این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد ادبی، جلد ۵، شماره ۲۰، صفحات ۹۹-۱۲۰
عنوان فارسی ابرمتن‎ها و پیرامتن‎ها در سینمای ایران
چکیده فارسی مقاله در ورود مطالعات بینامتنی در هنر توجه برخی اندیشمندانِ بینامتنیت در تحلیل‎های بینامتنی از مطالعات ژرار ژنت به سازوکارهای مختلف متن جلب شده است. ژنت خود با طرح ترامتنیت 5 قسم از این روابط را پیش‎روی تحلیل‎گران متن گذاشت. این مطالعات به مرور زمان به سینما نیز راه یافت. هدف این مقاله بررسی ابرمتن‎ها و پیرامتن‎ها -دو جزء ترامتنیت- در سینمای ایران است. در مواجهه با برگرفتگی‎های سینمایی متوجه خواهیم شد یک متنِ فیلمی از متون دیگر چه ادبی و چه دیگر متون، به صورت‎های مختلف برمی‎گیرد. یکی از مسائل این پژوهش شناخت انواع برگرفتگی‎های سینمایی و ویژگی‎های آن‎هاست. در روابط پیرامتنی، متنی در آستانه متن دیگر قرار می‎گیرد و به نظر می‎رسد نسبت آن با زمان اکران مهم‎ترین مسئله در این رابطه است. هدفی که در راستای این مسائل دنبال می¬شود معرفی الگویی از روابط بینا-متنی است که انواع این برگرفتگی‎ها و روابط زمانی پیرامتنی را در سینمای ایران مشخص ¬کند. برای رسیدن به مناسبات ابرمتنی و پیرامتنی در سینمای ایران؛ برخی از فیلم‎های سینمای ایران در دو دهه 1370 و 1380 مورد مطالعه قرار گرفته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی hypertexts and paratexts in Iran’s cinema
چکیده انگلیسی مقاله As intertextual studies penetrated in art, the intertextual scholars attention was drawn to various mechanism of text in intertextual analysises of Gérard Genette studies. Genette presented 5 types of these relations by proposing transtextuality. These studies gradually found their way to cinema. This article aims to survey hypertextual and paratextual relations-two component of transtextuality- in Iran’s cinema.Through facing cinematic adaptation, we will realize that how a movie text excerpts from other texts in different ways, whether they are literary texts or not! One of the basic issues of this research is to recognize all kinds of cinematic adaptations and their characteristics. In paratextual relations the text is placed on the threshold of the other text and it seems that its ratio to the release time is the most important issue in this regard. The objective pursued here is to introduce a model of intertextual relations which specifies types of these adaptations and paratextual time relations in iran’s cinma. For this purpose, after rereading review of literature of intertextuality, hypertextuality and paratextuality, we will distinguish intertext from intertextuality. Finally some of the movies of Iran’s cinema in 1370s and 1380s will be observed in order to achieve hypertextual and paratextual relations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مجید رحیمی جعفری | rahimi jafari
دانشجوی دکتری تئاتر دانشگاه تهران مدیرمسئول آکادمی هنر
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

سید مصطفی مختاباد امریی | seyed mostafa
دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده هنر و معماری
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

حمیدرضا شعیری |
دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت مدرس (Tarbiat modares university)

نشانی اینترنتی http://lcq.modares.ac.ir/article_5903_b66df3a614fb56e49441418434f42435.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1292/article-1292-232032.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات