این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۴، شماره ۴، صفحات ۱۰۸-۱۱۹
عنوان فارسی درمان واژینیسموس و بارداری متعاقب آن ۱۸ سال پس از ازدواج: گزارش مورد
چکیده فارسی مقاله مقدمه: گاهی اوقات زوج با شکایت ناباروری طولانی‌مدت مراجعه می کنند، در حالی‌که مشکل اصلی آنها واژینیسموس و ناتوانی در نزدیکی است. این مطالعه به گزارش درمان یک بیمار واژینیسموس شدید طولانی‌مدت با استفاده از رویکرد شناختی رفتاری می پردازد. معرفی بیمار: زوج با سابقه 18 سال ازدواج، بدون فرزند، درخواست استفاده از تکنیک‌های کمک باروری برای بچه‌دار شدن داشتند. در اولین ویزیت با توجه به ناتوانی زن از انجام معاینه واژینال و شرح‌حال ترس از نزدیکی، جهت درمان واژینیسموس به کلینیک سلامت جنسی ارجاع شدند. زن سابقه هایمنکتومی تحت بیهوشی داشت که در حل مشکل بی‌نتیجه بوده است. اضطراب و خجالت زن از بیان مشکل، بی‌رغبتی وی به درمان با پزشک مرد، ترس شوهر از بچه‌‌دار شدن به‌دلیل فوت مادرش در حین زایمان، از عوامل تداوم واژینیسموس در طول این سال‌ها بودند. با درمان شناختی- رفتاری، واژینیسموس 18 ساله در مدت کمتر از 3 ماه درمان شد. 3 ماه بعد از درمان واژینیسموس نیز بارداری خودبه‌خودی اتفاق افتاد. نتیجه‌گیری: اخذ شرح‌حال دقیق جنسی و تشویق زوج به درمان واژینیسموس، از اقدامات تهاجمی کمک باروری جلوگیری می‌کند. طولانی بودن مشکل واژینیسموس نباید سبب ناامیدی زوج و درمانگر از درمان شود. روحیه شاد و امیدوار درمانگر در جلسه مشاوره، داشتن صبر و آرامش، طراحی درمان منطبق با سبک زندگی زوج، توجه به احساسات شوهر و جلب همراهی وی در درمان و ارتقاء خودباوری و خودمدیریتی در زوج، از عوامل موفقیت درمان واژینیسموس هستند. همچنین پیگیری مداوم و دادن بازخورد مثبت به بیمار در فضای مجازی، سبب سرعت گرفتن و پیوستگی روند درمان می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله بازخورد، درمان شناختی- رفتاری، فضای مجازی، ناباروری، واژینیسموس
عنوان انگلیسی Treatment of vaginismus and subsequent pregnancy after 18 years of marriage: a case report
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Sometimes couples refer with complaints of long-term infertility, while their main problem is vaginismus and inability to have intercourse. This study reports the treatment of a patient with severe lifelong vaginismus using a cognitive-behavioral approach. Case presentation: The couple with a history of 18 years of marriage, childless, had requested the use of assisted reproductive techniques for having a child. At first visit, due to the woman's inability to perform the vaginal examination and the history of fear of intercourse, they were referred to the sexual health clinic for treatment of vaginismus. The woman had a history of hymenectomy under anesthesia, which was ineffective in resolving the problem. Woman's anxiety and embarrassment of expressing the problem, her reluctance of treatment with a male doctor, and the husband's fear of having child due to the death of his mother during childbirth were the factors in the persistence of vasinismus during these years. The 18 years vaginismus was resolved with cognitive-behavioral therapy in less than 3 months. Spontaneous pregnancy occurred 3 months after treatment of vaginismus. Conclusion: Taking an accurate sexual history and encouraging the couple to treat vaginismus prevents invasive assisted reproductive techniques. Prolonged vaginismus should not cause the couple and the therapist to be disappointed with the treatment. The happy and hopefull mood of the therapist in the counseling session, having patience and calmness, designing the treatment in accordance with the couple's lifestyle, paying attention to the husband's feelings and gaining his companionship in the treatment and promoting couple's self-confidence and self-management are among the success factors of vaginismus treatment. Also, continuous follow-up and giving positive feedback to the patient in cyberspace will speed up and continue the treatment process.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Cognitive-behavioral therapy, Cyberspace, Feedback, Infertility, Vaginismus
نویسندگان مقاله دکتر مریم نکولعل تک | Maryam Nekoolaltak
Assistant Professor, Department of Midwifery and Reproductive Health, School of Nursing and Midwifery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
استادیار گروه مامایی و سلامت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

دکتر سید علی آذین | Seyed Ali Azin
Associate Professor, Department of Nanotechnology, Nanobiotechnology Research Center, Avicenna Research Institute, Academic Center for Education, Culture and Research, Tehran, Iran.
دانشیار گروه نانوتکنولوژی، مرکز تحقیقات ریزفناوری زیستی، پژوهشکده فناوری‌های نوین علوم پزشکی- جهاد دانشگاهی ابن‌سینا، تهران، ایران.

فتانه نظری | Fataneh Nazari
M.Sc. in Midwifery, Avicenna Infertility Treatment Clinic, Avicenna Research Institute, Academic Center for Education, Culture and Research, Tehran, Iran.
کارشناس ارشد مامایی، مرکز درمان ناباروری ابن‌سینا، پژوهشگاه فناوری‌های نوین علوم پزشکی- جهاد دانشگاهی ابن‌سینا، تهران، ایران.

دکتر بهزاد قربانی | Behzad Ghorbani
Assistant Professor, Department of Nanotechnology, Nanobiotechnology Research Center, Avicenna Research Institute, Academic Center for Education, Culture and Research, Tehran, Iran.
استادیار گروه نانوتکنولوژی، مرکز تحقیقات ریزفناوری زیستی، پژوهشکده فناوری‌های نوین علوم پزشکی- جهاد دانشگاهی ابن‌سینا، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijogi.mums.ac.ir/article_18446.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده گزارش مورد
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات