این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نامه هنرهای نمایشی و موسیقی، جلد ۳، شماره ۶، صفحات ۷۳-۶۳
عنوان فارسی پیوندخوردگی هویّت در نظریۀ پسااستعماری: مطالعۀ موردی فیلم پیانیست ا ثر رومن پُلانسکی
چکیده فارسی مقاله چکیده رویکرد پسااستعماری صرفاً به بررسی متن های نویسندگان استعمارزده خلاصه نمی شود. نظریه پردازان این رویکرد، با تأکید بر واکاوی میا نکنشِ فرادست و فرودست، م یکوشند مفاهیم و موضوعات مهمی همچون هویّت، پیوندخوردگی، روایت ملّیت، تبعید و مهاجرت را از نگاه تازه ای نقد و بررسی کنند. ازای نرو، به چالش کشیدن گفتمان غالب، بازسنجی متن های القا کنندۀ ایدئولوژی، بازاندیشی در روابط شخصیت ها و در کل خلق فضاهایی برای کنشگریِ فرودست و پاسخ گویی او به قدرت از محورهای اصلی این رهیافت است. هدف این مقاله نیز در وهلۀ اوّل تبیین و تشریح این محورها و سپس بررسی کاربست آ ن ها بر پیکرۀ فیلمی از رُومن پُلانسکی ) پیانیست( است، که البته برای رسیدن به این مهم، از آرای برخی از اندیشمندان و نظریه پردازان مطرح حوزۀ مطالعات پسااستعماری )ادوارد سعید، رابرت یانگ و به ویژه هُمی کی. بابا( بهره گرفته ایم. بابا بر این باور است که هویّت ها پیوندخورد هاند، و نگاه ذا تانگارانه و سلسله مراتبی به این مقوله در دنیای امروز جایی ندارد. همچنین، وی با طرح ایدۀ «مذاکرۀ هویّت ها »، پیوندخوردگی را نوعی «راهبرد زنده ماندن » معرفی م یکند، که این موضوع در فیلم پیانیست و در مورد قهرمان آن کاملاً مصداق می یابد
کلیدواژه‌های فارسی مقاله نظریۀ پسااستعماری، هُمی بابا، پیوندخوردگی، هویّت، پیانیست،
عنوان انگلیسی Hybridization of Identity in Postcolonial Theory: The Case Study of Roman Polanski’s The Pianist
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Postcolonial approach to literature is not merely restricted to analyzing the texts produced by those who have experienced the bitter taste of colonization. The theorists of the field (Homi K. Bhabha, Edward Wadie Said, Gayatri Chakravorty Spivak, Robert J. C. Young, to name but a few) are mostly interested in the interaction of colonizers/subalterns, and attempt to take a fresh look at the important concepts of identity, hybridity, narratives of nation, im/migration and so on and so forth. Therefore, challenging the dominant discourse, reconsidering the ideologically-charged texts, rethinking the relationship between characters, and overall, creating enunciatory spaces for the subalterns (in which) to act and speak back to power become the main pillars of this critical approach. In this way, this article attempts to introduce and expound on these ideas and then to analyze the application of them to a Roman Polanski film (The Pianist), mainly in the light of Homi K. Bhabha’s ideas. Bhabha holds that identities are hybrid, and repudiates any essentialist, hierarchical view of it. He puts forth the idea of “negotiations of identity”, and goes on to call hybridity a “strategy of survival”. In general, postcolonial theory maintains that identity is constructed through a negotiation of difference. In the movie Pianist (2002) we see the main character, Wladyslaw, is always on the move and as an exile he has to redefine the concepts of home and belonging for himself frequently. We believe that Polanski’s mere act of recording his personal trauma of the Second World War into a feature film is itself a postcolonial act, because he tries to rewrite the colonial history from a postcolonial perspective. This sheer act of ‘re-membering’ becomes a necessary but perilous bridge between the trauma of colonial oppression and post-colonial survival, which is not only nostalgic but is almost always accompanied with a sort of Bhabhaian ‘time-lag’. The other important point in the film is notion of ‘third-space’, which is the proper site of inbetweenness within the locality of cultural translation. Wladyslaw resides in this transnational/translational site of enunciation and negotiation. What we witness in Polanski’s movie is more than anything else an archetypal quest on the part of the hero to overcome the binary of belonging/non-belonging, to come to terms with the “representational strategies of real and imagined places.” This trans-national space if a site of (both personal and collective) resistance, on which the essentialist issues of race, class, gender, nationality, etc. have no bearing whatsoever. All in all, this research was an attempt to go through the notions of ‘hybridity’ and ‘identity’ from a postcolonial vista and to trace those concepts in Polanski’s movie, which turned out to be quite receptive of such a (postcolonial) reading. The Pianist was a tribute to transcendentality of art (especially music) and it amazingly showed that art is not bound to ethnic, national, political or religious boundaries and it creates an enunciatory space of its own.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مسعود فرهمندفر |
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه شهید بهشتی، استان تهران،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

امیرعلی نجومیان |
دانشیار ادبیات انگلیسی و نظریه ادبی و عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشتی، استان تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شهید بهشتی (Shahid beheshti university)

نشانی اینترنتی http://dam.journal.art.ac.ir/article_61_14.html
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1284/article-1284-231699.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات