این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۳۱، شماره ۲۰۲، صفحات ۸۸-۹۵
عنوان فارسی ارتباط سطح سرمی بیومارکر Transthyretin با سرطان معده
چکیده فارسی مقاله  سابقه و هدف: آدنوکارسینومای معده پنجمین سرطان شایع و چهارمین علت مرگ ‌و میر ناشی از سرطان در دو جنس مرد و زن می‌باشد. Transthyretin (TTR) نشانگر مفیدی برای تشخیص سرطان و مارکر پیش‌بینی‌کننده‌ی متاستاز در بیماران تحت عمل جراحی می‌باشد. از آن‌جا که تا کنون ارزش تشخیصی این بیومارکر به‌‌طور قطعی در سرطان معده مشخص نشده است، هدف از این مطالعه تعیین نقش تشخیصی بیومارکر سرمی TTR در بیماران مبتلا به سرطان معده می‌باشد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مورد- شاهدی، تعداد 40 بیمار مبتلا به سرطان معده که دارای نتایج پاتولوژی تایید شده بودند و 42 فرد سالم بدون سابقه خانوادگی سرطان دستگاه گوارش و کبد وارد مطالعه شدند. به‌منظور تعیین غلظت پروتئین ترنس تایرتین تولید شده در سرم افراد بیمار و سالم، از کیت آماده به روش الایزای ساندویچ استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنی افراد مبتلا به سرطان معده 13 ± 63 و میانگین سنی گروه کنترل 16 ± 64 سال بود (0/681= P). میانگین غلظت ترنس‌تایرتین در سرم مبتلایان به سرطان معده pg/mL 49/64 ± 138/45 می‌باشد درحالی‌که این میزان در سرم افراد سالم pg/mL 60/12 ± 113/53 می‌باشد؛ نتایج نشان داد که دو گروه بیمار و شاهد از لحاظ میزان ترنس‌تایرتین سرمی اختلاف معناداری داشته ( 0/045 =P) و احتمالا می‌توان از آن به عنوان یک مارکر تشخیصی استفاده نمود. استنتاج: یافته‌های به دست آمده در این مطالعه نشان داد که سطح سرمی ترنس‌تایرتین در بیماران مبتلا به سرطان معده و افراد سالم به‌طور معنی‌داری تفاوت دارد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ترنس‌تایرتین، سرطان معده،‌ بیومارکر
عنوان انگلیسی Association between Serum Transthyretin Levels and Gastric Cancer
چکیده انگلیسی مقاله  Background and purpose: Gastric adenocarcinoma is the fifth most common cancer and the fourth leading cause of cancer death in both men and women. Transthyretin (TTR) is a useful marker for cancer diagnosis and prediction in patients undergoing surgery. The diagnostic value of this biomarker in gastric cancer has not yet been determined conclusively. This investigation aimed at studying the diagnostic role of serum TTR in patients with gastric cancer. Materials and methods: This case-control study, was performed in 40 patients whose gastric cancer was confirmed pathologically and 42 healthy individuals without family history of gastrointestinal and liver cancers. The sandwich prepared ELISA kit was used to determine the concentration of transthyretin protein produced in serum. Results: The mean age of patients with gastric cancer was 63 ± 13 years and the mean age of the control group was 64 ± 16 years (P= 0.681). The mean serum concentrations of transthyretin in patients and healthy people were 138.45 ± 49.64 pg/mL and 113.53 ± 60.12 pg/mL, respectively. Findings showed a significant difference in serum transthyretin levels between the two groups (P= 0.045). Therefore, TTR could be used as a diagnostic marker. Conclusion: In this study, serum levels of transthyretin were significantly higher in patients with gastric cancer than healthy individuals.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله transthyretin, gastric cancer, biomarker
نویسندگان مقاله حدیثه رضازاده | Hadiseh Rezazadeh
MSc in Immunology, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
کارشناس ارشد ایمونولوژی، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

ام البنین امجدی | Omolbanin Amjadi
MSc in Immunology, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
کارشناس ارشد ایمونولوژی، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

افسانه السادات رستمکلایی | Afsaneh Sadat Rostamkolaei
General Practitioner, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
دکتری عمومی، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

مریم علیزاده فروتن | Maryam Alizadeh Forutan
Assistant Professor, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
استادیار، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

محمد اسلامی جویباری | Mohammad Eslami-Jouybari
Assistant Professor, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
استادیار، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

رضا علیزاده نوایی | Reza Alizadeh-Navaei
Associate Professor, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
دانشیار، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

محمود موسی زاده | Mahmood Moosazadeh
Associate Professor, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
دانشیار، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

اکبر هدایتی زاده عمران | Akbar Hedayatizadeh-Omran
Associate Professor, Non-communicable Disease Institute, Gastrointestinal Cancer Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
دانشیار، مرکز تحقیقات سرطان دستگاه گوارش، پژوهشکده بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-412-6&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بیوشیمی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات