این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روانشناسی سلامت، جلد ۸، شماره ۳۲، صفحات ۹۳-۱۰۴

عنوان فارسی پیش‌بینی رشد پس از سانحه بر اساس سبک‌های مقابله با استرس در بیماران تحت همودیالیز
چکیده فارسی مقاله مقدمه: درمان با همودیالیز اثرات گسترده و همه‌جانبه‌ای بر بیماران دارد. این پژوهش با هدف پیش‌بینی رشد پس از سانحه بر اساس سبک‌های مقابله‌ای انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. به این منظور از بین کلیه بیماران مراجعه‌کننده به مراکز دیالیز شهر کرج در سال 1397 تعداد 219 بیمار به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های راهبردهای مقابله‌ای و رشد پس از سانحه پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از شاخص​های توصیفی و تحلیل رگرسیون چندگانه توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که تنها راهبرد مسئله​مدار (97/5,t=001/0p<)، سهم معناداری در پیش​بینی رشد پس از سانحه دارد و راهبردهای هیجان​مدار و اجتنابی سهم معناداری در تبیین رشد پس از سانحه ندارند.ضریب استانداردشده‌ی بتا نشان می​دهد که راهبرد مسئله‌مدار 446/0 در پیش​بینی رشد پس از سانحه سهم داشته است. نتیجه‌گیری: بیمارانی که از سبک مقابله مسئله محور استفاده می‌کنند، کنترل بیشتری بر شرایط استرس‌زا داشته و به احتمال بالاتری به رشد پس از سانحه می‌رسند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سبک مقابله، استرس، رشد پس از سانحه، نارسایی مزمن کلیه، همودیالیز،

عنوان انگلیسی The Relationship between Resilience and Post Traumatic Growth in Patients on Hemodialysis
چکیده انگلیسی مقاله Objective: Treatment with hemodialysishas extensive and comprehensive effects on patients. The purpose of this study was to predict post-traumatic growth based on coping styles. Method: This was a descriptive- correlational study. To this purpose, among all patients referring to dialysis centers in karaj in 2018, 219 individuals were selectet by Convenient sampeling method and they answered to Coping Scale of Stress Situation (CSSS) and Posttraumatic Growth Inventory (PTGI). Data were analyzed using descriptive indexesand Multiple regression analysis by SPSS 25 software. Findings: The results showed thatjust problem focus coping style (t = 5.97, p < 0.001) has a significant role in predicting of post traumatic growth and emotional and avoiding style do not have a significant role in explaining post-traumatic growth. The standardized beta coefficient shows that the problem focus style 0/446 has contributed to the prediction of post-traumatic growth. Conclusion: Patients who use problem focus coping style more control over stressful situations and with Higher probability achieve to post-traumatic growth.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله لیلا کیانی |
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج ایران

امین رفیعی پور |
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

مریم مشایخ |
گروه روانشناسی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی،کرج، ایران.

رامین تاجبخش |
گروه طب داخلی، مرکز تحقیقات بیماری های غیر واگیر، دانشکده علوم پزشکی البرز، کرج، ایران.

جعفر پویا منش |
گروه روان شناسی، واحد ابهر ، دانشگاه آزاد اسلامی، ابهر، ایران.


نشانی اینترنتی http://hpj.journals.pnu.ac.ir/article_6499_a8320ddc0c155462b2917d3b04da9237.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/857/article-857-2304181.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات