این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۳، شماره ۱۰، صفحات ۱-۸
عنوان فارسی تعیین اعتبار هموگلوبین گلیکوزیله قبل از هفته ۲۰ حاملگی در پیشگویی دیابت بارداری
چکیده فارسی مقاله مقدمه: تشخیص دیابت بارداری با HbA1c بالای 5/6% است، ولی مطالعات مقادیر 4/6-7/5% را با ریسک بالاتری از دیابت بارداری معرفی کرده‌اند. مطالعه حاضر با هدف تعیین اعتبار میزان 4/6-7/5%=HbA1c در پیشگویی دیابت بارداری و تعیین پیامد‌های بارداری انجام شد. روش‌کار: این مطالعه هم‌گروهی در سال 1397 بر روی 950 زن باردار بیمارستان آرش انجام گرفت. در اولین ویزیت بارداری تست HbA1c و تست تحمل گلوکز 75 گرمی به‌عنوان استاندارد طلایی انجام شد و اگر تست منفی بود، تست مجدد در هفته 28-24 بارداری انجام شد. وقوع دیابت و پیامد‌های بارداری شامل: میزان بروز پره‌اکلامپسی، سزارین، سقط، ماکروزومی، دیستوشی شانه، مرگ داخل رحمی، کاهش رشد جنین در موارد با 4/6-7/5%=HbA1c و کمتر از 6/5% مقایسه شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار Stata (نسخه 13) و آزمون‌های تی دانشجویی، کای اسکوئر، رگرسیون لوجستیک تک‌متغیره و چندمتغیره انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: در این مطالعه شیوع دیابت 2/39% و در نقطه برش 7/5، بیشترین طبقه‌بندی دیابت بارداری مشاهده شد و حساسیت و ویژگی به‌دست آمده به‌ترتیب معادل 33/41 و 15/92 بود. در زنان با 6/5%>HbA1c نسبت به 4/6-7/5%=HbA1c، میزان ماکروزومی به‌طور معناداری کمتر (001/0>p، اما میزان سزارین (02/0=p) بیشتر بود. میزان زایمان زودرس (9/0=p)، پره‌اکلامپسی (2/0=p) و میزان دیستوشی شانه (1=p) در دو گروه تفاوت آماری معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: اندازه‌گیری HbA1C در نیمه اول بارداری حساسیت بالایی در پیشگویی دیابت بارداری ندارد، اما ویژگی بالا دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تست تحمل گلوکز 75 گرمی، دیابت بارداری، HbA1c
عنوان انگلیسی Validity of Hemoglobin A1C before 20 weeks of gestation for prediction of gestational diabetes mellitus
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: The diagnosis of gestational diabetes mellitus (GDM) by HbA1c is up to 6.5%, but some studies have declared that the value of 5.7-6.4 % is associated with higher risk of GDM. This study was performed with aim to determine the validity of HbA1c=5.7-6.4% in the prediction of gestational diabetes and to estimate the outcomes of pregnancy. Methods: This co-group study was conducted on 950 pregnant women in Arash Hospital at 2018. All high risk pregnant single tone women aged 18-35 years pregnancies under 20 weeks were included. At first visit, HbA1c test and OGTT 75 g test were performed as gold standard, if the test was negative; test was again performed at 24-28 weeks of gestation. The incidence of diabetes and pregnancy outcomes including: the incidence of preeclampsia, cesarean section, abortion, macrosomia, shoulder dystocia, intrauterine death, fetal growth retardation were compared in cases with HbA1c = 5.7-6.4 and less than 5.6%. Data were analyzed by Stata software (version 13) and student t-test for quantitative variables and Chi-square test for qualitative variables. Univariate and multivariate logistic regression was used to determine the association between HbA1c and variables. P< 0.05 was considered statistically significant. Results: The prevalence of diabetes was 39.2% and at the cut-off point of 5.7%, the highest classification of gestational diabetes was observed. At this point, the sensitivity and specificity were 41.33 and 15.92, respectively. The rate of macrosomia was significantly lower in women with HbA1c< 5.6 compared to the women with HbA1c= 6.4 – 5. 7 % (p < 0.001); however, the rate of cesarean section was significantly higher in this group (p = 0.02). The rate of preterm delivery (p = 0.9), pre-eclampsia (p = 0.2) and shoulder dystocia (p = 1) were not statistically different between the two groups. Conclusion: HBA1C measurement in the first half of pregnancy does not have a high sensitivity for the prediction of gestational diabetes, but it has high specificity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Gestational Diabetes Mellitus, Glucose Tolerance Test 75 g, HbA1c
نویسندگان مقاله دکتر علی شهریاری | Ali Shahriari
Associate Professor, Department of Anesthesiology, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

دکتر فاطمه صفوی | Fatemeh Safavi
Resident, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دستیار گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

دکتر مریم خوشیده | Maryam Khooshideh
Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Research Development Center of Arash Women’s Hospital, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
استاد گروه زنان و مامایی، دفتر توسعه پژوهش بیمارستان جامع بانوان آرش، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

محمد علی شهریاری | Mohammadali Shahriari
Medical Student, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.
دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijogi.mums.ac.ir/article_17481.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات