این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های فلسفی – کلامی، جلد ۱۷، شماره ۶۶، صفحات ۵۱-۷۲
عنوان فارسی ثنویت در الاهیات افلاطونی
چکیده فارسی مقاله  الاهیات افلاطونی به مثابه بخشی از نظام فکری او تابع مؤلفه‌هایی است که کل پیکره اندیشه‌های او را تحت تأثیر قرار داده است. وی، همان‌گونه که در حوزه هستی‌شناسی و متافیزیک، با توجه به میراث هراکلیتی و پارمنیدسی خود، دو ساحت عقلی و حسی را مطرح می‌کند، در حوزه الاهیات نیز از یک سو قلمرو متعالی را مطرح می‌کند که در آن می‌توان ویژگی‌هایی نظیر ثبات، و حتی گونه‌ای مشابهت با صفات نظام‌های الاهیاتی ادیان، یافت. اما برای اعمال نفوذ و تبیین تغییرات به خدایانی نیاز دارد که در قلمرو جهان متغیر ایفای نقش کنند. از این‌رو الاهیاتی ناظر به ساحت این‌جهانی یا حلولی شکل می‌گیرد. بدین‌ترتیب ثنویت معهود و مألوف افلاطون در هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی، در الاهیات نیز رخ می‌نماید. مدعای این مقاله این است که دمیورژ و خیر را می‌توان دو روی یک سکه دید و دمیورژ را صورت شخصی‌تر و انضمامی‌تری برای خیر برتر و متعالی قلمداد کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله الاهیات، تعالی، حلول، نگرش سلبی، ثنویت، دمیورژ،
عنوان انگلیسی Dualism in Platonic Theology
چکیده انگلیسی مقاله Plato's theology as a part of his intellectual system is under the influence of some components which has affected his entire thoughts. As he proposes intellectual and sensual realms in the field of ontology and metaphysics under the influence of his own Parmenidean and Heraclitean heritage, so he propounds a transcendent realm in the field of theology, in which such features as stability and even a kind of similarity with theological systems of religions can be found. However, he needs some gods to play a role in the changing world in order to exert influence and explain these changes. Therefore, a kind of theology related to this worldly realm or an emanative theology in formed. As a result, Plato's promised and familiar dualism in ontology and epistemology appears in theology as well. The present paper claims that demiurge and goodness can be regarded as two sides of a same coin and demiurge as a more individualistic and enclosed form for supreme and transcendent goodness. Mohammad Firoozkoohi[1] Ali Akbar Ahmadi Aframjani[2] [1] . PhD student of philosophy of religion, Azad Islamic University, sciences and research unit, Tehran [2] . Assistant professor of department of philosophy, Allamah Tabatabaii University [1] . PhD student of philosophy of religion, Azad Islamic University, sciences and research unit, Tehran [2] . Assistant professor of department of philosophy, Allamah Tabatabaii University 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله محمد فیروزکوهی |
معاون آموزشی دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد واحد دزفول
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی دزفول (Islamic azad university of dezful)

علی اکبر احمدی افرمجانی | ali akbar
استادیار گروه فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علامه طباطبایی (Allameh tabatabaii university)

نشانی اینترنتی http://pfk.qom.ac.ir/article_579_cc544602cb0a09d4636880a05b0dd68e.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1416/article-1416-244210.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات