این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های مشاوره، جلد ۱۴، شماره ۵۵، صفحات ۲۳-۳۹
عنوان فارسی سبکهای شوخ‌طبعی و تعارض زناشویی در دانشجویان متأهل
چکیده فارسی مقاله چکیده تاریخ دریافت: 2/2/94 - تاریخ پذیرش: 5/6/94 هدف: این پژوهش به منظور بررسی رابطه سبک‌های شوخ‌طبعی و تعارض‌های زناشویی در دانشجویان متأهل انجام شد. روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است جامعه آماری پژوهش، کلیه دانشجویان متأهل دانشگاه پیام نور ساری می‌باشند که بر اساس جدول کرجسی و مورگان (1970) 314 دانشجوی متأهل (183 زن و 131 مرد) دانشگاه پیام نور ساری به روش تصادفی طبقه‌ایی انتخاب شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه‌های سبکهای شوخ‌طبعی (مارتین، پالیک - دوریس، لارسن، گری و ویر ، 2003) و تعارض زناشویی (ثنایی، 1379) پاسخ دادند. یافته‌ها: یافته‌ها وجود همبستگی معنادار و منفی بین سبک شوخ‌طبعی سازش یافته (شوخ‌طبعی پیوندجویانه 214 /.- = r و شوخ‌طبعی خود ارزنده سازانه 116/.- = r) با تعارض زناشویی را نشان داد، و نیز نشان داد بین سبک شوخ‌طبعی سازش نایافته (شوخ‌طبعی پرخاشگرانه 052/. = r و شوخ‌طبعی خود تحقیرانه 088/. = r ) رابطه معنی‌داری با تعارض زنا شویی وجود ندارد. سطح معناداری 05/0P < و 01/0 P <می باشد. همچنین آزمون T تفاوت بین دو جنس از نظر سبکهای شوخ‌طبعی سازش نایافته (پرخاشگرایانه و خود تحقیرگرایانه) معنادار نشان داد (000/0 < P). نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان دادند که سبکهای شوخ‌طبعی سازش یافته با تعارض زناشویی و بعضی از مؤلفه‌های آن، همبستگی منفی دارند و بین سبکهای شوخ‌طبعی سازش نایافته و تعارض زناشویی و مؤلفه‌های آن، همبستگی معناداری وجود ندارد؛ افزون بر این، بین دانشجویان مرد و زن از نظر به کارگیری سبکهای شوخ‌طبعی تفاوت معناداری به دست آمد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Humor Styles and Marital Conflict in Married College Students
چکیده انگلیسی مقاله Babollah Bakhshipour Aim: The purpose of conducting this research was to study the relationship between humor styles and marital conflicts among married college students. Method: Descriptive and correlational research methodology was used. The statistical population comprised of all the married college students at Payam Noor University in Sari, Iran. Total of 314 married (183 female and 131 male) college students were selected in accordance with Krejcie & Morgan (1970) table, by multistage sampling. Participants completed the humor styles (Martin et al., 2003) and Marital Conflict Questionnaires (Sanaee, 1379). Results: Findings showed a negative significant correlation between adaptive humor styles (affiliative humor style r=-0.214 and self-enhancing humor style r=-0.116) and marital conflict. Also, no significant relationship was seen between maladaptive humor styles (aggressive humor style r=0/052 and self-defeating humor style r= 0/088) and marital conflict. Significance level is set at P< 0/01 and P< 0/05, while T-test showed significant difference between the two genders (P< 0/000) when looking at maladaptive humor style (aggressive and self-defeating). Conclusion: There seems to be a negative correlation between adaptive humor styles and marital conflict and some marital conflict’s factors, and that there seemed to be no significant correlation between maladaptive humor styles and marital conflict and its factors. In addition, there was seen a significant difference between men and women in using different humor styles.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله باب اله بخشی پور |
دانشگاه پیام نور

نشانی اینترنتی http://irancounseling.ir/journal/browse.php?a_code=A-10-31-59&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1426/article-1426-246036.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات