این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های رشد و توسعه پایدار، جلد ۱۵، شماره ۱، صفحات ۱۸۵-۲۰۸
عنوان فارسی اثرات متقابل سرمایه انسانی و نهادها بر فرایند رشد اقتصادی و اشارات آن برای اقتصاد ایران
چکیده فارسی مقاله در این مقاله، با استفاده از دو معیار رقابت پذیری و منع پذیری، عوامل مستقیم تولید در قالب سرمایه فیزیکی، سرمایه انسانی و تکنولوژی طبقه بندی می شود. بر اساس نظریه های جدید رشد، نقش اساسی سرمایه انسانی در ابداع، اخذ و کاربرد تکنولوژی های جدید، مورد تأکید قرار می گیرد. آنگاه به منظور تبیین تفاوت های رشد اقتصادی بین کشورها، نهادها به منزله علل بنیادی رشد اقتصادی مورد بحث قرار می گیرند. استدلال می شود نهادها شرایطی را فراهم می کنند که در آن، عوامل مستقیم تولید انباشت شده و مورد استفاده قرار می گیرند. نهادها به عاملان اقتصادی علامت می دهند تا عوامل مستقیم تولید را به سمت فعالیت های مولد یا رانت جویانه هدایت کنند. با این ملاحظه، نتایج معماگونه مطالعات تجربی راجع به اثرات سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی تحلیل می شود. با استفاده از داده های مقطعی مبتنی بر متوسط 10 ساله محصول هر کارگر برای تقریباً 90 کشور در دوره زمانی 2001 تا 2010، اثر تعاملی سرمایه انسانی و کیفیت نهادی ارزیابی می شود. اشاره اصلی این الگو برای اقتصاد ایران این است: با وجود سرمایه گذاری های عظیم در سرمایه انسانی که عمدتاً توسط درآمدهای نفتی تأمین مالی شده است، کیفیت پایین نهاده باعث کندی رشد اقتصادی شده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله سرمایه انسانی، نهادها، رشد اقتصادی،
عنوان انگلیسی Interaction Effects of Human Capital and Institutions on the Economic Growth and its Implications for Iranian Economy
چکیده انگلیسی مقاله In this article, using two criteria of rivalry and excludability, the direct production factors are classified as physical capital, human capital and technology. Based on the new theories of economic growth, essential role of human capital in innovation, adoption and application of new technologies is emphasized. Then to explain differences of economic growth across countries, institutions as the fundamental causes of economic growth are discussed. It is argued that institutions provide circumstances in which proximate causes of production are accumulated and used. Institutions signal to the economic agents to pursue productive or rent seeking activities. In this regard, paradoxical findings of empirical studies as to effects of human capital on economic growth are analyzed. Using a cross-section data, based on 10-year average of output per worker for about 90 countries over the period 2001-2010, the interaction effect of human capital and institutional quality on growth is evaluated. The main implication of the model for Iranian economy is: Notwithstanding the huge investments in human capital, which mainly financed by oil revenues, low quality of institutions has led to slow economic growth.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Human Capital, Institutions, Economic growth
نویسندگان مقاله تیمور محمدی |
دانشیار دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

سیروس امیدوار |
دانشجوی دوره دکتری دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://ecor.modares.ac.ir/article_12530_6979ae846ed18e58928de07940ba3f06.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1388/article-1388-241109.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات