این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 22 آذر 1404
مجله دانشکده پزشکی اصفهان
، جلد ۳۸، شماره ۵۹۶، صفحات ۷۸۳-۷۸۹
عنوان فارسی
یافتههای سنجش تراکم استخوان پس از درمان پیشگیرانه با آلندرونات در خانمهای یائسهی استئوپنیک؛ کدام دز درمانی بهترین اثرگذاری را دارد؟
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: استئوپروز (Osteoporosis) شایعترین بیماری متابولیک استخوان در سراسر جهان است که بر اساس تودهی پایین استخوانی شناخته میشود و با پیشرفت این روند، منجر به افزایش خطر شکستگیهای پاتولوژیک میگردد. استئوپنی، در مراحل اولیهی روند کاهش تودهی استخوانی رخ میدهد. یافتههای مطالعات در راستای شروع درمان در زمان بروز استئوپنی و دز درمانی با یکدیگر متناقض است. این مطالعه، با هدف ارزیابی استفاده از دز کم و بالای آلندرونات در مرحلهی استئوپنی در خانمهای یائسه انجام شد. روشها: مطالعهی کارآزمایی بالینی تصادفی حاضر، بر روی 152 خانم یائسهی مبتلا به استئوپنی مراجعه کننده به درمانگاه روماتولوژی در سالهای 97-1396 انجام گرفت. بیماران به صورت تصادفی به دو گروه تحت درمان با آلندرونات هفتگی دز 35 و 70 میلیگرم تقسیم و برای دو سال پیگیری شدند. تمامی بیماران تحت ارزیابی Bone mineral densitometry (BMD) پیش و پس از درمان قرار گرفتند و یافتهها مقایسه شد. یافتهها: دو گروه مورد بررسی از نظر سن، جنس، قد، وزن، شاخص تودهی بدنی و مدت یائسگی تفاوت معنیداری نداشتند (050/0 < P). یافتههای BMD هر دو گروه شامل Fracture risk assessment system (FRAX) هیپ و مهره/مچ، T-score هیپ و مهره و نیز Z-scor e هیپ و مهره پس از دو سال به صورت معنیداری بهبود یافت (001/0 > P)، اما مقایسهی دو دز درمانی تفاوت معنیداری از نظر بهبود یافتههای BMD نشان نداد (050/0 < P). نتیجهگیری: یافتههای این مطالعه نتایج مطلوبی را در راستای درمان پیشگیرانه با آلندرونات در خانمهای استئوپنیک گزارش نمود. همچنین، با توجه به نتایج مطالعه و آزار گوارشی که شکایت اصلی استفاده از آلندرونات میباشد دز هفتگی 35 میلیگرم را میتوان توصیه نمود.
کلیدواژههای فارسی مقاله
بیماری متابولیک استخوان، بیفسفونات، آلندرونات، تودهی معدنی استخوانی،
عنوان انگلیسی
The Findings of Bone Mineral Densitometry Following Preventive Treatment with Alendronate in Menopausal Women with Osteopenia; What is the Best Dose?
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Osteoporosis is the most common metabolic bone disease worldwide that is defined by lessened bone density. Osteoporosis progression is accompanied with increased risk of pathologic fractures. Osteopenia is attributed to the first steps of bone density loss process. Studies about treatment initiation while osteopenia is presented, and the treatment dose, are controversial. In this study, low dose versus high dose of alendronate among menopausal women with osteopenia was evaluated. Methods: The current randomized clinical trial (RCT) study was conducted on 152 menopausal women with osteopenia referred to a rheumatology clinic during 2017-18. Patients were randomly divided into two groups of treatment with weekly doses of 35 mg and 70 mg alendronate, and then followed for two years. Bone mineral densitometry (BMD) was performed for all the patients prior to and after treatment, and findings were compared. Findings: Two assessed groups were not statistically different regarding age, gender, height, weight, and body mass index (BMD) (P > 0.050 for all). BMD findings of two groups including hip and spine/wrist Fracture risk assessment system (FRAX), hip and spine T-score, and hip and spine Z-score significantly improved following two years (P < 0.001); but the comparison of two doses presented no statistical difference considering BMD findings improvement (P > 0.050). Conclusion: Findings of this study are in favor of preventive treatment with alendronate in women with osteopenia. Furthermore, considering digestive irritability as the main complaint of alendronate, based on our findings, weekly 35 mg use of this agent can be considered.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Bone diseases, Metabolic,Bisphosphonates,Alendronate,Bone mineral density
نویسندگان مقاله
منصور کریمیفر |
پزشک عمومی، گروه داخلی، دانشکدهی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران
نگار بطلانی |
مرکز تحقیقات روماتولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
امیرحسین سالاری |
نشانی اینترنتی
http://jims.mui.ac.ir/index.php/jims/article/view/13293
فایل مقاله
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/103/article-103-2481819.pdf
کد مقاله (doi)
10.22122/jims.v38i596.13293
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
مقاله پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات