این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد ادبی، جلد ۹، شماره ۳۵، صفحات ۲۰-۴۰
عنوان فارسی مطالعه‌ای در انتساب رسائل سعدی
چکیده فارسی مقاله رسائل سعدی، به شش نوشتار مجزا اطلاق می‌شود که معمولا در کلیات شیخ به چاپ می‌رسند و همگی به نثر نوشته شده‌اند. از زمان اولین تلاشها برای چاپ نسخۀ مصحح علمی کلیات سعدی، پرسش از انتساب این رسائل موضوعی مهم بوده است. محققان مختلف نیز به سهم خود به این موضوع پرداخته و پاسخ‌هایی به آن ارائه کرده‌اند. در این مقاله قصد بر اینست که با استفاده از روشهای سبک‌سنجی و انتساب تالیف، مبتنی بر تحلیلی کمّی، با مقایسۀ این رسائل و گلستان، پاسخی برای پرسش انتساب این رسائل ارائه کنیم. در این مقاله، با استفاده از دو نوع تحلیل مبتنی بر دو شاخص متفاوت، تلاش شده تا پاسخی دقیق به مساله ارائه شود. روش اول استفاده از منحنی‌های خصیصه‌نمای مندنهال است. روش دوم استفاده از الگوئی برای توصیف کمّی شاخص تکرار واژگان در متن است. نتیجۀ حاصل به طورکلی با حدس فروغی دربارۀ انتساب این رسائل هماهنگ است. سه رساله (نصیحه الملوک، عقل و عشق، و انکیانو) به قلم خود سعدی هستند. تقریرات ثلاثه و در تقریر دیباچه حتما نوشتۀ فرد دیگری هستند. مجالس نیز، اگرچه به قلم سعدی نیستند، اما احتمال اینکه سخنان شفاهی وی بر منبر باشند زیاد است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Authorship Attribution Study on Sa''di''s Rasa''el
چکیده انگلیسی مقاله Rasā’el are the six prose pieces by Sa’dî which are usually published in his oeuvre. Since the first attempts to publish the scientific edition of his oeuvre, the question of these writing’s authorship was central to the topic. Different researchers have done some study on these six treatises and given some answers to the problem of their authorship attribution. It is meant in this dissertation, to quantitatively analyze the Rasā’el using stylometry and authorship attribution techniques and compare it with Golestān - the known work of Sa’dî. We have used two different techniques to do our analysis. The first technique used is characteristic curves proposed by Mendenhall. The second is a quantitative model to explain the repetition and distribution of vocabulary in each piece of writing. Ultimately, our answers fit with the Forughî’s guess about these writings. Three of these writings (Nasîhat ul muluk, Aql o eshq, and ankîyāno) are surely written by Sa’dî. Taqrîrāt-e salāse and dar taqrîr-e dîbāche are not written by Sa’dî. Majāles-e panjgāne’s author isn’t Sa’dî, but it is possible that the content is Sa’dî’s speeches for people.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله آرش پوراکبر |
دانشجوی دکترا دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات