این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های خاک، جلد ۲۹، شماره ۴، صفحات ۴۷۵-۴۸۶
عنوان فارسی اثر برخی اصلاح‌کننده‌های آلی و معدنی بر تغییرات زمانی آب‌گریزی پویا و ایستا در یک خاک آهکی
چکیده فارسی مقاله آب­گریزی خاک از درجات خفیف تا خیلی شدید در بسیاری از خاک­ها با بافت­های متفاوت، کاربری­های گوناگون اراضی و شرایط آب و هوایی مختلف گزارش شده است. این پدیده سبب کاهش نفوذپذیری، افزایش رواناب و فرسایش خاک می­شود. آب­گریزی می­تواند تحت تأثیر اصلاح­کننده­های خاک و یا در طول زمان تغییر یابد. در این پژوهش اثر دو اصلاح کننده آلی (پلی­وینیل­استات و پلی­اکریل­آمید هر یک در چهار سطح صفر، 05/0، 1/0 و 2/0 گرم در کیلوگرم خاک) و دو اصلاح کننده معدنی (پوکه معدنی و پرلیت هر یک در چهار سطح صفر، 5/0، 1 و 2 گرم در کیلوگرم خاک) در سه بازه زمانی 10، 30 و 60 روز پس از کاربرد بر آب­گریزی پویا (مدت زمان نفوذ قطره آب) و ایستا (زاویه تماس تعادلی آب و خاک) در یک خاک آهکی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بررسی شد. کاربرد پلی­اکریل­آمید، پوکه­معدنی و پرلیت سبب کاهش معنی­دار آبگریزی ایستا و پویای خاک شد، در حالی­که پلی­وینیل­استات سبب افزایش معنی­دار آبگریزی ایستا شد. گذشت زمان سبب افزایش معنی­دار آب­گریزی پویا درنمونهخاک­های تیمار شده با پلی­اکریل­آمید، پوکه معدنی و پرلیت نشد ولی در خاک تیمار شده با پلی­وینیل­استات آب­گریزی پویا در زمان 60 روز به­میزان 40 درصد در مقایسه با زمان 10 روز پس از شروع آزمایش افزایش یافت. در خاک­های تیمار شده با پوکه معدنی گذشت زمان اثر معنی­داری بر آب­گریزی ایستای خاک نداشت. پلی­اکریل­آمید و پلی­وینیل­استات آب­گریزی ایستا را در زمان 60 روز به­ترتیب به میزان 4 و 2 درصد در مقایسه با زمان10 روز پس از شروع آزمایش افزایش دادند. نتایج نشان داد پلی­اکریل­آمید، پوکه معدنی و پرلیت به­عنوان مواد به­ساز خاک در مقادیر اضافه شده تا حدی می­توانند در کاهش آب­گریزی خاک و در نتیجه افزایش میزان جذب آب به خاک مؤثر باشند البته اثر اصلاح­کننده پرلیت در کاهش آب­گریزی پویای خاک بیش از سایر اصلاح­کننده­ها بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effects of Some Organic and Mineral Soil Amendments on Temporal Variability of Dynamic and Static Water Repellency in a Calcareous Soil
چکیده انگلیسی مقاله Water repellency (WR) of various degrees reported for different soil textures, land use, and climate conditions may decrease infiltration and increase runoff and soil erosion. WR can be influenced by soil amendments and may vary over time. In the present study, a completely randomized design experiment with three replications was conducted to evaluate the effect of soil amendments on dynamic and static WR in a calcareous soil. Treatments consisted of two organic (polyvinyl acetate, PVA and polyacrylamide, PAM at 4 levels of 0, 0.05, 0.1 and 0.2 g kg-1 soil) and two mineral amendments (pumice and perlite at 4 levels of 0, 0.5, 1 and 2 g kg-1 soil). Dynamic (water drop penetration time) and static WR(equilibrium contact angle of soil and water) of the studied soil samples were measured at three time periods of 10, 30, and 60 days after amendments application. Application of PAM, pumice, and perlite decreased dynamic and static WR significantly, whereas PVA increased it. Dynamic WR increased over time, but not significantly in PAM, pumice, and perlite treated soils. Dynamic WR increased by 40% after 60 days as compared to 10 days after PVA application. In pumice treated soil, the static WR did not vary significantly over time. Polyacrylamide and PVA increased static soil WR by 4% and 2%, respectively, at 60 days as compared to 10 days after applications. Results indicated that PAM, pumice, and perlite as soil amendments can reduce soil WR and, as a consequence, increase water retention in soil. In overall, the influence of perlite in decreasing dynamic soil WR was greater than the other amendments.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا زارعی |
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

سید علی اکبر موسوی | seyed ali akbar
دانشیار بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

عبدالمجید ثامنی |
دانشیار بخش علوم خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

علی اکبر کامگار حقیقی | ali akbar kamgar haghighi
استاد بخش مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه شیراز (Shiraz university)

نشانی اینترنتی http://srjournal.areo.ir/article_105906_b48a2dc06794e5309b70cc330dca9cab.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1383/article-1383-240689.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات