این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های فلسفی – کلامی، جلد ۱۲، شماره ۴۸، صفحات ۱۴۷-۱۵۹
عنوان فارسی ابهاماتی در تقریر محمد‌حسین طباطبایی از برهان صدیقین
چکیده فارسی مقاله برهان صدیقین که از قوی‌ترین براهین اثبات واجب تعالی است، تقریرهای متعددی دارد که تقریر محمد‌حسین طباطبایی آخرین تقریر ارائه‌شده است. در این مقاله ضمن تبیین این تقریر بر چند نکته تأکید شده است؛ نخست اینکه نفی واقعیت خارجی، منجر به اثبات «واقعیت خارجی» نمی‌شود؛ هرچند واقعیتٌ‌مایی - که می‌تواند «واقعیت وجود ذهنی» باشد - اثبات شود. دوم اینکه با توجه به نظری بودن آخرین مقدمه برهان - که مبدئی تصدیقی است - مطلق واقعیت، همان واقعیت مطلق (یعنی واجب‌الوجود) فرض شده، و این امر علاوه بر تعارض با ادعای وی، در کفایت برهان نیز ابهام ایجاد کرده است. سوم اینکه با فرض کفایت این تقریر، در اثبات واقعیت مطلق و «بذاته بودن» آن اثبات «لذاته بودن» آن فاقد بیانی روشن است. چهارم اینکه در این تقریر، واسطه قرار گرفتن جهان و جهان گذران (یعنی مشاهده غیر حقیقت وجود)- در برهانی که (طبق ملاک برهان صدیقین) باید وجودی صرف باشد- «صدیقین بودن» برهان را محل تردید قرار داده است. بنابراین، حتی با فرض کفایت این تقریر در اثبات واقعیت مطلق (از جهت بذاته و لذاته بودن)، «صدیقین بودن» آن قابل تأمل است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Some Ambiguities in Tabatabai’s reading of the Proof of Truthful ones
چکیده انگلیسی مقاله The proof of truthful ones, which is taken as the most forceful argument in this regard, has different readings. Tabatabai has offered the last one. Explaining this reading, we proceed to mention some critical points. The first one is that the rejection of objective reality doesn’t lead to the approval of “objective reality”; it just invokes a reality which can be a conceptual being. The second point is that in the last premise of the proof which is theoretical, “all reality” is understood as the “the Absolute Reality” (the Necessary Being). This issue is not only inconsistent with his claim, but also calls the proof into question. The third one is that assuming the validity of his reading in proving absolute reality and its being in itself, it lacks a clear explanation to prove its being for-itself. And finally, mediation of the world and the passing world (namely the observation of non-being) in his reading of the proof, while all its mediations supposed to be merely ontological, doesn’t meet with the title of the proof: truthful ones. Thus, even if we accept the validity of his reading and its ability to prove the absolute reality and its being in itself and for itself, it cannot be called the proof of truthful ones.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فاطمه فقیه ایمانی |
کارشناس ارشد دانشگاه تهران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)

نشانی اینترنتی http://pfk.qom.ac.ir/article_129_0d98c6a2818dcac566b1f3c1329546b4.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1416/article-1416-244369.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات