این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مشکوه، جلد ۳۰، شماره ۴، صفحات ۵۰-۶۹
عنوان فارسی لغزش ناهمگون محقّق اردبیلی و فاضل اردبیلی در ارتباط با استادِ کلینی
چکیده فارسی مقاله مرحوم کلینی در کتاب کافی با واسطۀ استادش محمد بن اسماعیل از ابن شاذان احادیث زیادی نقل کرده است؛ چنان‌که برخی تعداد آن را 831 خبر دانسته‌اند. محقّق اردبیلی(م993ق)، استادِ مرحوم کلینی را محمد بن اسماعیل بن بزیع دانسته و فاضل اردبیلی (م1101ق)، معتقد است مرحوم کلینی راویِ از محمد بن اسماعیل برمکی است. در این مقاله با روش توصیفی و آماری هر دو رویکرد اشتباه به‌شمار آمده و اثبات شده که مرحوم کلینی از ابن بزیع با سه واسطه و دست کم با دو واسطه نقل می‌کند. اگر مقصود ابن بزیع باشد که در حیات امام جواد(ع) درگذشته، باید مرحوم کلینی معاصر امام رضا(ع) تا امام عصر(ع) باشد. در این فرض او به ملاقات ائمه(ع) نائل می‌شد و روایات را بدون واسطه و حداقل با یک واسطه نقل می‌کرد؛ چون عُلوّ سند و قلّت واسطه، امری قابل توجّه و مرغوبٌ فیه می‌باشد. از طرفی، مرحوم کلینی یک طبقه پس از برمکی است و همیشه با واسطۀ «محمد بن جعفر اسدی»، به نقل از وی می‌پردازد. در این جُستار با واکاوی قراین متعدد، این نظریه که استادِ مرحوم کلینی، محمد بن اسماعیل بندقی نیشابوری است، تأیید شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Inconsistent Blunder of Muhaqqiq Ardabīlī and Fāzil Ardabīlī Concerning Kulaynī’s Master
چکیده انگلیسی مقاله The late Kulaynī, in his Al-Kāfī, has profusely related hadīth through his master, Muhammad b. Ismā‘īl b. Shādhān, to the extent that some have counted them to be 831 traditions. Muhaqqiq Ardabīlī (d. 993/1585) has regarded Muhammad b. Ismā‘īl b. Bazī‘ as Kulaynī’s master and Fāzil Ardabīlī (d. 1101/) believes that Kulaynī has narrated hadīth from Muhammad b. Ismā‘īl Barmakī. In this article, both approaches have been refuted with a descriptive-statistical method and proved that Kulaynī has related hadīth from Ibn Bazī‘ through three or at least two intermediaries. If it is meant to be the Ibn Bazī‘ who died in the lifetime of Imam al-Jawād (A.S.), then the late Kulaynī must have been contemporary to Imam al-Rizā (A.S.) up to Imam al-Mahdī (A.S.). With this assumption, he had managed to meet the Imams (A.S.) in person and narrated the traditions directly or at least through one intermediary from them, since the sublimity of sanad and small number of intermediaries are intended-for and desirable. Nevertheless, Kulaynī was from a generation after Barmakī and always related hadīth from him through Muhammad b. Ja‘far Asadī. Delving into various evidences, the present article seeks to confirm the view that the late Kulaynī’s master had been Muhammad b. Ismā‘īl Bandaqī Nayshābūrī.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مهدی بیات مختاری |
استادیار دانشکده الهیات دانشگاه سیستان

نشانی اینترنتی http://mishkat.islamic-rf.ir/article_102237_5e7ebd857c10629960c4b95e6f1bb498.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1104/article-1104-2252458.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات