این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سلامت و محیط زیست، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۳۶۵-۳۸۲
عنوان فارسی برآورد اثرات PM۲.۵ شهر تهران بر سلامت، با استفاده از نرم افزار BenMAP-CE
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: با وجود بهبود قابل توجه کیفیت هوا در سال 1397 در تهران و کمتر شدن میانگین غلظت‌های اکثر آلاینده‌ها در مقایسه با سال‌های قبل، کیفیت هوا در این کلانشهر کماکان با مقادیر رهنمود سازمان جهانی بهداشت و استاندارد ملی فاصله دارد. هدف این مطالعه، برآورد اثرات آلودگی هوا بر سلامت در شهر تهران و با لحاظ نمودن توزیع مکانیPM2.5  و توزیع مکانی جمعیت، در تعیین میزان مواجهه است. روش بررسی: در این مطالعه، ضمن معرفی تابع غلظت-پاسخ GEMM و نرم‌افزار BenMAP-CE، مرگ و میر منتسب به مواجهه بلند مدت با PM2.5 هوای آزاد و توزیع مکانی آن در تهران برای سال‌های 1396 و 1397 از این طریق تخمین زده ‌شده است. داده‌های غلظت ساعتی PM2.5 ایستگاه‌های سنجش کیفیت هوا جهت تخمین میزان غلظت PM2.5 برای 349 محله تهران استفاده ‌شده است. یافته‌ها: نتایج به‌دست آمده نشان داد که میانگین غلظت مواجهه با PM2.5 وزن‌دهی شده با جمعیت در شهر تهران در سال‌های 1396 و 1397 برابر µg/m3 31/8 و  µg/m326/2 بوده است. با استفاده از تابع GEMM، در مجموع 377,7 (126,6-581,8) مرگ منتسب به PM2.5 در سال 1396 در بزرگسالان (بزرگ‌تر از 25 سال) برآورد گردید و برای سال 1397 این تعداد 418,6 (918,5-753,6) برآورد شد. نتیجه‌گیری: توزیع مکانی مرگ‌های منتسب به PM2.5 نشان داد نرخ مرگ منتسب به ازای هر 100 هزار نفر جمعیت، در مناطق 16 و 18 شهرداری تهران از سایر مناطق بالاتر و در منطقه یک از مناطق دیگر پایین‌تر است.    
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آلودگی هوا، ذرات معلق ریز، اثرات بهداشتی، تهران
عنوان انگلیسی Estimation of Tehran's PM2.5 health effects, using BenMAP-CE
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Despite the significant improve in air quality in Tehran in 2018 and reducing the average concentration of most pollutants, compared to previous years, air quality is still far from the WHO air quality guideline level and national air quality standards. The purpose of this study was to estimate the effects of air pollution on health in Tehran by considering the spatial distribution of PM2.5 and population in determining exposure levels. Materials and Methods: In this study, while introducing the GEMM concentration –response function and BenMAP-CE software, the mortality attributed to PM2.5 in Tehran and its distribution for 2017 and 2018 was calculated. Hourly PM2.5 from monitoring stations used to estimate the mean PM2.5 for 349 Tehran neighborhoods. Results: The results showed that the average population weighted PM2.5 concentrations in Tehran in 2017 and 2018 was estimated to be 31.8 and 26.2 µg/m3 respectively. Using the GEMM function, about 7,377 (95% CI: 6,126-8,581) total mortality attributed to PM2.5 was estimated in adults in 2017 (> 25 years) and the figure for 2018 was estimated as 6,418 (95% CI: 5,918-6,753). Conclusion: The spatial distribution of deaths attributable to PM2.5 showed that the total mortality rate per 100000 in the districts 16 and 18 of the Tehran municipality were higher than other districts and the lowest rate observed in the district 1.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Air pollution, PM2.5, Health impacts, Tehran
نویسندگان مقاله رضا بیات | R Bayat
گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

خسرو اشرفی | Kh Ashrafi
گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مجید شفیع پور مطلق | M Shafiepour Motlagh
گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده محیط‌زیست، پردیس دانشکده‌های فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمدصادق حسنوند | MS Hassanvand
مرکز تحقیقات آلودگی هوا، پژوهشکده محیط‌زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

رجبعلی درودی | R Daroudi
گروه علوم مدیریت و اقتصاد بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران

نشانی اینترنتی http://ijhe.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-677-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده هوا
نوع مقاله منتشر شده کاربردی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات