این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های فقهی، جلد ۱۱، شماره ۱، صفحات ۱۸۳-۲۱۰

عنوان فارسی مبانی فقهی احیای قاعدۀ منع مجازات مجدد در قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲
چکیده فارسی مقاله اصولاً جوامع دچار هنجارها و ارزش‌هایی هستند که در قالب مجموعه‌ای به‌نام حقوق موضوعه گردآوری می‌شوند و طبعاً نقض این ارزش‌ها در حقوق کیفری، جرم تلقی می‌شود و مرتکب، مستحق تحمل ضمانت اجرای پیش‌بینی‌شده برای نقض آن عمل است. بر اساس یک تفکر و اندیشۀ ساده، هر عملی که این ارزش‌ها را نقض کند، تنها باید یک‌بار مجازات شود. این اندیشه در قالب قاعدۀ منع محاکمه و مجازات مجدد بیان می‌شود.  مرور قوانین کیفری ایران بیانگر آن است که قاعدۀ منع مجازات مجدد (احتساب مجازات قبلی) در دوره‌های مختلف، همواره با فراز و نشیب‌هایی مواجه بوده است و رویکرد واحد و یکسانی، در قبل و بعد از انقلاب نسبت به این قاعده مشاهده نمی‌شود. به‌طوری‌که قانونگذار ایران در قبل از انقلاب، این قاعده را به صراحت پذیرفته بود. اما در قوانین بعد از انقلاب؛ شاهد آن هستیم که ابتدا این اصل بدیهی، از قوانین ایران در سال 1361 و 1370حذف شد و سپس در سال 1392 مجدداً احیا شد. نگارندگان در این مقاله قصد دارند ضمن بیان مفهوم این قاعده، به‌طور خاص، مبنای کار قانونگذار ایران در بعد از انقلاب را ریشه‌یابی کنند و به این موضوع بپردازند که آیا عمل قانون‌گذار ایران در حذف این قاعده، با مبانی فقهی مطابقت دارد یا احیای دوبارۀ آن در قانون مجازات اسلامی جدید، بر مبانی فقهی مبتنی بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Jurisprudential basis for restoring the rule prohibiting re punishment in the Islamic Penal Code1392
چکیده انگلیسی مقاله Basically societies have norms and values ​which are collected in a set called the statute law, andnaturallyviolatethevalues​​ofcriminal law, make the crime and commit, deservesanctionspredicted forviolation oftheact. According to a simple thought, any action that harms or violates the values ​​and violate it should be punished only once; This idea is expressed in the form of the rule prohibiting the re-trial. Review of Iranian penal code indicates that the rule banning punished again (considering previous penalties) in different periods, are always ups and downs faced, and unit approach and the same before and after the revolution to this rule is not observed. So that legislators in Iran before the revolution, the rule explicitly accepted. But the rules after the revolution we are witnessing. Certainly the first principle, the Iranian laws in 1361 and 1370 has been canceled and then restore again in 1392.The authors in this paper are intended stating the meaning of this rule and distinguish it from similar concepts and terms, in particular, the basis for legal work in after the revolution roots and on the issue whether a legislative act in the removal of this rule corresponds to the state of jurisprudence, create and revive it again in the new Penal Code, based on the principles of jurisprudence.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله حسام قپانچی |
عضو هیأت علمی گروه حقوق دانشگاه فردوسی مشهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)

صادق صفری |
کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه فردوسی (Ferdowsi university)


نشانی اینترنتی http://jorr.ut.ac.ir/article_54658_f8a24e1f2eb78f4f3c7a66dc35ae6734.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1414/article-1414-243907.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات