این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه آموزش عالی، جلد ۴، شماره ۱۵، صفحات ۵۹-۷۳
عنوان فارسی ارزشیابی تعلق و تعهد سازمانی دانشجویان دانشگاه شیراز
چکیده فارسی مقاله هدف کلی از انجام این تحقیق ارزشیابی تعلق و تعهد سازمانی دانشجویان دانشگاه شیراز بر اساس عوامل جمعیت شناختی بود. جامعه آماری شامل 2708 نفر دانشجوی ورودی سال 1388 دانشگاه در دوره‌های کارشناسی و کارشناسی ارشد بود. با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای مرحله‌ای و فرمول کوکران تعداد 337 نفر انتخاب و پرسشنامه تعلق و تعهد سازمانی دمیرای[1] (2008) که روایی و پایایی آن محاسبه شده است بین آنان توزیع و گردآوری شد. داده‌ها با استفاده از برخی روش‌های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شد. که نتایج نشان داد: 1) میزان تعلق و تعهد سازمانی دانشجویان دانشگاه شیراز کمتر از سطح کفایت مطلوب (75%) و بالاتر از حداقل قابل قبول (50%) می‌باشد. 2) میانگین تعلق و تعهد سازمانی دانشجویان زن بالاتر از مردان می‌باشد. 3) بالاترین میانگین تعلق سازمانی مربوط به دانشجویان مهندسی و کمترین میانگین مربوط به دانشجویان علوم پایه می‌باشد ولی تفاوت بین دو گروه معنی‌دار نیست. 4) دانشجویان رشته‌های علوم انسانی از بیشترین و دانشجویان رشته‌های مهندسی از کمترین میزان تعهد سازمانی به دانشگاه برخوردار هستند. 5) میانگین تعلق و تعهد سازمانی دانشجویان کارشناسی ارشد به طور معنی‌داری بیشتر از دانشجویان کارشناسی است. 5. Demiray
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تعلق سازمانی، تعهد سازمانی، دانشجو، دانشگاه شیراز،
عنوان انگلیسی An Assessment of Students' Organizational Belonging and Commitment at Shiraz University
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this study was to assess students' organizational belonging and commitment based on demographic factors at Shiraz University. The target population included 2,708 undergraduate and graduate students who entered in 2009. Using stratified cluster sampling 337 participants were selected and were given Demiray's (2008) organizational belonging and commitment questionnaire. Data were analyzed both descriptively and inferentially. Results showed: The rate of organizational belonging and commitment of Shiraz University's students is less than optimal level of adequacy (75%) and higher than the minimum acceptable level (50%). Women have higher average of organizational belonging and commitment in comparison with men. The engineering students and basic sciences students have the highest and lowest means of organizational belonging and commitment, respectively; but the difference is not significant. Humanities Students have the highest rate of organizational belonging and commitment to their university whereas engineering students have the lowest. The graduate students' level of organizational belonging and commitment is significantly more than the undergraduates.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله جعفر ترک زاده |
عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

مهدی محمدی |
عضو هیأت علمی دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

رضا ناصری جهرمی | naseri jahromi
کارشناس ارشد مدیریت آموزشی

حمیده زاهدی |
کارشناس ارشد مدیریت آموزشی

نشانی اینترنتی http://journal.sanjesh.org/article_15178_357c7f0c278b64d12e3e491ea304b5d2.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1278/article-1278-231403.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات