این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مسکن و محیط روستا، جلد ۳۴، شماره ۱۴۹، صفحات ۱۰۳-۱۱۹
عنوان فارسی ارزیابی عملکرد دهیاری‌ها در توسعه روستایی (مطالعه موردی: دهیاری‌های شهرستان ایوان، استان ایلام)
چکیده فارسی مقاله فارغ از موفقیت یا ناکامی، تاریخ روستایی ایران سرشار از مثال­هایی متفاوت در باره شیوه­های مدیریت در مناطق مختلف آن است. مدیریت روستایی در ایران به شیوه­های گوناگونی تحقق یافته است. این مدیریت همچنین فراز و فرودهای زیادی را به لحاظ قانونی و ساختاری تجربه کرده است. با این­حال، فقدان مدیریت مؤثر روستایی در بیشتر روستاها مشکلات زیادی برای روستائیان در دوره‌های مختلف تاریخ گذشته به‌ویژه قبل از دهه 1340 به وجود آورده است. لازم به یادآوری است که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در سال 1357، سازمان‌ها و ارگان‌های مختلفی برای مدیریت روستاها تشکیل شدند از جمله: شوراهای اسلامی روستایی، خانه همیار و دفتر عمران روستایی. هر کدام از موارد نام ­برده شده در کارنامه خود دارای موفقیت یا ناکامی­هایی بوده­اند، منتها کفه ناکامی گاه سنگین­تر از موفقیت بوده است.فقدان یک نظام مدیریت جامع روستایی و ناکامی اجتماعی سازمان‌ها و ارگان‌های متولی، از مهم‌ترین عوامل بسیاری از مشکلات روستایی بوده­اند. بعد از سال‌ها آزمون و خطا، بالاخره در سال 1374 قانون «شوراها» و بعد در سال 1377 قانون «دهیاری­ها» به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیدند تا مسؤلیت­ها را به گروه مدیران جدید روستایی بسپارند. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد دهیاری­ها در توسعه روستایی در شهرستان ایوان غرب، استان ایلام صورت گرفته است. نوع تحقیق بنیادی- کاربردی و روش انجام آن اسنادی – پیمایشی است. بعد از تهیه چارچوب نظری و بررسی پیشینه، برای کسب اطلاعات لازم اقدام به تهیه دو نوع پرسشنامه و انجام عملیات میدانی شده است. جامعه نمونه شامل 200 خانوار و 16 دهیار در 16 روستا می‌باشد. نتایج حاصل از آزمون فرضیات این تحقیق نشان داد که: * دهیاران در تعامل با نهادهای دولتی و شوراها موفق عمل کرده­اند. * تفاوت معناداری بین عملکرد دهیاران در زمینه­های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی دیده نشد. * آموزش و سطح تحصیلات در عملکرد دهیاران نقش داشته است. * ضعف امکانات دهیاری، مشکلات اقتصادی مردم و اخذ عوارض و کمک‌های نقدی و یدی از مهم‌ترین مشکلات پیش روی دهیاران بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مسکن بومی، سکونت، ویژگی‌های اجتماعی-فرهنگی، شیوه‌های زیستی
عنوان انگلیسی Evaluating the function of rural governors (Dehyars) in rural development (Case study: Aivan Gharb, Illam)
چکیده انگلیسی مقاله Regardless of their success or failure, rural history of Iran is full of examples related to different managerial styles in different parts of Iran. Rural management in Iran has been materialized in various ways. It has also experienced fluctuations in terms of legal and structural frameworks. However, lack of efficient rural management in most villages has created many problems for rural residents during different eras of the past history especially before 1960s (1340s in Iranian calendar). It is necessary to remember that after the Islamic revolution in 1979, diverse organizations have been formed in order to manage the villages including: Rural Islamic Councils, Khaneh Hamyar (house of Corporation), and Rural Development Office. Each of the mentioned organizations have successes and failures in their records, however, the weight of failure is somehow more than success. The lack of a comprehensive rural management system and social failure of mentioned organizations were the main reasons for most rural problems. After years of trial and error, eventually the legislation of Councils in 1995 (1374) and then the legislation of Dehyari (Rural Governor Offices) in 1998 (1377) were passed mainly to transfer the responsibilities to new rural managers. The present study is aimed to evaluate the function of Dehyars (Rural Governors) in rural development at Aivan Gharb County of Illam province in west of Iran, which contains 72 villages with about 50,000 population. This study is a basic and applied research which has used a documentary-surveying method to shed a light on Dehyar’s functioning in Aivan Gharb County. After considering a theoretical framework, two different questionnaires were provided to be completed by 200 sample households and 16 rural governors (Dehyars) in 16 villages. Based on examined hypotheses, the followings can be mentioned as the main findings of the present study: 1. Dehyars are successful in interactions with rural councils and government organizations. 2. There is no significant difference between economic, social and physical aspects of rural governors’ (Dehyars’) functions. 3.Literacy and academic qualifications have had a great impact on Dehyar’s functions. 4.Main problems encountered Dehyars include: lack of facilities, the weakness of rural economic structure, problems associated with collecting tax and aids. It is evident that the present study covers just some areas of rural management at a sample part of Iran. Though the results can be applied to elsewhere, there is a need to deeper and wider studies of rural management in different parts of Iran according to their various socio-economic and cultural characteristics.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله شاه بختی رستمی |
دانشگاه پیام نور، گروه جغرافیا، تهران 4697-19395 ج. ا. ایران

نشانی اینترنتی http://jhre.ir/browse.php?a_code=A-10-146-2&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1100/article-1100-211689.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات