این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات نظام سلامت، جلد ۱۱، شماره ۳، صفحات ۶۰۴-۶۱۲
عنوان فارسی ارزیابی مواجهه با رنگ تارتارازین به روش احتمالی از طریق مصرف شیرینی های سنتی ( نبات و پولکی ) در استان اصفهان.
چکیده فارسی مقاله مقدمه: گزارش‌های پراکنده در کشور مبنی بر تقلب در استفاده از رنگ مصنوعی تارتارازین به جای زعفران در آب نبات‌های سنتی (نبات و پولکی) ضرورت انجام مطالعه ارزیابی خطر دریافت تارتارازین از طریق مصرف این دو شیرینی را ایجاب می‌کند. لذا پژوهش حاضر با هدف ازریابی خطر دریافت این رنگ، طی یک مطالعه توصیفی، میزان مواجهه با تارتارازین را از طریق نقشه مصرف این دو شیرینی در استان اصفهان و هم‌چنین حضور و غلظت آلودگی نمونه‌های تهیه شده از این استان را تعیین نمود.روش‌ها: در این مطالعه تعداد 500 پرسش‌نامه از طریق مدارس استان در اختیار خانواده‌های مرکز استان و تعدادی از شهرستان‌ها قرار گرفت و اطلاعاتی در مورد وضعیت دموگرافیکی و میزان مصرف نبات و پولکی جمع‌آوری شد. برای بررسی میزان رنگ تارتارازین. تعداد 60 نمونه شامل 35نمونه نبات و 25 نمونه پولکی طبق دستور‌العمل استاندارد 740 با روش کروماتوگرافی لایه نازک (TLC یاTin Layer Chromatography) مورد آزمایش قرارگرفت. ازروش اسپکتروفتومتری نیز جهت اندازه‌گیری کمی آلودگی نمونه‌ها استفاده شد. در نهایت نتایج به دست آمده در نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز آماری قرار گرفتند.یافته‌ها: آلودگی به رنگ تارترازین تنها در سه نمونه (12%) پولکی مشاهده شد و نمونه‌های نبات عاری از این رنگ بود. غلظت رنگ در نمونه‌های مثبت حداکثر 1 میلی گرم در کیلوگرم محاسبه گردید.با درنظر گرفتن اطلاعات مصرف و میانگین وزن افراد مورد مطالعه (67 کیلوگرم) بیشینه دریافتی روزانه تارترازین از این طریق در جامعه 075/ میکروگرم به ازا هرکیلوگرم وزن بدن محاسبه شد که نسبت به دامنه بالای حد قابل قبول دریافت این رنگ (5/7 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) مقدار بسیار ناچیزی است.نتیجه‌گیری: شیوع کم تقلب استفاده از تارتارازین در کل نمونه‌ها احتمالا ناشی از تدوام کنترل این تقلب توسط سازمان‌های ناظر به خصوص معاونت غذا و داروی استان اصفهان می‌باشد. شیوع آلودگی بالاتر در نمونه‌های پولکی و دریافت روزانه دو برابری این محصول نسبت به نبات در جامعه نشان می‌دهد که پولکی سهم بیشتری در انتقال این رنگ در رژیم غذایی ایرانی دارد. خطر دریافت تارتارازین از طریق مصرف این دو آب نبات سنتی در حال حاضر اقدام جدید قانونی در مدیریت خطر را طلب نمی‌کند. واژه‌های کلیدی: خطر، تارترازین، نبات، پولکی، اصفهان
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Exposure Estimation to Tartrazine through Traditional Hard Candies (Nabat and Poulaki) in Iran, Isfahan Province
چکیده انگلیسی مقاله Background: There have been various reports on saffron adulteration with Tartrazine in the preparation of traditional candies (Poolaki and Nabat). Present study aimed at assessing the risk associated with tartarazin intake through these two sweets in Isfahan province.Methods: A questioner consisting demographic questions and questions related to the patterns of Nabat and Poolaki consumption was developed. A total of 500 questionares were distributed among the households. Also, 60 samples (35 Nabat, 25Poolaki) were collected from the retail market and examined by quantitative TLC test. Acquired data was analyzed using SPSS20 software.Findings: Three Poolaki samples (12%) were detected to be contaminated. Contamination concentration maximized at 1mg/kg. Considering 67 kg as the average weight of the participantsts and 5 gr Poolaki intake a day in the forth consumtion quartile, maximum intake of tartrazine was obtained as 0.07 µg/KgBw/ day that is noticiblely below than the Tartarazin ADI (7.5 mg/KgBW/day)Conclusion: Low occurrence of deception in using Tartrazine in whole tested samples is probably due to permanent control of such an adulteration by supervising organizations particularly vice chancellor of Food and Drug in Isfahan. The results showed low probability of Tartrazine human health risk through these two traditional candies and proposed that no new legal action to manage the risk at the current situation is required. However, higher prevalence of pollution in Poolaki samples in addition to its greater daily consumption than Nabat shows that Poolaki seems to have a greater role in transferring this synthetic color in the Iranian diet. Key Words: Tartrazine, Nabat, Poolaki, Isfahan
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رسول رضايي |
دانشجوي کارشناسي ارشد بهداشت و ايمني موادغذايي، دانشکده تغذيه، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان

مريم ميرلوحي |
استاديار، گروه علوم و صنايع غذايي، مرکز تحقيقات امنيت غذايي، دانشکده تغذيه ، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان.

محمدرضا مرآثي |
دانشيار، گروه آمار و اپيدميولوژي، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران

مرضيه وحيددستجردي |
کارشناس، مرکز تحقيقات محيط زيست، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، ايران

نشانی اینترنتی http://hsr.mui.ac.ir/index.php/jhsr/article/view/2261
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/188/article-188-2469379.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده مقاله پژوهشی اصیل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات