این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۴، شماره ۷، صفحات ۵۶-۴۱
عنوان فارسی بررسی تطبیقی اقتباس از نمایشنامه ی مد هآ (مطالعه ی موردی: فیلم های پی یر پائولو پازولینی و لارس فون تریه)
چکیده فارسی مقاله چکیده از همان آغاز تاریخ سینما، تئاتر یکی از اصلی ترین منابع اقتباس برای سینماگران بوده است و آثار بسیاری بر اساس نمایشنامه های مشهور بر پرده ی سینما تصویر شده اند، اما به دلیل تفاوت این دو رسانه ی هنری، در روند اقتباس از نمایشنامه برای فیلم تغییرات زیادی در آن صورت می پذیرد. این پژوهش که به روش توصیفی و تطبیقی صورت گرفته است، به بررسی تطبیقی عناصر نمایشی نمایشنامه ی مده آ اثر اوریپید و دو فیلم اقتباسیِ فون تریه ) 1988 ( 1 و پازولینی ) 1969 ( 2 می پردازد و تفاوت ها و شباهت های آن ها را مورد بررسی قرار می دهد. بطور کلی دیدگاه خاص هر کارگردان در روند اقتباس تأثیرگذار است و هر کارگردان از ویژگی های دراماتیک اثر نمایشی برای شرح ذهنیت های خود به مخاطب، بر اساس روش شخصی اش، بهره جسته است. در نهایت، هیچ کدام از کارگردان ها سعی در امروز یکردن نمایشنامه نداشته اند. لارس فون تریه در برداشت خود از مده آ بیش تر بر ویژگی های تصویری سینما تأکید داشته است، حال آن که پیر پائولو پازولینی بیش تر تلاش کرده است که زمینه های اسطوره ای داستان را به تصویر کشد، از این رو به اصل نمایشنامه پایبند نبوده است. پژوهش حاضر نشان می دهد که هر کارگردان براساس برداشت شخصی خود از نمایشنامه و نوع نگاهش به رسانه ی سینما به اقتباس از این اثر دست زده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی A Comprative Study on Adaptation from Medea by Euripides (Case study: Pier Paolo Passolini and Lars von Trier films on Medea)
چکیده انگلیسی مقاله Abstract A large number of movies in the history of cinema are made based on dramatic texts of theater and accordingly adaptation has developed along with original scripts. There are many movies based on famous plays, during the history of the cinema. But due to the differences between these two mediums, a lot of changes take place in the film adaptation. So as Andre Bazin says, can never guarantee that the original play and its adaptation be the same, even if the author has adapted it. The important issue in adaptation in classics is the transition of one dramatic system into another without losing its influence. How we can display the verbal form of a play on the screen, through the aesthetic elements of cinema. Solving this problem is possible only by keeping the dramatic power of a play in transition of theater medium into cinema.The form of an adapted screenplay depends on screenwriter’s point of view, on one hand, and his relation with the play, on the other hand. Sometimes he considers the whole play, sometimes he renders the components of play and translates them into cinematic elements, and sometimes he just takes its idea. The first form is called “film theater”, the second one called “translated plays”, and the third one is called “adaptation from idea”. Depending on the selected play, which is classical or modern, we can choose the type of adaptation. And base on one of these three types of adaptations, we can transform a classical play into a modern film. The importance of the director’s point of view in the formation of adaptation is undeniable. The method of this research is descriptive and comparative. So we compared dramatic elements of Medea by Euripides with two adapted films by Lars von Trier and Pier Paolo Pasolini and we tried to study their differences and similarities. In this paper, we wish to analyze the adaptation of Medea and the position of the film director during this process. Because adaptation of a play is not possible, except by changing the text and replacing it with something else, something like an image. The director’s general approach affects adaptation process. Since, they have used the dramatic features of play to describe their subjective for audiences, based on their personal aspect. None of the directors, neither Trier nor Pasolini, tried to modernize the play. On the one hand, Lars von Trier in his adaptation emphasized on visual and cinematic features. And on the other hand, Pier Paolo Pasolini has tried to depict its mythical background of Medea’s story. Therefore, he has not adhered strictly to the original play. The research findings show that the directors adapted the play based on their own personal impressions of the play and their own view on the cinema.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امیر حسن ندایی | amir hassan
استادیار دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، استان تهران، شهر تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

احسان عاقلی |
کارشناس ارشد کارگردانی تئاتر، دانشکده هنر، دانشگاه تربیت مدرس، استان تهرا
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://dam.journal.art.ac.ir/article_76_16.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-231690.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات