این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
منظر، جلد ۵، شماره ۲۴، صفحات ۳۲-۳۵
عنوان فارسی انسان‌گرایی: ویژگی گم‌شده فضاهای جمعی امروز در تهران (نمونه موردی : پیاده‌راه ۱۷ شهریور)
چکیده فارسی مقاله انسان‌گرایی یا اومانیسم دیدگاهی است که اولویت و اهمیت را به انسان می‌دهد. پیدایش این واژه در محافل علمی جهان به دوره رنسانس، زمانی‌که مردم از سوء‌استفاده کلیسا از جایگاه آسمانی و الهی، آگاه و برای باز پس گرفتن حقوق خود مدعی شدند، باز می‌گردد. در آن زمان، انسان‌گرایی مفهومی خداستیز پیدا کرد و به نفی چیزهایی پرداخت که به منافع انسان ضربه می‌زد. در اواسط قرن بیستم، انسان‌گرایی با انتقاد از رویکردهای معماری مدرن که دوگانه انسان ـ طبیعت را نادیده می‌گرفت، وارد عرصه شهر و معماری شد تا آنجا که در رشته‌های نوظهور مانند منظر، ادراک انسان از محیط به محور اصلی طراحی بدل شد. فضای جمعی از مؤلفه‌های اصلی منظر شهری است که به‌ دلیل وابستگی حداکثری آن به حضور انسان، نگاه انسان‌گرا در ساماندهی آن، از سایر جنبه‌ها پیشی می‌گیرد. این مقاله درصدد است با بررسی جایگاه نظریه انسان‌گرایی در نهضت‌های مختلف فکری، سیاست‌های مدیریت شهری تهران را پس از انقلاب اسلامی نسبت ‌به فضای جمعی ارزیابی کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Forgotten Dimension
چکیده انگلیسی مقاله Humanism is a point of view that gives priority and importance to humans. The emergence of the term in the academic world dates back to the Renaissance, when people became aware of misuses of the church and reclaimed their rights as a result. At that time, humanism became a contentious concept of God and negated whatever hurts (damages) human benefits. In the mid-twentieth century, humanism entered the field of architecture and urbanism by criticizing modern architecture approaches that denied the man-nature dual, as far as in new emerging disciplines such as landscape, human perception of the environment became the main design axis. Due to excessive human presence in public spaces -as of the principal components of urban landscape; the humanist approach takes precedence over any other issue in its design. This paper seeks to examine the place of humanism theory in various intellectual movements, urban management policies Tehran after the Islamic Revolution compared to assess the collective space. The public space is one maximum dependent on the presence of humans, like humanist organization, which takes precedence over any other issue. This paper seeks to evaluate Tehran urban management policies after the Islamic Revolution by examining the place of humanism theory in various intellectual movements.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مریم منصوری |
پژوهشگر دکتری معماری منظر، دانشگاه پاریس غرب، فرانسه.

نشانی اینترنتی http://www.manzar-sj.com/article_4069_c9da5bf1fb80cf9641b2f4e347c19ef1.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1218/article-1218-222225.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات