این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
پنجشنبه 20 آذر 1404
پوست و زیبایی
، جلد ۱۲، شماره ۲، صفحات ۱۲۱-۱۳۳
عنوان فارسی
مـروری بر فاکتـورهای ایمـونولوژیک در آلوپسیآرهآتا و اثرات درمانی دیفنسپیرون
چکیده فارسی مقاله
آلوپسی آرهآتا (AA) نوعی ریزش موی ناگهانی غیراسکاردهنده میباشد که بهصورت پچهای گرد یا بیضی در هر منطقه مودار میتواند مشاهده شود. این بیماری یک اختلال اتوایمون با پاسخ ایمونولوژیکی علیه فولیکولهای مو میباشد که عوامل ژنتیکی و محیطی در ایجاد آن نقش دارند. شیوع AA در حدود 2/0-1/0 درصد در سراسر جهان است. براساس شدت بیماری و محلهای درگیری میتواند به انواع آلوپسی با الگویPatchy ، Alopecia reticularis، آلوپسی توتالیس، آلوپسی یونیورسالیس، Alopecia ophiasis، آلوپسی Sisiapho، آلوپسی منتشر و Perinevoid alopecia areata تقسیم شود. گزینههای مختلف درمانی برای AA وجود دارد ولی پس از خاتمه، میزان عود زیادی بروز میدهند. AA با انفیلتراسیون لنفوسیتهای T اطراف بولب فولیکول مو شناخته میشود و به عنوان درمان اصلی، کورتیکواستروئیدها مطرح میباشند. یکی دیگر از راههای درمان، ایمونوتراپی موضعی است که از مواد بسیار مهم آن دیفنیل سیکلوپروپنون است (DPCP). این ماده در مواردی که بیش از 50% ریزش مو داشتهاند یا مقاوم به درمان شدهاند استفاده میشود. مکانیسم دقیق عملکرد DPCP بهدرستی مشخص نیست ولی احتمالا نوعی رقابت آنتیژنیک داشته و باعث کاهش تولید آنتیبادیهای ضد فولیکولهای مو میشود. این دارو میتواند پاسخ ایمنی را در پوست تغییر دهد و نسبت سلولهای CD4 به CD8 در اطراف فولیکول مو را به نحوی عوض کند که منجر به بهبودی بیماری شود. بیان شده که میزان رشد مجدد موها در درمان با DPCP بهطور میانگین 50 درصد است. در این مقاله به بررسی آخرین یافتهها راجع به AA پرداخته و جوانب درمانی آن، بالأخص با DPCP را بیان کردهایم.
کلیدواژههای فارسی مقاله
آلوپسی آرهآتا، خود ایمنی، ژنتیک، ایمنولوژی، دیفنسپیرون
عنوان انگلیسی
A review of immunologic factors involved in alopecia areata and the effects of diphencyprone on these factors
چکیده انگلیسی مقاله
Alopecia areata (AA) is a sudden non-scarring hair loss that can be seen in any hairy area in the form of round or oval patches. It is an autoimmune disorder with an immunological response against hair follicles that is caused by genetic and environmental factors. The prevalence of AA is about 0.1% to 0.2% worldwide. Depending on the severity of the disease and sites of involvement, it can be divided into: Alopecia with Patchy pattern, alopecia reticularis, alopecia totalis, alopecia universalis, alopecia ophiasis, alopecia sisiapho, diffuse type and perinevoid alopecia areata. There are various treatment options for AA, but once terminated, they have a high recurrence rate. AA is known for the infiltration of T lymphocytes around the hair follicle bulb, and corticosteroids are its main treatment. Another treatment is topical immunotherapy, the most important of which is Diphenylcyclopropenone (DPCP). It is used in cases that have more than 50% hair loss or are resistant to treatment. The exact DPCP mechanism of action is not well understood, but it may have some kind of antigenic competition and reduce the production of anti-hair follicle antibodies. It can alter the immune response in the skin and alter the ratio of CD4 to CD8 cells around the hair follicle in a way that enhances healing of the disease. It is stated that the rate of hair regrowth in DPCP treatment is about 50% on average. In this article, we review the latest findings of about AA and discuss its therapeutic aspects, especially with DPCP.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
alopecia areata, autoimmune, genetics, immunology, diphencyprone
نویسندگان مقاله
مجید بنیمحمد | Majid Banimohammad
Physiology Research Center, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مهدی فرقانی رامندی | Mahdi Forghani Ramandi
School of Pharmacy, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
حمیدرضا پازکی طرودی | Hamidreza Pazoki Toroudi
Physiology Research Center, School of Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مرکز تحقیقات فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
نشانی اینترنتی
http://jdc.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-269&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
تخصصی
نوع مقاله منتشر شده
مروری
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات