این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های تولیدات دامی، جلد ۵، شماره ۱۰، صفحات ۹۸-۱۱۲
عنوان فارسی مقایسه روش های آزمایشگاهی و کیسه های نایلونی در برآورد تجزیه‌پذیری ماده خشک برخی مواد خوراکی
چکیده فارسی مقاله هدف از این پژوهش مقایسه برآورد تجزیه‌پذیری ماده خشک برخی مواد خوراکی شامل کنجاله سویا، کنجاله کلزا، دانه جو، دانه ذرت، یونجه خشک و ذرت سیلو شده با استفاده از روش­های آزمایشگاهی وکیسه­های نایلونی بود. روش آزمایشگاهی مورد استفاده شامل مرحله هضم شکمبه­ای در روش تعیین آزمایشگاهی قابلیت هضم ماده خشک بود. تفاوت معنی‌داری بین دو روش از نظر برآورد بخش سریع تجزیه در مورد تمام مواد خوراکی به جز کنجاله کلزا (07/0= P ) مشاهده شد. دو روش به لحاظ برآورد فراسنجه کند تجزیه در مورد کنجاله سویا (0139/0= P )، دانه جو (0006/0= P )، یونجه خشک (0101/0= P ) و ذرت سیلو شده (0070/0= P ) تفاوت معنی­داری با یکدیگر داشتند. بین دو روش در برآورد نرخ تجزیه‌پذیری مواد خوراکی مورد آزمایش به جز مواد علوفه­ای تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. ولی، همبستگی بالایی بین دو روش از نظر برآورد بخش کند تجزیه (72/0= r )، نرخ تجزیه‌پذیری (89/0= r )، پتانسیل تجزیه‌پذیری (98/0= r ) و تجزیه‌پذیری موثر مشاهده شد. نتایج نشان داد که تفاوت‌هایی بین دو روش از نظر برآورد فراسنجه‌های تجزیه‌پذیری وجود دارد، ولی ضرایب همبستگی معنی­داردر مورد برآورد برخی از فراسنجه‌های تجزیه­پذیری می‌تواند نشان از کارایی نسبی روش ابداعی باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روش کیسه‌های نایلونی، روش آزمایشگاهی، تجزیه‌پذیری شکمبه ای
عنوان انگلیسی Comparison of In vitro and In situ Techniques for Estimating Dry Matter Degradability in Some Feedstuffs
چکیده انگلیسی مقاله The objective of this study was to compare dry matter degradability of some feedstuffs including soybean meal, canola meal, barley grain, corn grain, alfalfa hay and corn silage by in vitro and in situ techniques. The in vitro method includes the ruminal digestion stage of the in vitro dry matter digestibility technique. Significant differences were observed between two methods in the estimation of the immediately soluble fraction for all feedstuffs except for canola meal (P< 0.05). Two methods had significant differences with each other for estimating the potentially degradable fraction of soybean meal, barley grain, alfalfa hay and corn silage (P< 0.05). It was not observed significant differences between two methods for estimating the degradability rate of the feedstuffs except for forage feeds. But, high correlations were observed between two methods in the estimation of the potentially degradable fraction (r=0.72), rate of degradability (r=0.89), potential of degradability (r=0.98) and the effective degradability (P< 0.01). The results showed that there were significant differences between two methods in the estimation of degradability parameters, but the observed high correlation coefficients for some degradability parameters could indicate the relative ability of the innovative method.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله In situ method, In vitro method, Degradability
نویسندگان مقاله حسین عبدی بنمار | abdi benemar


عبداله سبحانی سنجبد | sobhani senjabod


نشانی اینترنتی http://rap.sanru.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-87&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1370/article-1370-238959.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات