این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
طب جنوب
، جلد ۲۴، شماره ۴، صفحات ۳۰۰-۳۴۰
عنوان فارسی
توکسینولوژی سنگ ماهی(Synanceja spp.) ، از الف تا یاء: یک مطالعه مروری
چکیده فارسی مقاله
اعتقاد بر این است که سنگ ماهی، زهرآگینترین، خطرناکترین و حتی کشندهترین ماهی برای انسان و جانوران است که تاکنون در جهان شناخته شده است. دستگاه زهری آنها شامل 13-12 هیپودرمیک پشتی، دو پلیویک و سه خار مقعدی است که حاوی زهر هستند. خارهای سینهای تزئینی بوده و زهری نیستند. زهر آنها حاوی مخلوطی از پروتئینهای آنزیمی و غیرآنزیمی نظیر استونوستوکسین، تراکینیلیزین، وروکوتوکسین و نئووروتوکسین با فعالیتهای بیولوژیک و مکانیسمهای سمیت مختلف است. آنها با مکانیسمهای گوناگونی، بر روی گیرندهها و کانالهای یونی عمل میکنند و موجب عوارض برجسته موضعی و سیستمیک در جانوران تلقیح شده با زهر میشوند. بیشتر پروتکلهای معمولی مدیریت مسمومیت شامل احیای اولیه، تسکین علائم درد با آب گرم (45 درجه سانتیگراد)، کاربرد آنتی ونوم برای رفع علائم موضعی سیستمیک یا شدید و برداشتن تیغها یا دیگر اجسام خارجی با جراحی میباشند. توصیههای متعددی در مورد استفاده از غوطهوری ارگان مورد تهاجم در آب داغ، به عنوان یک اقدام اولیه وجود دارد. آنتیبیوتیکها در زخمهای عمیق به دلیل شیوع زیاد زخم به همراه، نکروز و عفونتهای ثانویه، پیشنهاد میگردند. مانند هر چیز دیگری، پیشگیری بهتر از درمان است و باید در آبهای مناطقی که سنگماهی وجود دارند، کفش پوشید و آگاهانه قدم برداشت.
کلیدواژههای فارسی مقاله
سنگماهی، تلقیح زهر، توکسینها، تظاهرات بالینی، مدیریت مسمومیت
عنوان انگلیسی
Stonefish (Synanceja spp.) from A to Z and their Envenomation: a Review
چکیده انگلیسی مقاله
The Stonefish is believed to be the most venomous, dangerous, and even fatal fish to human and animals that currently known in the worldwide. Their venom apparatus involve 12-13 dorsal 'hypodermic', 2 pelvic, and 3 anal spines, which contain venom, excepting the ornate pectoral spines that are not venomous. Venom with some activities contains a mixture of enzyme and non-enzyme proteins, like stonustoxin, trachynilysin, verrucotoxin and Neo verrucotoxin. They act on receptors and ion channels, with various mechanisms; and cause marked local and systemic complications in envenomed animals. Most typical envenomation management protocols consist of initial resuscitation, symptomatic relief with hot water (45ºC) therapy, antivenom for systemic or severe local signs, and surgical removal of spines or other foreign bodies. There were a lot of recommends about use of hot water immersion, early on-site, as a first aid measure. Antibiotics are proposed for deep puncture injuries, due to the high incidence of ulceration, necrosis, and secondary infections. As in everything else, prevention is better than cure; and must wear shoes and step with judgment in stonefish aqueous territories!
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Stonefish, Envenomation, Toxins, Clinical manifestations, Toxicity management
نویسندگان مقاله
غلامحسین محبی | Gholam Hossien Mohebbi
The Persian Gulf Marine Biotechnology Research Center, The Persian Gulf Biomedical Sciences Research Institute, Bushehr University of Medical Sciences, Bushehr, Iran
مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیجفارس، پژوهشکده علوم زیست پزشکی خلیجفارس، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
نشانی اینترنتی
http://ismj.bpums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-150&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
داروشناسی
نوع مقاله منتشر شده
مروری
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات