این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مطالعات حقوقی، جلد ۱۲، شماره ۱، صفحات ۱۴۷-۱۷۳

عنوان فارسی تعهد به همکاری در پایان بخشیدن به نقض تعهدات ناشی از قاعده ممنوعیت استفاده از سلاح‌های شیمیایی در پرتو حقوق مسئولیت بین‌المللی
چکیده فارسی مقاله واکنش اخیر دولت‌ها به کاربرد سلاح‌های شیمیایی در سوریه چه در قالب همکاری نهادین، ازجمله اقدامات مندرج در قطعنامه‌های 2118 مورخ 27 سپتامبر 2013، 2209 مورخ مارس 2015 و 2235 مورخ 7 اوت 2015 شورای امنیت و چه به صورت انفرادی ازجمله واکنش ایالات‌متحده به استفاده از سلاح شیمیایی در خان شیخون تداعی‌گر آن تعهداتی است که به موجب ماده 41 طرح 2001 کمیسیون حقوق بین‌الملل به دنبال نقض تعهدات ناشی از قواعد آمره بین‌المللی برای دولت‌ها ایجاد می‌شوند. از این رو، پاسخ به این پرسش اساسی ضرورت پیدا می‌کند که آیا قاعده مورد بحث به عنوان قاعده آمره قابل پذیرش است؟ پاسخ مثبت به این پرسش، پرسش‌هایی در مورد نحوه واکنش به نقض آن را به دنبال خواهد داشت. تحلیل ویژگی‌های قاعده مورد بحث و انطباق آن معیارهای مندرج در گزارش سال 2017 مخبر کمیسیون حقوق بین‌الملل حاکی از آن است قاعده مذکور منطبق بر معیارهای قاعده آمره است ولی در هر حال، واکنش‌های انجام شده به نقض اخیر قاعده مورد بحث و به‌ویژه ابراز نظر دولت‌ها در این مورد، نشانگر آن است که هرگونه واکنش به نقض آن باید در چارچوب حقوقی مربوطه و با توسل به ابزارهای مشروع انجام گیرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Obligation to Bring an End to the Brach of the Rule Prohibiting Use of Chemical Weapons in the Light of Law of International Responsibility
چکیده انگلیسی مقاله The most recent reactions of States to the use chemical weapon in Syria, whether in the form of institutional co-operation, for example, measures set forth in UNSC Resolutions 2118 dated September 27, 2013, 2209 dated March 2015 and 2235 dated August 7, 2015, or individual reactions, including the US response to the use of chemical weapons in Khan Shaykhun suggests the obligations arising under Article 41 of the draft Articles of 2001 International Law Commission, following a breach obligation arising under a peremptory norm of general international law. Therefore, this paper seeks to answer the fundamental questions whether the rule in question is acceptable as a peremptory norm of general international law. A positive answer to this question will lead to questions about how to respond to the breach. According to the criteria set out in the report of International Law Commission reporter of 2017, the aforementioned rule has made its way to the top of international law norms, but practice of States in reacting the breach of the rule shows that any reaction to its violation must conform the relevant legal framework and using legitimate means.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله اکبر زارع |
دانشجوی دوره دکتری حقوق بین‌الملل عمومی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

صابر نیاورانی |
استادیار گروه حقوق بین‌الملل، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

محسن عبدالهی |
دانشیار دانشکده حقوق، دانشگاه شهید بهشتی، تهران.


نشانی اینترنتی http://jls.shirazu.ac.ir/article_5694_46a1987ce8b0e16c2b09a6eeb9feaf55.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1151/article-1151-2450110.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات