این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 26 آذر 1404
پژوهشنامه حقوق کیفری
، جلد ۱۰، شماره ۲، صفحات ۱۶۵-۱۸۶
عنوان فارسی
جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری در حقوق ایران
چکیده فارسی مقاله
یکی از مهمترین مباحث حقوق کیفری که تأثیر بسزایی در تحقق عدالت قضایی دارد مبحث راجع به ادله اثبات است که لازم است مقنن احکام آن را با صراحت و شفافیت بیشتر بیان دارد. قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 این ادله را عبارت از اقرار، شهادت، قسامه، سوگند و علم قاضی دانسته است. میدانیم که در میان ادله اثبات امر حقوقی، اقرار از جایگاه ویژهای برخوردار است تا حدی که اصطلاحاً ملکه دلایل حقوقی گفته میشود به نحوی که به محض وقوع اقرار، قاضی محکمه حقوقی مکلف به صدور حکم براساس آن است. در مقاله حاضر در صدد هستیم تا با توجه به نوآوریهای مقنن در قانون مجازات اسلامی (1392) در مبحث مربوط به ادله اثبات، جایگاه علم قاضی در اثبات امر کیفری را از طریق مقایسه آن با سایر ادله و تبیین شرط بیّن بودن، مورد بررسی قرار دهیم. نتیجه بررسیها حکایت از آن دارد که مقنن برای نخستین بار و در قانون مجازات اسلامی (1392) در شرایطی و با حفظ ارزش اثباتی سایر ادله، علم بیّن قاضی را دارای جایگاه برتر از سایر دلایل کیفری از جمله اقرار و شهادت، دانسته است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
دلایل کیفری، علم قاضی، اقرار، شهادت، ملکه دلایل،
عنوان انگلیسی
The Position of Judge’s Knowledge in Proving Criminal Matters in Iranian Law
چکیده انگلیسی مقاله
One of the most important topics with a significant effect on the manifestation of legal justice is a matter regarding proving grounds, which the sentence legislator is required to explain with more clarity. The Islamic punishment law, approved in 1392 (2013) considers these grounds to be confession, witnessing, oath, vows, and judge’s knowledge. As we know, among proving grounds, confessions have special standing to the extent that it is called the “queen” of legal reasons, such that as soon as there is a confession, the judge is required to issue his verdict based on it. In the present article, considering the Islamic punishment law of 1392 (2013) we attempt to determine the position of the judge’s knowledge in proving criminal matters, and whether we can consider it the “higher reason” or the “queen” of reasons. Is there a reason that has a higher position among criminal proving grounds? The results of the analyses indicate that for the first time, in the Islamic punishment law of 1392 (2013), while keeping the proof value of the other grounds, the legislator has considered judge’s knowledge in a higher position than the other criminal grounds including confession and witnessing.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
کیومرث کلانتری |
استاد دانشکده حقوق دانشگاه مازندران
عباس سلمانپور |
عضو هیأت علمی گروه حقوق دانشگاه گیلان و دانشجوی مقطع دکتری حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه مازندران
نشانی اینترنتی
https://jol.guilan.ac.ir/article_3889_58f4a21ac5b3738c1d83c14032fda7cd.pdf
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1479/article-1479-2270768.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات