این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مسکن و محیط روستا، جلد ۳۴، شماره ۱۵۰، صفحات ۳۳-۵۲
عنوان فارسی تجربه بازسازی مسکن پس از زلزله؛ سال ۱۳۵۱- شهر قیر
چکیده فارسی مقاله چکیده فقدان اطلاعات، مدارک و مستندات معتبر از تجربیات بازسازی‌های گذشته یکی از مهمترین نقاط ضعف درمطالعات بازسازی در ایران قلمداد می‌شود. بدیهی است مستندسازی بازسازی‌های گذشته و بازخوانی آن‌ها می‌تواند مفید باشد، لیکن بسیاری از اطلاعات و تجربیات مربوط که بتوان از آن‌ها برای برنامه ریزی‌های بعدی مدد گرفت وجود ندارد. شهر قیر در جنوب غربی استان فارس در زلزله منطقه قیر و کارزین در سال 1351 دچار تخریب وسیعی گردید. مشاهدات و بررسی‌های صورت گرفته در شهر قیر، چهل سال پس از وقوع زلزله نشان می‌دهد که مکان‌یابی محل احداث شهر جدید و نوع بناهای ساخته شده توسط دولت بدون انجام مطالعات جامع صورت گرفته است. در این مقاله سعی بر آن است که با مستندسازی، شناخت و بررسی روند بازسازی این شهر و عناصر شهری ساخته شده در آن و مسائل به وجود آمده پس از بازسازی و تدبیرهای اندیشیده شده برای آن‌ها با استفاده از ظرفیت‌های بومی، به ثبت و طبقه‌بندی ویژگی‌های منحصر به‌فرد این بازسازی و چگونگی تأثیرگذاری آن پرداخته و پس از 40 سال این بازسازی را بازخوانی نماید. بنابراین در راستای رسیدن به این اهداف، تلفیقی از دو روش پژوهش اکتشافی- توصیفی و میدانی استفاده شده است. از نتایج حاصل از این پژوهش چنین بر می‌آید که شهر جابه‌جا شده و مسکن‌های ساخته شده در آن شباهت اندکی با شهر قدیمی دارد. مردم شهر قیر با توجه به کمبود فضایی، ساختمان‌هایی را به مسکن ساخته شده الحاق نمودند و ظاهر خانه‌ها را به آنچه که تصور ذهنی‌شان از خانه بود، نزدیک کردند و کمبودهای مربوط به طرح را جبران نمودند. البته برخی، خانه‌های بازسازی شده را تخریب نمودند و برخی دیگر نیز پس از ورود به خانه‌هایی که مقاوم در برابر زلزله ساخته شده بودند، با وجود نامتعارف بودن فرم‌ آن‌ها در منطقه، آن‌ها را قبول کرده و این واحدها را حفظ نمودند. علاوه بر این، نتایج حاکی از آن است که ارائه امکانات و تسهیلات در جریان این بازسازی، در پذیرش جابه‌جایی شهر از سوی مردم نقش به‌سزایی داشته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مستندسازی، بازسازی، بازخوانی بازسازی، شهر قیر، زلزله
عنوان انگلیسی The experience of Post-Earthquake Housing Reconstruction- 1972 Town of Qir
چکیده انگلیسی مقاله One of the most important deficiencies in reconstruction studies in Iran is the lack of information or documents about the previous experiences of reconstructed areas meanwhile Iran is a vulnerable country to natural disasters which has experienced different reconstruction programs during the time. It is obvious that the documentation of previous reconstructions programs and surveying them can be useful and prevent similar mistakes. But, it should be declared that most of these information or evidences which can be used for the similar future programs are not gathered and also not available. The town of Qir which is located in south west of Fars province in Iran, experienced an enormous destruction due to the disastrous earthquake occurred in 1972 in the region of Qir- Karzin. Reconstruction program was arranged and implemented by the government based on relocating and constructing new town in a distance about 1.5 kilometers far from the old one. Evidences demonstrate that the government on this case had little studies to choose the location of the new town and also about the construction of the new houses. However the residents moved to the new town and occupied the constructed units in the relocated town over the last forty years. Therefore, this study documents all evidences of the reconstruction process and surveys the reconstructed town in order to review this process and draw out lessons for future studies. This research is a combination of field- based study and analytical documentation using descriptive- exploratory research methodology. In this paper, information collection is based on surveying existing evidences like the reports of the reconstruction program or daily newspapers of the year 1972, in-depth and exploratory interviews with the authorities of renovation program and survivals as well as field studies with careful observation and sketching the built houses. Findings indicate that resettled town has little similarities with the old one. Residents of the new houses modified the built units due to space limitation as well as making gardens in the houses to make them similar to their conception of a house. It should be mentioned that some residents destructed the built units and some others accepted unfamiliar architectural forms of earthquake resident houses and kept these buildings in the region during the last 40 years. In addition, findings suggest that providing facilities following the reconstruction program had significant role in acceptance of this relocation by residents.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله علیرضا فلاحی | alireza fallahi
reconstruction sfter disaster research group, , school of architecture amp;amp; urbanism, shahid beheshti university
دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه پژوهشی بازسازی پس از سانحه
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

سایما خواجه یی | sayma khajehei
reconstruction sfter disaster research group, , school of architecture amp;amp; urbanism, shahid beheshti university
دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده معماری و شهرسازی، گروه پژوهشی بازسازی پس از سانحه
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

نشانی اینترنتی http://jhre.ir/browse.php?a_code=A-10-2057-1&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1100/article-1100-211676.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده سکونتگاههای شهری و روستایی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات