این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تولیدات دامی، جلد ۷، شماره ۱۳، صفحات ۶۹-۶۰
عنوان فارسی اثرات پری‌بیوتیک، پروبیوتیک و مخلوط آن ها بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی
چکیده فارسی مقاله به­منظور بررسی اثرات پروبیوتیک، پری‌‌‌‌بیوتیک و مخلوط حاوی نسبت­های مختلف از این دو افزودنی بر عملکرد، پاسخ ایمنی و فلور میکروبی روده کور، 360 قطعه جوجه گوشتی یک روزه سویه کاب 500 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی در تیمارهای شش­گانه (هر تیمار با 4 تکرار) توزیع و با یکی از جیره­های زیر تغذیه شدند: 1- جیره پایه بدون افزودنی به­عنوان شاهد (Ctrl)، 2- جیره پایه + پری‌‌‌‌بیوتیک­ (Pre)، 3- جیره پایه + پروبیوتیک (Pro)، 4- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری‌‌‌‌بیوتیک­ به نسبت 1 به 1 (M1)، 5- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری‌‌‌‌بیوتیک به نسبت 2 به 1 (M2)، 6- جیره پایه + مخلوط پروبیوتیک و پری‌‌‌‌بیوتیک­ به نسبت 1 به 2 (M3). پروبیوتیک و پری‌‌‌‌بیوتیک بر اساس میزان توصیه شده شرکت سازنده به جیره­ها افزوده شد. در طول دوره پرورش 42 روزه، جوجه­ها به­ترتیب با جیره­های آغازین (21-1 روزگی) و رشد (42-22 روزگی) تغذیه و عملکرد آن­ها به­صورت هفتگی اندازه­گیری شد. به­منظور بررسی جمعیت فلور میکروبی، در 21 و 42 روزگی، 4 قطعه جوجه از هر تیمار آزمایشی کشتار و از محتویات روده کور تحت شرایط استریل نمونه­برداری شد. هم­چنین، پاسخ ایمنی جوجه­ها در برابر گلبول قرمز گوسفند، در پایان دوره­ی آزمایش با تعیین تیتر ایمنوگلوبولین­های خون مورد ارزیابی قرار گرفت. داده­های آزمایش با استفاده از برنامه نرم­افزاری SAS مورد تجزیه و آنالیز آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد در دوره آغازین، تیمارهای M1 و M3 در مقایسه با گروه شاهد افزایش وزن بیشتری داشتند (05/0P<). افزودن مخلوط پروبیوتیک و پری‌‌‌‌بیوتیک با نسبت 1 به 1 باعث بهبود ضریب تبدیل خوراک دوره­ی آغازین در مقایسه با گروه شاهد شد (05/0P<). عملکرد جوجه­ها در دوره­ی پایانی و کل دوره (42-1 روزگی) تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. در پایان دوره­ی آزمایش، تیتر ایمنوگلوبولین کل در تمامی گروه­های افزودنی و تیتر IgM در تمامی گروه­ها (به استثنای گروه پری‌‌‌‌بیوتیک) در مقایسه با گروه شاهد افزایش معنی­داری را نشان داد (05/0P<). جمعیت باکتری لاکتوباسیلوس در 21 روزگی، در گروه­های Pre، M1 و M3 و در پایان دوره نیز در تمام گروه­های دریافت کننده افزودنی (به استثنای گروه Pre) در مقایسه با گروه شاهد بیش­تر بود (05/0P<). تعداد باکتری اشرشیاکلی در دوره 21 روزگی تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت اما در 42 روزگی، جمعیت این باکتری در گروه­های Pre و M3 نسبت به گروه شاهد به­طور معنی­داری کاهش یافت (05/0P<). 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Single or Combined Effects of Prebiotic and Probiotic on Performance, Immunity Response and Gut Flora of Broiler Chickens
چکیده انگلیسی مقاله In order to investigate the effects of probiotic, prebiotic and a mixture of these feed additives (at different ratio) on the performance, immunity response and cecal microflora of broiler chickens, in a complete random design, a total of 360 ond-day-old broiler chicks (Cobb 500) were randomly distributed among 6 experimental treatments with four replicates. Experimental treatments (diets) were: 1- a basal diet without any additive, as control (Ctrl) 2- basal diet added with prebiotic (Pre) 3- basal diet added with probiotic (Pro) 4- basal diet added with a mixture of probiotic and prebiotic at ratio of 1:1 (M1), 5- basal diet added with a mixture of probiotic and prebiotic at ratio of 2:1 (M2), 6- basal diet added with a mixture of probiotic and prebiotic at ratio of 1:2 (M3). Probiotic and prebiotic were added to diets in amounts as recommended by producer. During 42 d rearing period, birds were fed starter and grower diets form 1 to 21 and 22 to 42 days of age, respectively. Performance traits were measured weekly. On d 21 and 42, one bird from each replicate pen, was slaughtered and cecal content was collected, under sterile condition, to determine the E. coli and Lactobacillus count. In addition, immunity respose to SRBC was measured at the end of the experiment. Data were subjected to one way analysis of variance, by SAS sotware. The results indicated that in the starter phase, birds fed diets M1 or M3 achieved more gain compared to the control group (P< 0.05). At the same time, feeding with M1 diet resulted in a better FCR than the control group (P< 0.05). Significant differences were not observed for performance traits in the finisher phase or whole period (1-42 d of age) of the experiment. All supplemented diets had more total antibody titer against SRBC compared to the control group, at the end of the experiment (P< 0.05). Also, IgM titer was higher in all supplemented treatments (except for Pre) relative to the control group (P< 0.05). On d 21, lactobacillus number was higher in Pre, M1 and M3 treatments than the control (P< 0.05). Also, at the end of the experiment, all supplemented tretments (except for Pre) had higher count of lactobasillus compared to the control group (P< 0.05). On d 21, E. coli count was significantly not influenced by experimental treatments, but significant reductions in E. coli content were observed for Pre and M1 treatments compared to the control group at 42 d of age (P< 0.05).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین ابراهیمی |


محمد هوشمند |


مختار خواجوی | دانشگاه یاسوج


اصغر نقی ها |


نشانی اینترنتی http://rap.sanru.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-139&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1370/article-1370-238897.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات