این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
یافته، جلد ۲۱، شماره ۴، صفحات ۳۲-۴۳
عنوان فارسی مقایسه اثر دو شیوه تمرینی هوازی وترکیبی بر تغییرات فاکتور آنژیوژنزی TGF-β۱ و هورمون کورتیزول در مردان سالمند سالم
چکیده فارسی مقاله مقدمه: سالمندی با تغییرات آناتومیک و فیزیولوژیک اکثر بافت ها و ارگان های بدن همراه است. از آنجا که فعالیت بدنی می تواند بر عملکرد سیستم همورال و ایمونال تاثیر داشته باشد اهمیت آن در در دوران سالمندی  به منظور پیشگیری از بی نظمی پیشرونده دستگاه های بدن بسیار مهم می باشد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه نیمه تجربی 30 مرد سالمند سالم در­3  گروه تمرین هوازی، ترکیبی و کنترل قرار گرفتند. تمرینات طی 8 هفته با تواتر3 جلسه در هفته ­انجام شد. تمرینات هوازی با شدت 75-60 % حداکثر ضربان قلب انجام شد. تمرینات ترکیبی با همان درصد حداکثر ضربان قلب و تمرینات مقاومتی شامل  5 حرکت با شدت 60 درصد 1RM که در طی هفته های تمرینی به  75 % رسیده بود، انجام شد. برای مقایسه میانگین های درون و بین گروهی، از آزمون تحلیل واریانس آنکوا وT همبسته در سطح معنا داری 05/0 P≤ استفاده شد. یافته­ ها: نتایج تحقیق حاضرنشان داد تمرین هوازی و ترکیبی باعث تغییرات معنی داری در سطح TGF-β1 (015/0 (P= و کورتیزول (016/0 (P= در گروه های تمرین نسبت به گروه کنترل می شود . بر اساس نتایج مقادیر پس آزمون، TGF-β1 در گروه ترکیبی و هوازی افزایش یافته و فاکتور کورتیزول در گروه ترکیبی کاهش معنی داری نسبت به پیش آزمون داشته است. بحث و نتیجه­ گیری:  به نظر می رسد انجام فعالیت های ورزشی می تواند باعث افزایش TGF-β1 و کاهش کورتیزول گردد و فعالیت ورزشی به عنوان راهکاری برای جلوگیری از مشکلات در سنین حساس سالمندی حایز اهمیت باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله TGF-β1، کورتیزول، تمرین هوازی، تمرین ترکیبی، سالمندی
عنوان انگلیسی A Comparison of the Effects of Two Methods of Aerobic and Combined Exercises on the Changes of Angiogenesis Factor TGF-β1 and Cortisol Hormone in Healthy Elderly Men
چکیده انگلیسی مقاله Materials and Methods: In this semi-experimental study, 30 healthy elderly men were divided into 3 groups of aerobic exercise, combined exercise and control group. The exercise sessions were held 3 days a week for 8 consecutive weeks. Aerobic training with an intensity of 60-75% of maximal heart rate reserve was performed. Combined exercises at the same percentage of maximum heart rate and resistance trainings consisted of 5 movements with 60% 1RM intensity which had reached to 75% during the training weeks. ANCOVA and t-test were used to compare the inner and inter group averages at the significant level of P≤0.05. Results: Compared to the control group, the results of the present study showed significant changes in TGF-β1 level (P = 0.015) and cortisol (P = 0.016) in the training groups because of aerobic and parallel trainings. According to the post-test measures, TGF-B1 increased in the combined and aerobic groups, and cortisol significantly decreased in the combined group compared to the pre-test results.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله TGF-B1, cortisol, aerobic training, combined training, age
نویسندگان مقاله امیر دلشاد | amir delshad
Qom universityu
دانشگاه قم

فاطمه تلاشان | Fateme Talashan
Qom University
دانشگاه قم

ماهرخ بهرامی فر | mahrokh Bahramifar
Qom University
دانشگاه قم

نشانی اینترنتی http://yafte.lums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2527-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فیزیولوژی انسانی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات