این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله زنان، مامایی و نازایی ایران، جلد ۲۳، شماره ۹، صفحات ۱-۷
عنوان فارسی نتایج بارداری به‌روش لقاح خارج رحمی در تحریک با آگونیست آزاد کننده گنادوتروپین، گنادوتروپین جفتی انسان و یا گنادوتروپین جفتی انسان به همراه آگونیست آزادکننده گنادوتروپین در زنان نابارور؛ کارآزمایی بالینی تصادفی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: گنادوتروپین جفتی انسان برای بلوغ نهایی تخمک در سیکل لقاح با احتمال تأثیر منفی بر میزان پذیرش آندومتر، کیفیت جنین و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان همراه بوده است. پیش‌بینی می‌شود جایگزینی آن با آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین برای تحریک بلوغ نهایی، این عوارض را کاهش دهد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی پیامد لقاح خارج رحمی در روش تحریک تخمک‌گذاری با پروتکل آنتاگونیست و تحریک با آگونیست هورمون آزاد‌کننده گنادوتروپین، گنادوتروپین جفتی انسان همزمان آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین و گنادوتروپین جفتی انسان انجام شد. روش‌کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی که در سال 95-1394 انجام شد، زنان پس از آماده شدن فولیکول‌ها برای تحریک نهایی و برداشت تخمک به سه گروه تصادفی تقسیم شدند. یک گروه 2/0 میلی‌گرم دیفرلین، گروه دوم 10000 واحد گنادوتروپین جفتی انسان و گروه دیگر 2/0 میلی‌گرم دیفرلین به‌همراه 1500 واحد گنادوتروپین جفتی انسان را برای تحریک نهایی تخمک دریافت کردند. تعداد و کیفیت تخمک‌ها و جنین‌ها پیامد مورد بررسی بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS (نسخه 17) و آزمون‌های لون و آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد. یافته‌ها: تعداد تخمک‌های بازیافت شده در گروه دریافت‌کننده آگونیست آزادکننده گنادوتروپین به‌طور معنی‌داری بیشتر از سایر گروه‌ها بود (001/0=p). تعداد بیشتری از جنین‌ها در گروه آگونیست هورمون آزاد کننده گنادوتروپین در مقایسه با دو گروه دیگر ایجاد شد (009/0=p). با این‌حال، تعداد جنین‌های با کیفیت بالا ایجاد شده در گروه‌ها مشابه بود. نتیجه‌گیری: شروع بلوغ نهایی تخمک‌ها با آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین باعث افزایش قابل توجه تعداد تخمک‌های بازیافت شده و جنین‌های به‌دست آمده می‌شود. با این‌حال، تحریک دوگانه با استفاده از دوز کم گنادوتروپین جفنی انسان (IU1500) و آگونیست هورمون آزادکننده گنادوتروپین در مقایسه با دوز استاندارد گنادوتروپین جفتی انسان (IU10000) تغییری در کیفیت جنین ایجاد نمی‌کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آنتاگونیست آزادکننده گنادوتروپین، تحریک تخمک‌گذاری، گنادوتروپین جفتی انسان، لقاح آزمایشگاهی
عنوان انگلیسی Invitro fertilization outcome in triggering with GnRH agonist, Hcg or combination of GnRH agonist and Hcg
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Human chorionic gonadotropin for the final maturation of eggs in the In-vitro fertilization cycle was associated with the possibility of a negative effect on endometrial acceptance, fetal quality and ovarian hyper stimulation syndrome. Replacing it with a gonadotropin-releasing hormone agonist to trigger final ovulation is expected to reduce these effects. Therefore, this study was performed with aim to evaluate the outcome of triggering in in vitro fertilization with antagonist protocol by gonadotropin-releasing hormone agonist, human chorionic gonadotropin simultaneously with human gonadotropin-releasing hormone agonist and human chorionic gonadotropin. Methods: In this randomized clinical trial study conducted in 2015 and 2016, women were divided into three random groups after preparing the follicles for triggering and ovum retrieval. One group received 0.2 mg of dipherline, the second group received 10,000 units of human chorionic gonadotropin and the other group received 0.2 mg of dipherline along with 1500 units of human chorionic gonadotropin. The number and quality of eggs and embryos were the outcomes of the study. Data were analyzed by SPSS software (version 17) and Leven tests and one-way analysis of variance. P < 0.05 was considered statistically significant. Results: The number of retrieved oocytes in the group receiving gonadotropin-releasing agonist was significantly higher than the other groups (p = 0.001). More embryos were produced in the gonadotropin-releasing hormone agonist group compared to the other two groups (p = 0.009). However, the number of high quality embryos produced in the groups was similar. Conclusion: The onset of final oocyte maturation with gonadotropin-releasing hormone agonist significantly increases the number of retrieved oocytes and obtained embryos. However, dual stimulation using low-dose human chorionic gonadotropin (IU1500) and gonadotropin-releasing hormone agonist did not alter quality of embryo compared to the standard dose of human chorionic gonadotropin (IU10000).
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Gonadotropin-releasing antagonist, Human placental gonadotropin, in vitro fertilization, ovulation stimulation
نویسندگان مقاله دکتر عالمتاج صمصامی | Alamtaj Samsami
Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Infertility Research Center, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نازایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

دکتر سارا داوودی | Sara Davoodi
Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Infertility Research Center, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نازایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

دکتر شقایق مرادی علمدارلو | Shaghayegh Moradi Alamdarloo
Assistant professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Prenatal Research Center, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات پره‌ناتال، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

دکتر طاهره پوردست | Tahere Poordast
Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Infertility Research Center, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نازایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

دکتر زهرا شیروانی | Zahra Shiravani
Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Infertility Research Center, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات نازایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

دکتر آزاده مرشدزاده | Azade Morshedzadeh
Obstetrician, Faculty of Medicine, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, Iran.
متخصص زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

نشانی اینترنتی https://ijogi.mums.ac.ir/article_17369.html
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده en
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات