این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
سلامت و محیط زیست، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۴۴۹-۴۶۰
عنوان فارسی بررسی میکروپلاستیک در دستگاه گوارش بعضی از انواع ماهی‌های صید شده برای مصرف انسانی در بندرعباس، خلیج فارس
چکیده فارسی مقاله زمینه و هدف: میکروپلاستیک‌ها آلاینده‌های نوظهور شناخته شده‌ای در محیط‌های دریایی هستند. بلع میکروپلاستیک‌ها توسط موجودات دریایی به‌عنوان مسیر اصلی است که این آلاینده‌ها می‌توانند اثرات مخربی بر موجودات دریایی داشته باشند. روش بررسی: به منظور بررسی و سنجش میکروپلاستیک‌های موجود در ماهیان خلیج فارس از روش نمونه‌برداری تصادفی و هضم نمودن بافت­ها و شناورسازی میکروپلاستیک­ها استفاده شد و با این روش به بررسی فراوانی، توزیع، شکل و رنگ میکروپلاستیک‌ها در دستگاه گوارش ماهیان خلیج ‌فارس پرداخته شده است. یافته‌ها: با توجه به نتایج به‌دست آمده، تعداد میکروپلاستیک متعلق به گونه‌ شورت ماهیان (Sillago sihama) (62 درصد)، خنو خاکستری (Diagramma pictum) (26 درصد)، سرخو معمولی (Lutjanus johnii) (6 درصد)، شوریده (Otolithes ruber) (5 درصد)، هامور (Epinephelus coioides) (1 درصد) بود و در گونه‌ شیر (Scomberomorus commerson) میکروپلاستیکی مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: سهم نسبی اشکال مختلف میکروپلاستیک‌ها در هر گونه از ماهیان نشان داد که میکروفیبرها با بیش از 87 درصد فراوان‌ترین اشکال میکروپلاستیک و فرگمنت‌ها و فیلم‌ها با به‌ترتیب 11 درصد و 2 درصد کمترین غلظت مشاهده شده بودند. براساس نتایج این تحقیق، گونه‌  Sillago sihamaبه‌عنوان شاخص مناسبی برای آلودگی میکروپلاستیک‌ها بین گونه‌های مورد مطالعه در خلیج‌ فارس پیشنهاد می‌گردد. مصرف میکروپلاستیک، یک مسیر بالقوه برای انتقال مواد افزودنی پلاستیک، فلزات، هیدروکربن‌های آروماتیک و دیگر آلاینده‌های آلی پایدار و سایر مواد غذایی دیگر حیوانات و مصرف کنندگان انسانی را از ماهی فراهم می‌کند. بنابراین، تحقیقات جامع‌تری در مورد میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها و اثراتشان می‌بایست در زنجیره غذایی انجام شود.  
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Assessment of microplastic in the gastrointestinal tract of some fish caught for human consumption in Bandar Abbas, the Persian Gulf
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: Microplastics (MPs) are well-known emerging contaminants in the marine environment. A key route by which MPs can directly affect marine life is through ingestion. Materials and Methods: In order to investigate and measure MPs in the Persian Gulf, random sampling and digestion of tissues and flotation of MPs were used. This method has been used to study the frequency, distribution, shape and color of MPs in in the digestive system of fish in the Persian Gulf. Results: According to the results, the highest concentration of extracted MPs were found in Sillago sihama (62%), Diagramma pictum (26%), Lutjanus johnii (6%), Otolithes ruber (5%), Epinephelus coioides (1%). However, MPs were not observed in Scomberomorus commerson. Conclusion: The relative contribution of different forms of MPs in any fish showed that microfibers with the most abundant forms of MPs and fragments and films were observed to have the lowest concentration of 11% and 2%, respectively. Based on our results, it is suggested that Sillago sihama is suitable indicator of MPs contamination among  studied fish in the Persian Gulf. Ingestion of MPs provides a potential pathway for the transfer of plastic additives, metals, PAHs and other POPs to wildlife and human consumers of fish. Therefore, more comprehensive investigations on MPs and nano-plstics should be conducted in food chain of seafood.  
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله خدیجه غطاوی | Kh Ghattavi
گروه مهندسی منابع طبیعی شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران

ابوالفضل ناجی | A Naji
گروه مهندسی منابع طبیعی شیلات، دانشکده علوم و فنون دریایی، دانشگاه هرمزگان، هرمزگان، ایران

نشانی اینترنتی http://ijhe.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1657-2&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات