این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های حفاظت آب و خاک، جلد ۲۲، شماره ۵، صفحات ۳۰۷-۳۱۳

عنوان فارسی مدلسازی تبخیر و تعرق پتانسیل ماهانه با استفاده از برنامه ریزی ژنتیک در استان سیستان و ‏بلوچستان
چکیده فارسی مقاله تبخیر- تعرق یکی از پارامترهایی اساسی در حوزه‌های مختلف کشاورزی و مدیریت منابع آبی بوده و پیش‌بینی آن در تعیین سیاست‌های آینده این بخش‌ها جزو ملزومات می‌باشد. لذا، در این پژوهش،با استفاده از روش برنامه‌ریزی ژنتیک، مدلی برای بررسی روند تغییرات میزان تبخیر-تعرق در استان سیستان و بلوچستان از روش برنامه‌ریزی ژنتیک تدوین گردید. بدین منظور، میزان تبخیر-تعرق مرجع در مقیاس ماهانه با استفاده از روش پنمن-مانتیث و بر اساس داده‌های هواشناسی در ایستگاه‌های زابل، ایرانشهر، چابهار و زاهدان محاسبه شده و در 16 الگوی زمانی تاخیری جداگانه مرتب شد. نتایج مدل‌سازی نشان دهنده این است که روش برنامه‌ریزی ژنتیک روش مناسبی برای مدل‌سازی تبخیر-تعرق می‌باشد. 80 درصد داده‌ها در بخش آموزش برای تدوین مدل‌ها و20 درصد در بخش آزمون برای صحت‌سنجی مدل‌ها و برآورد میزان دقت آنها مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس آماره‌های ضریب تبیین و جذر مربعات خطا، بهترین مدل‌ها برای ایستگاه‌های زاهدان، زابل، ایرانشهر و چابهار به ترتیب در الگوهای 13، 10، 12 و 13 بدست آمد. همچنین بهترین مدل‌ برای ایستگاه‌ زابل با خطای 03/1 میلی‌متردر روز و ضریب تبیین 96/0 بدست آمد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Modeling monthly potential evapotranspiration using Genetic Programming in ‎Sistan va baluchestan province
چکیده انگلیسی مقاله Evapotranspiration is one of the parameters that have special importance in various areas of agriculture and water resources management also for definition of future policies estimating of it, is required. In this study for studying evapotranspiration behaviors, Genetic programming is applied. Four synoptic stations in Zahedan, Zabol, Iranshahr and Chabahar for determining structure of models is used. Inputs are the time series of evapotranspiration that calculated from penman- mantis and regulated in 16 individually dilatory patterns. Reason of this research is to determine mathematical models for estimating evapotranspiration and studying assessment of Genetic programming at estimating evapotranspiration. 80% of data are used in train section to develop models and 20% are used for testing and validating models and calculating the accuracy of them. Results showed that Genetic programming is suitable approach for modeling evapotranspiration. Also the best model with 1.03 RMSE and 0.96 R2 in test section is obtained to Zabol station.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله ام البنی محمدرضاپور |
استادیار- گروه مهندسی آب- دانشکده آب وخاک- دانشگاه زابل
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زابل (Zabol university)

امین امینی |
دانش آموخته دانشگاه زابل- مهندسی منابع آّب
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زابل (Zabol university)

فاطمه کاراندیش |
استادیار- گروه مهندسی آب- دانشکده آب و خاک -دانشگاه زابل
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه زابل (Zabol university)


نشانی اینترنتی http://jwsc.gau.ac.ir/article_2870_1d0b8c6fa3349572422bb999fa046b8c.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1379/article-1379-239861.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات