منظور بررسی سازوکار پیشنهادی فوق، اثر سرریز فضایی حکمرانی خوب بر انتشار گاز دی‌اکسیدکربن در قالب مدل‌های اقتصادسنجی با داده‌های تلفیقی و ساختار فضایی در حوزه جغرافیایی کشورهای خاورمیانه و شمال افریقا (منا) و در بازه زمانی1990 تا 2007 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان می‌دهند که افزایش و تعمیق حکمرانی خوب در کشورهای منطقه منا نه تنها به کاهش گاز دی‌اکسید‌کربن می‌انجامد، بلکه با تأثیر‌گذاری مثبت بر کیفیت نهادی کشورهای همسایه موجبات کاهش آلاینده‌های زیست محیطی و افزایش کیفیت زیست محیطی آنها را نیز فراهم می‌آورد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Spatial Autocorrelation of CO2 Pollution through the Spatial Spillover of Goods Governance in Middle Eastern and North African Countries
چکیده انگلیسی مقاله Spatial environmental autocorrelation is a known phenomenon in the environmental studies explaining spatial relationship of environmental characteristics of different geographical units. Different mechanisms have been proposed to clarify how the environments of especially neighboring countries response to changes of each other. This paper attempts to propose a new mechanism, namely spatial institutional spillover effect. In this mechanism, institutional quality of a country not only affects its own environment, but also affects the institutions of neighboring countries and then, their environments. Therefore, the institutional spillover effect is the mechanism that links the environmental features of neighboring countries. The paper tests the spatial autocorrelation of CO2 pollution in Middle Eastern and North African (MENA) countries over the period 1990-2007. The results show that improving and deepening of good governance in MENA countries could reduce the CO2 pollution in their own countries and in their neighboring countries. In this paper, another mechanism to explain the environmental autocorrelation of countries was examined through the spatial institutional spillover effect.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین میرشجاعیان حسینی | mirshojaeian hosseini
دکترای اقتصاد و پژوهشگر در دانشگاه هیروشیما

فرهاد رهبر |
دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

ناهید پوررستمی |
استادیار دانشکده مطالعات جهان دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://jes.ut.ac.ir/article_29014_137e926080c7b67813190b3b8370becc.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1056/article-1056-207157.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات