این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های رشد و توسعه پایدار، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۹-۴۱
عنوان فارسی بررسی اثر عدالت بین زمانی بر رشد اقتصادی با تأکید بر نقش ارجحیت زمانی، مطالعه موردی: اقتصاد ایران
چکیده فارسی مقاله در اقتصاد متعارف، اذعان می شود که رشد اقتصادی و توزیع عادلانه تر درآمدها، اهدافی هستند که دستیابی همزمان به آنها امکان پذیر نیست؛ زیرا حرکت در راستای توزیع عادلانه¬تر درآمدها، تمایل کل به پس انداز را کاهش می دهد. اما بر اساس الگوهای رشد بهینه، به نظر می رسد، بالاترین رشد اقتصادی هنگامی برای یک سیستم محقق می شود که در توزیع امکانات و منابع تولید بین کلیه نسل ها بیشترین توجه به عدالت معطوف شود؛ زیرا هرچه نسل های حاضر درتخصیص بهینه امکانات بین خود و دیگر نسل ها، اهمیت بیشتری برای خود قائل باشند، حجم منابع در دسترس برای کل سیستم کاهش خواهد یافت و بنابراین رشد اقتصادی درنرخ پایین تری تثبیت خواهد شد. آن چیزی که این سازوکار را فراهم می¬کند، ارجحیت گذاری زمانی نسل حاضر بر مقدار مصرف نسل های آتی است که ازطریق اعمال نرخ های تنزیل بالاتر فراهم می شود و در نتیجه، عدالت بین نسلی (بین زمانی)، بیشتر مخدوش شده و حجم بهینه پس انداز، کمتر و بنابراین رشد اقتصادی کمتری محقق می شود. برازش تجربی مدل برای اقتصاد ایران و حل الگو از روش بهینه یابی پویا، حاکی از آن است که، چنانچه سیاستگذار اقتصادی در یک افق برنامه ریزی بتواند از طریق سیاست های مناسب اقتصادی و اجتماعی، عدالت بین زمانی بیشتری را محقق کند و ارجحیت زمانی اجتماعی را به نرخ 5 درصد کاهش دهد، مقادیر واقعی تولید سرانه، مصرف، پس انداز و ذخیره سرمایه سرانه به ترتیب معادل 5/6 درصد ، 2/2 درصد و 2/4 درصد افزایش خواهند داشت. بنابراین نتایج تجربی حاکی از اثر مثبت توجه به عدالت بین زمانی بر رشد اقتصادی می باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Impact of Intertemporal Justice on Economic Growth with Emphasis on Time Preference in the Iranian Economy
چکیده انگلیسی مقاله In macroeconomics literature inspired by traditional economists, it is said that economic growth and more equal distribution in income, are two opposite targets since moving toward more equality of income, will reduce propensity to saving. Based on the optimum growths models, it seems that the highest levels of growth can happen in a system just when in allocating the resources among the generations the attention is more paid to the concept of justice. If in this process the attention is more paid to the present generation compared to the future ones, the available resources for the whole system will decrease and as a result the economic growth will be stabilized at far lower rates. The more economic justice means the higher rate for economic growth. In this paper we use an optimal growth theory for studying the mechanics of this regularity. Empirical calibration of the model to the Iranian economy reveals that if economic policy makers in a planning period via a scenario can decrease social time preference to a 5%, real per capita GDP, consumption, saving and per capita capital formation will increase by 6.5%, 2.2% and 42% respectively.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رسول بخشی دستجردی | bakhshi dastjerdi
استادیار گروه اقتصاد دانشگاه یزد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه یزد (Yazd university)

نشانی اینترنتی http://ecor.modares.ac.ir/article_2220_98a57913ea951afa74349a5278cae7f9.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1388/article-1388-241241.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات