این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ژئوپلیتیک، جلد ۱۵، شماره ۴، صفحات ۱۱۰-۱۲۱
عنوان فارسی سیاست خارجی روسیه در دریای مدیترانه: چشم اندازها و محدودیت ها
چکیده فارسی مقاله پس از سال 2014، روسیه به اندازه کافی قدرتمند دیده می شود تا بتواند ضمن تغییر دادن سیاست دفاعی منفعل در منطقه، که پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی پیگیری می شود، در منطقه مدیترانه به عنوان یک بازیگر فعال تأثیر بگذارد . تجزیه و تحلیل اندیشکده های پیشرو ایالات متحده نشان می دهد، استراتژیهای اصلی روسیه از اوایل دهه 2000 در راستای کاهش اثرات تنگنای دریای سیاه شروع شده است. نویسنده چشم انداز ژئوپلیتیکی منطقه را نشان می دهند: که در آن 26 کشور برای تحقق منافع ملی گذشته به (بازیگران) قدرت و موضوعات طبقه بندی می شوند. توجه ویژه ای به ترکیه، یونان، اسرائیل، فرانسه، ایتالیا و اسپانیا (با موضوع جبل الطارق) شده است. روندها و موازنه هایی که منافع ژئوپلیتیکی روسیه را در منطقه مدیترانه تعریف می کند، در پیوستگی اهداف رهبران نظامی و سیاسی بر اساس روش ژئوپلیتیکی مشاهده می شود. در انتها نوعی از "موازنه روسی" آینده نگر برای تحقق منافع ملی روسیه در منطقه ارائه می شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Russia’s Foreign Policy in the Great Mediterranean: Prospects and Constraints
چکیده انگلیسی مقاله After 2014 Russia is seen powerful enough again to influence the Mediterranean region and change the passive defensive policy, practiced after the USSR’s dissolution, for active one. Analysis of attempts to squeeze Russia out of the Black Sea region shows the main strategies elaborated in the early 2000s by the leading US thinktanks. After 2014 Russia is seen powerful enough again to influence the Mediterranean region and change the passive defensive policy, practiced after the USSR’s dissolution, for active one. Analysis of attempts to squeeze Russia out of the Black Sea region shows the main strategies elaborated in the early 2000s by the leading US thinktanks. Authors give the geopolitical landscape of the region: 26 countries are classified into powers (actors) and objects for the realization of national interests of the former. Special attention is paid upon Turkey, Greece, Israel, France, Italy and Spain (with Gibraltar issue). The processes and balances that define Russia’s geopolitical interests in the Mediterranean region are seen in interconnection with the intentions of military and political leaders of the region detached on the basis of the geopolitical methodology. A variant of the “Russian balance” is offered as prospective to realize Russia’s national interests in the region.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله الکساندر ارخین |
دکترای علوم سیاسی ، رئیس گروه علوم سیاسی و روابط خارجی دانشگاه ایالتی سواستوپول،کریمه، اوکراین.

اولگا ماسکلنکو |
استادیار علوم سیاسی، پژوهشگر مرکز مدیترانه بزرگ ، دانشگاه ایالتی سواستوپول، کریمه، اوکراین.

نشانی اینترنتی http://journal.iag.ir/article_93709_e46db25d94e002506fa7a8cf061d6284.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1515/article-1515-2205796.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات