این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه معماری و شهرسازی، جلد ۷، شماره ۱۳، صفحات ۳۷-۵۶
عنوان فارسی نقد ساختارگرایانه فرم و عملکرد بنای تاریخی قلعه‌دختر فیروزآباد
چکیده فارسی مقاله قلعه‌دختر فیروزآباد با عملکردهای کاخ و قلعه به‌عنوان بنایی ارزشمند از اواخر دوره اشکانی و مظهر تجلی خلاقیت‌های معمارانه‌ای است که در طول سالیان گذشته الگوی بناهای عظیمی شده است. بنابراین باید به‌عنوان سند تکامل تاریخ معماری ایران به‌درستی شناخته شود که در این مقاله به نقد ساختارگرایانه آن پرداخته خواهد شد. پرسش‌های جهت‌دهنده تحقیق پیرامون تحلیل و یافتن نسبت رابطه و کشف راهکارهای معمارانه به‌کار رفته برای هماهنگ‌سازی کارکردهای دوگانه کاخ و قلعه و نیز نمایان‌سازی خلاقیت‌های فضایی موجود در معماری آن شکل می‌گیرد. در جهت پاسخگویی به این پرسش‌ها، به توصیف و تکمیل اطلاعات موجود از بنا به‌عنوان پایه‌ تحلیل‌های اصول فضایی حاکم بر قلعه‌دختر پرداخته می‌شود که نتیجه آن‌ها در قالب ارائه الگوها و نمودارهای فضایی بیان ‌گردیده است و منتج به وضوح غلبه کارکرد قلعه بر کاخ در طراحی خواهد شد. با قرار دادن این نتایج در کنار قیاس با بناهای دوره‌های زمانی متأخر و متقدم‌تر، ریشه‌یابی برخی از اساسی‌ترین الگوهای معماری ایران حاصل می‌شود که از مهم‌ترین اهداف شکل‌گیری پژوهش حاضر است. آشنایی با شیوه‌های معمارانه هماهنگ‌سازی عملکردهای گوناگون، هدف بنیادین‌ دیگری است که کوشش شده است از طریق روش‌ کیفی و با ابزار مطالعات کتابخانه‌ای، مشاهدات میدانی و تحلیل‌های معماری محقق شود. در نهایت ریشه‌یابی برخی الگوهای سازمان‌دهی فضایی ماندگاری چون روابط فضایی ایوان و گنبدخانه در بنای قلعه‌دختر شناسایی شد. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Structural Criticism of Spatial System of Ghala-Dokhtar, Firouz-Abad
چکیده انگلیسی مقاله Ghala-Dokhtar monument in Firouz-Abad, Fars Province, with its dual functions of palace and citadel, and as a valuable reference remained from the transition period of Ashkanid to Sassanid, manifests a creative architectural design that has been a model for some huge monuments in Iran for a long time. So, because of demonstrating historical, cultural and architectural heritage of our country, it should be rightly recognized as the evolutionary evidence of the magnificent forms and spaces of the Iranian architecture history. Hence, in this research, we describe, analyze and explain the structure of Ghala in form of a structural criticism that is formed on the basis of “criticism of object by itself” as the best way of criticism, and introduce architectural methods used to coordinate the dual functions of the building, and its spatial organization. At the beginning of the paper, after collecting the available data, the descriptive method is used as the basis of analysis of form, function and spatial principles governing the building and appraisal of some architectural features such as spatial transparency and openness, spatial independent, spatial differentiation and spatial hierarchy. Methods used to achieve the final results include field observation, desk study, as well as rational analysis. In order for creating the identity of our future architecture, presenting the past successful patterns to architects and the preserving the continuity of the traditional and contemporary architecture are the most important factors which necessitates performing similar researches for being inspired from successful vernacular patterns. Paying attention to theoretical architectural topics such as criticism of historical buildings is another reason for choosing this topic. Presenting the spatial patterns and designs of the monument, which will clearly show the domination of citadel function over palace function, is another conclusion of this paper. The main reasons for these results include: (1) using limited spaces for family and royal life; (2) using very complicated access method along with hierarchy for spaces; and (3) using less light for private spaces in massive circular part in third floor. Another important objective of this research is introducing architectural techniques of coordinating different and inconsistent functions in a single building, and the most important techniques for providing transparency and openness in Ghala include: (1) reducing introversion by terracing and locating royal floor generally and increasing the possibility of viewing other spaces; (2) using linear pattern in the third floor despite the existence of central courtyard in other floors; and (3) increasing openness by combining open and semi-open spaces of second and third floors. The research results also indicate that, according to available information, the architectural design of the building - especially the dome and portico for organizing the space - could be known as the source of some of the major Iranian architecture patterns. In particular, the simultaneous use of these elements, due to their absence in prior architectural works, can be considered as the first use of this model in the architecture of Iranian palaces, tombs and mosques.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمود ارژمند |
عضو هیئت علمی دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر تهران (Art university of tehran)

مرضیه اعتمادی پور |
کارشناس ارشد مطالعات معماری ایران، دانشگاه هنر اصفهان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر اصفهان (Art university of isfahan)

نشانی اینترنتی http://aup.journal.art.ac.ir/article_92_19.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1282/article-1282-231473.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات