این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
شنبه 6 دی 1404
مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی شهید صدوقی یزد
، جلد ۱۶، شماره ۲، صفحات ۱۴۴-۱۴۵
عنوان فارسی
معضلات بازگشایی مدارس طی همهگیری کرونا ویروس ۲۰۱۹
چکیده فارسی مقاله
سردبیر محترم ایران یکی از اولین کشورهای آسیایی بود که برای جلوگیری از شیوع کرونا ویروس و کاهش تاثیر موج اجتنابناپذیر آن، قرنطینه ملی را اجرا کرد. پس از 8 هفته اقدامات فاصلهگذاری اجتماعی، این کشور در حال تغییر راهبردهای خود از کاهش به بهبودی بود و سایر کشورها نیز در حال تحلیل راهبردهای بکارگرفته ایران هستند، به این امید که از تجربه آن درس بگیرند (1). در کودکان، تشخیص کرونا ویروس به دلیل مشخص نبودن علائم آن (تب، خستگی و سرفه خشک) پیچیده بوده و تشخیص افتراقی بیماریهای عفونی کودکان در فصول زمستان و بهار بسیار مشکل میباشد. علاوه بر این، کودکان اغلب قادر به توصیف علائم جزئی مربوط به این بیماری جدید نیستند، برای مثال میالژی، سردرد، آنوسمی و آئوزوزیا، و علائمی این چنین را میتوان در تشخیص به راحتی از دست داد (2). این یافته با نتایج یک مطالعه نظامند مطابقت دارد که نشان میدهد کودکان در هر سنی، بیشتر علائم خفیف داشتند یا بدون علامت بودند و کودکان مبتلا به کرونا ویروس در مقایسه با افراد بزرگسال به طور کلی پیشآگهی خوبی داشتند و طی 1 یا 2 هفته پس از شروع بیماری بهبود یافتند. با توجه به چنین دادههایی، بررسی دقیق سیاستهای تعطیلی مدارس بر سلامت کودکان ضروری است (3). کودکان 6 تا 10 ساله دارای یک زندگی اجتماعی فعال در مدرسه هستند که به یادگیری از همسالان کمک میکند و بر ویژگیهای شخصیتی و احساس هویت آنان تأثیر مثبت میگذارد. اختلال در روابط نزدیک با همسالان با علائم افسردگی، احساس گناه و خشم در کودکان همراه بوده است. علاوه بر این، کودکانی که در انزوا و قرنطینه قرار دارند، خطر افزایش ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه، اضطراب، اندوه و اختلال سازگاری را دارند. والدین اغلب تنها ارائهدهندگان مراقبت از کودکان هستند که این مسئله کارایی شغلی آنها را محدود میکند، حتی وقتی شغلی دارند که به آنها اجازه میدهد در خانه کار کنند. در برخی موارد، زندگی در محیط خانه، با والدینی که از مشکلات بهداشتی و اقتصادی رنج میبرند، کودکان را در معرض خطر آشکارسازی رفتارهای خشونتآمیز قرار میدهد (4). در رابطه با جنبههای آموزشی در دوران قرنطینه، آموزش الکترونیکی همیشه جایگزین مناسبی برای آموزش حضوری کودکان نیست. آموزش الکترونیکی همچنین میتواند نابرابریها را تقویت کند. بنابراین، مزایای احتمالی تعطیلی دانشآموزان از مدارس برای جلوگیری از شیوع کرونا ویروس ممکن است با پیامدهای منفی نگهداری آنان در خانه، همراه باشد (5). سوالی که مطرح میشود این است که شرایط لازم برای بازگشایی ایمن مدارس برای کودکان 6 تا 10 سال چگونه میتواند باشد؟ همانطور که قبلاً نشان داده شد، کودکان 6 تا 10 ساله دارای میزان پایینی از علائم ابتلا به کرونا ویروس شدید هستند که احتمالاً نقش مهمی در انتقال و گسترش این بیماری دارند، اما در عین حال باید هزینههای ناشی از تعطیلی مدارس را نیز متحمل شد. منطقی به نظر میرسد که بازگشایی مهدکودکها و مدارس ابتدایی را میتوان برنامهای در نظر گرفت که در مراحل اولیه تلاش برای بهبودی باید اجرا شود، اما مهم این است که بتوان شرایط ایمن و یک سیستم نظارتی مناسب را تضمین کرد (6). اقدامات ایمن برای بازگشایی مدارس ممکن است شامل ایجاد گروههای کوچک ثابت از کودکان، در نظر گرفتن فضای مناسب و شیفتهای متفاوت برای حضور در مدارس به منظور حفظ فاصله اجتماعی باشد. اجتناب از به اشتراکگذاری تجهیزات، تخصیص مجدد کلاسها و مناطق مشترک، همراه با اطمینان از دسترسی مکرر به شستن دستها نیز میتواند از راهبردهای موفقی باشد که با توجه به ظرفیت یک مدرسه تنظیم میشود و تهویه کلاسها و ضدعفونی محیط نیز دیگر از اقدامات اساسی است. کارکنان آموزشی مدارس باید برای شناسایی علائم اولیه مشکلات روانی مربوط به قرنطینه و انزوا آموزش ببینند. سیستم نظارتی باید شامل اطلاعات مناسب، آموزش معلمان و والدین، شناسایی سریع موارد در محیط مدرسه، ظرفیت آزمایش، ردیابی موارد، انزوا و قرنطینه باشد (7). در دانمارک که سیستم بهداشت عمومی، ظرفیت شناسایی و ردیابی سریع موارد کرونا ویروس را دارد، دولت تصمیم گرفت که در 15 آوریل 2020، دانشآموزان تا 11 سال را به مدرسه بازگرداند. فعالیتهای مدرسه به گونهای طراحی شده است که تا حد امکان، شیوع هرگونه ویروس را محدود کند. پس از یک ماه، اقدامات اتخاذ شده (ایجاد گروههای کوچک از کودکان برای درس و زمان بازی، شستشوی مکرر دستها، میزهای دانشآموزان با فاصله 2 متر از یکدیگر و تا حد امکان برگزاری کلاسها در فضای باز)، بهنظر میرسد موثر باشد. در ژاپن، مدارس به دنبال پیشنهاد دولت مبنی بر اولویت دادن به برخی از کلاسها، از جمله کلاس اول و ششم در مدارس ابتدایی، بازگشایی شدند. به طور خاص، تصمیمگیری در مورد زمان بازگشایی یا عدم بازگشایی مدارس بر اساس تعداد موارد ابتلا به کرونا ویروس در منطقه به شهرداریهای محلی واگذار شده است (4). دستورالعمل بازگشایی مدارس توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی منتشر میشود که اقداماتی شامل تبسنجی روزانه، حفظ فاصله فیزیکی، ضدعفونی مکرر دستها و استفاده از ماسک است. در پایان، راهبردهای بازگشایی مدارس در صورت اجرا، با درنظر گرفتن تعادل مزایا و معایب آن برای کودکان در سنین مذکور، باید با رویکردی انعطافپذیر جهت انطباق با شرایط محلی از نظر دادههای همهگیرشناسی و قابلیتهای سیستم بهداشتی هدایت شود.
کلیدواژههای فارسی مقاله
دانشآموزان، مدارس، کرونا ویروس، همهگیری
عنوان انگلیسی
The Problems of Reopening Schools during the Coronavirus 2019 Epidemic
چکیده انگلیسی مقاله
Letter to the Editor
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
Students, Schools, Coronavirus, Epidemic
نویسندگان مقاله
ابراهیم رهبر کرباسدهی | Ebrahim Rahbar Karbasdehi
M.A, Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran.
کارشناسی ارشد، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران.
فاطمه رهبر کرباسدهی | Fatemeh Rahbar Karbasdehi
Ph.D. Student, Department of Psychology, Faculty of Literature and Humanities, University of Guilan, Rasht, Iran.
دانشجوی دکتری، گروه روانشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
نشانی اینترنتی
http://jmed.ssu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1237-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
روانشناسی
نوع مقاله منتشر شده
نامه به سردبیر
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات