این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نقد ادبی، جلد ۵، شماره ۱۹، صفحات ۹۹-۱۳۱
عنوان فارسی پدیدارشناسی‌ و سنخ‌شناسی‌ مخالف‌خوانی‌های‌ احمد شاملو
چکیده فارسی مقاله یکی‌ از شکل‌های‌ بودن‌، اندیشیدن‌ و آفریدن،‌ مخالف‌خوانی‌ است‌ که‌ در چالش‌ با «دیگری»‌ آشکار می‌شود. مخالف‌خوانی‌ قرائت‌ و بدخوانی‌ کنش‌ و ساختار اندیشه‌های‌ آفریدۀ‌ دیگری‌ است‌. مهم‌ترین‌ فرضیه‌های‌ تحقیقی‌ِ‌ مقاله‌ این‌ است‌ که ‌آشکارترین‌ وجه پدیدارشناختی‌ شعر معاصر ایران‌، مخالف‌خوانی‌ است‌ و احمد شاملو بارزترین‌ شاعری‌ است‌ که‌ با روش‌های‌ مخالف‌خوانی‌، نه‌‌تنها به‌ ساختارهای‌ نو دست‌ می‌یابد؛ بلکه‌ این‌ روش‌ها را در سایر فعالیت‌های‌ فرهنگی‌ خود استمرار می‌دهد. این‌ مقاله‌ از دو بخش‌ تشکیل‌ شده‌ است‌. در بخش‌ نخست،‌ مفهوم‌ مخالف‌خوانی‌ به‌‌شکل‌ پدیدارشناختی‌ توصیف‌ می‌شود که‌ چگونه‌ براساس‌ تقابل‌، گفت‌وگو و تخاصم‌ شکل‌ می‌گیرد و به‌ فهم‌ و آفرینش‌ ساختارهای ‌زبانی‌، فرهنگی‌ و زیبایی‌شناختی منجر‌ می‌شود. در بخش‌ دوم‌، براساس‌ مبانی‌ نظری‌ به­دست‌‌آمده، به‌ سنخ‌شناسی‌ انواع‌ مخالف‌خوانی‌های‌ احمد شاملو می‌پردازد. این‌ مقاله‌ به‌ این‌ نتیجه‌ رسیده‌ است‌ که‌ شاملو مخالف‌خوانی‌های‌ خود را به ‌چهار روش‌ آشکار می‌کند: واژگون‌سازی‌، بازی‌ با ساختارها، تابوستیزی‌ و اسطوره‌سازی‌
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Typology of Shamlu’s Antagonism: A Phenomenological Study
چکیده انگلیسی مقاله One of the forms of being is to think and create antagonism in resistance to the Other. Antagonism is the (mis)reading of the action and structure of the thoughts of the other. One of the most evident phenomenological aspects of the modern Persian poem is creation of opposition. Shamlu’s works are the best example of such oppositional discourses. Through this methodology, not only he reaches new structures in his poetry, but also he expands this method to his other cultural activities. This paper has two parts. The first part presents a phenomenological definition of antagonism and how it is formed by opposition, dialogue, and enmity and how it results in creation of linguistic, cultural, and aesthetic structures. In the second part, the typology of Shamlu’s antagonistic discourse has been studied based on these assumptions. The paper concludes that Shamlu has four kinds of oppositions: reversality, myth making, playing with structure, and breaking the taboos
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سینا جهاندیده کودهی | jahandideh koudehi
عضو هیئت علمی تربیت معلم بنت الهدی صدر رشت

نشانی اینترنتی http://lcq.modares.ac.ir/article_5898_12c797a7d86963382d6aa932c7d04059.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1292/article-1292-232042.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات