این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۴، شماره ۷، صفحات ۱۲۵-۱۱۵
عنوان فارسی بررسی رنگهای صوتی، مایکرو پلی فونی و هرج و مرج در آثار دهه ی ۱۹۶۰ لیگتی با تمرکز بر کنسرتو برای ویولنسل
چکیده فارسی مقاله چکیده در طول تاریخ همواره نائل آمدن به زبانی ویژه و شخصی هدفی والا و چشم نواز برای آهنگسازان بوده است. در راستای رسیدن به این هدف آهنگسازان در بسیاری موارد خالق و بنیانگذار جریان ها و سب کهای مهمی بود هاند که در تاریخ ثبت شده است. کنکاش بی وقف هی لیگتی 1، آهنگساز رومانیائی، نیز در جهت رسیدن به این هدف، زندگی حرف های او را به دور ههائی که هر کدام زبان موسیقایی مختص به خود را دارد، تقسیم م یکند. بازه ی 70 - 1960 با توجه به ویژگی های مشترک آثار او، برای لیگتی سبکی خاص به ارمغان می آورد. در این مقاله به بررسی اجمالی سه تکن کی مورد توجه لیگتی در آثار دهه ی 60 و 70 می پردازیم. تکن کی اول عبارت است از بهره بردن از ویژگی های ذاتی صوتِ موسیقایی به عنوان مصالح اصلی ساخت اثر و آهنگسازی بر اساس رنگ های صوتی. 2 تکن کی دوم شامل استفاده ی مکرر از گونه های مختلف خوشه ی صوتی در آثار این دهه و معرفی بافت مایکروپل یفونی 3 و مورد سوم اید هی هرج و مرج ریتمیک است. در این مقاله با معرفی و تشریح تک تک تکنیک ها از یک سو و پیگیری نمودهای گوناگون هر یک در آثار این دهه، با تمرکز بیشتر بر قطعه ی کنسرتو برای ویولنسل و ارکستر ) 1966 ( به عنوان نمونه ای از این دوره به بررسی زبان خاص آهنگساز در این باز هی زمانی می پردازیم.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله رنگ های صوتی، خوشه ی صوتی، مایکروپلی فونی، هرج و مرج ریتمیک،
عنوان انگلیسی Sound Colors, Micropolyphony and Rhythmic Chaos in Ligeti’s Music of the 1960s
چکیده انگلیسی مقاله In the history of music, composers have always been seeking new ways to express themselves, and find their own musical language. This struggle has sometimes caused innovations, which were the beginning of new styles in music. Gyorgy Ligeti, as one of the most influential composers of the second half of the 20th century, has a diverse oeuvre as a result of his innovations. His compositions of the 1960s and 1970s have some common characteristics that make them unique. This essay is mostly based on these compositions. Three selected techniques, which are the main topic of this essay, include Klangfarben (sound colors) composition, micropolyphony, and rhythmic chaos. Klangfarben means sound color or timbre, which became popular by the expressionist composers such as Schoenberg. Ligeti was also influenced by this technique and developed this approach through applying different timbres of notes to create his music. For instance, the beginning of his cello concerto (1966) features techniques such as sul ponticello, sul tasto, playing the same note on different strings, playing the same note as a harmonic note, tremolo, non vibrato and non expressive on a single note (E4). The use of a single pitch is an appropriate choice for this purpose as the listener can concentrate on the various colors of the note rather than being distracted by a variety of notes of a beautiful melody. The second technique, which is discussed in the essay, is the micropolyphonic texture which was invented by Ligeti. This texture is a sound mass created by a variety of layers which might look static on surface but are, in fact, dynamic inside. These canon-like layers cannot be distinguished from each other and are meant to be heard as a whole. In this section, two types of clusters will be studied. The first one is static clusters which result from the combination of long-duration layers that might have slight movements. Also, one can find combinations in which each layer consists of short repetitive notes instead of long-held notes. In this type of clusters, each layer plays the short notes on the rest of the other layer, and therefore, the combination sounds complete. Each two successive notes of this type of clusters are heard by two different colors, which results in a relatively light texture. The second type is named dynamic clusters in which layers introduce various notes with fast tempos and moving figures. The third technique, which will be discussed is rhythmic chaos, was first introduced by Ligeti in his Poeme Symphonique (1962). This includes different rhythmic patterns on a limited number of notes to create rhythmic irregularity and chaos. Again, since the concentration of music is on the rhythmic factor, the composer limits the passage to a single or few notes to convey his ideas in a better way.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله امین رفیعی فر |
کارشناس ارشد آهنگسازی، دانشگاه هنر، استان تهران، شهر تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه هنر تهران (Art university of tehran)

امین هنرمند |
استادیار آهنگسازی، دانشکد هی هنرهای نمایشی و موسیقی، دانشگاه تهران، استان تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://dam.journal.art.ac.ir/article_80_16.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-231694.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات