این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد ادبی، جلد ۷، شماره ۲۷، صفحات ۱۱-۲۸
عنوان فارسی گزاره‌های زبانی و ادبیت کلام
چکیده فارسی مقاله این مقاله مسئلۀ معنا در متن ادبی را به بحث می‌گذارد. نخست «معنی زبان‌شناختی» گزاره را تعریف می‌کند و تفاوت گزاره‌های زبان با ادبیات را مطرح می‌کند. در زبان هیچ گزاره‌ای نیست که معنی زبان‌شناختی نداشته باشد؛ اما در ادبیات گزاره‌های فراوان تولید می‌شود که یا مصداق ندارند یا مصداق آن‌ها پذیرفتنی نیست. سه عامل سبب می‌شود که معنیِ زبان‌شناختی یک متن پذیرفتنی نباشد: 1.‌ عامل ناهُشیاری: اگر در متن نشانه‌ای وجود داشته باشد که گزاره‌ها در حالتی از ناآگاهی به وجود آمده‌اند. 2.‌ عامل مصداق‌ستیزی: آنگاه که معنی زبان‌شناختی متن به سبب دلالت بر مصادیقی مُغایر با عادت‌های تجربی ما انکار می‌شود. 3.‌ ناسازگاری معنی گزاره با شخصیت گوینده: آنگاه که معنی زبان‌شناختی گزاره‌ها با شناختی که از گوینده داریم سازگار نمی‌نماید. مقاله در نهایت گزاره‌های فراهم‌آورندۀ یک متن را به سه نوع تقسیم کرده است: الف. گزاره‎هایی که معنیِ زبان‎شناختی آن‎ها پذیرفتنی است و به مصداقی تجربی دلالت دارند. ب. گزاره‎هایی که اگرچه در نظام نخستین زبان، معنی زبان‎شناختی آن‎ها پذیرفتنی نیست اما دریافتِ معنی ثانوی آن‎ها که منظور نظر اولیۀ گوینده بوده است و در این معنی دارای مصداق تجربی نیز هستند به‌آسانی میسر است. ج. گزاره‎هایی که علی‎رغم اختلاف علت در پدید آمدن آن‌ها معنی زبان‎شناختی آن‎ها قابل قبول نیست و به مصداقی سازگار با عادت‎های تجربی ما دلالت ندارند و صرف‎نظر از آنکه چه عامل بافتی و چه علتی سبب نهفته شدن معنایی در آن‎ها شده باشد، این معنی به‌آسانی قابل دریافت نیست.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گزاره، معنای زبان‌شناختی، گزاره زبانی، ادبیت،
عنوان انگلیسی Linguistic Propositions and the Literariness of Speech
چکیده انگلیسی مقاله This article studies the question of “meaning” in literary texts. First, I havepresented a definition for linguistic proposition. There is no proposition in language that does not have a linguistic definition; however,literature is replete with propositions without any acceptable referents. Under three circumstances the linguistic definition of a text is rendered null: (1) unconsciousness that is whenthe text indicates that the propositions were produced under an unconscious state; (2) anti-referentiality when the linguistic definition of a text is denied because itrefers to a referent that is inconsistent with our everyday experience; and (3) incongruity between the proposition and its producer, which happens when there is discrepancy between the linguistic definition of the propositions and our already-established assumptions about its producer. In conclusion, this article categorizes the propositions of a text in three categories: Propositions with acceptable linguistic definition that refers to a known referent; Propositions in which the secondary meaning is the speaker’s primary intended meaning and under this meaning they have external referents as well; Propositions that—no matter what generated their semantic ambiguity—are without any acceptable linguistic definition and that are not congruent with our known world and resist comprehension. 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله تقی پورنامداریان |
استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی
سازمان اصلی تایید شده: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

نشانی اینترنتی http://lcq.modares.ac.ir/article_11866_71cacbae8a460c67f990833212f1ff38.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1292/article-1292-231974.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات