این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
طب سنتی اسلام و ایران، جلد ۱۱، شماره ۲، صفحات ۱۳۳-۱۴۲
عنوان فارسی بررسی مزاج مبتلایان به گاستروپارزی در بیماران دیابتی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: دیابت شیرین جزء شایع‌ترین بیماری‏‌های مزمن در جهان است و با عوارض سیستمیک متعددی از جمله گوارشی همراه می‌باشد. یکی از مهمترین عوارض گوارشی دیابت، گاستروپارزی است که با اختلال تأخیر تخلیه معده و با علائمی چون تهوع، استفراغ، سیری زودرس، نفخ و درد فوقانی شکم مشخص می‌شود. از آنجایی که امروزه تمایل به استفاده از طب سنتی رو به گسترش است، توسعه و تطبیق آن با طب جدید ضروری است؛ لذا با توجه به نقش تعیین‌کنندۀ مزاج در درمان در طب سنتی ایران، این پژوهش به‌منظور بررسی مزاج افراد مبتلا به گاستروپارزی دیابتی طراحی شد تا بر ‌اساس آن بتوان به تدوین پروتکل‌های درمانی این عارضه پرداخت. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع مطالعه مقطعی است. بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 یا 2 مراجعه‌‏کننده به کلینیک‏‌های تخصصی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، با سن بالاتر از 18 سال، در فاصلۀ زمانی آبان 1395 تا خرداد 1396، پس از شناسایی و تأیید توسط فوق‌تخصص گوارش وارد مطالعه شدند. جامعه آماری به دو گروه مورد 56 نفری مبتلا به گاستروپارزی و گروه شاهد 44 نفری بدون گاستروپارزی تقسیم‌ شدند. گاستروپارزی بیماران توسط پرسش‌نامه استاندارد گاستروپارزی بررسی و مزاج آنها توسط پرسش‌نامه مزاج مجاهدی تعیین شد. پس از آزمون طبیعی بودن داده‌ها، مقایسه بین‌گروهی با آزمون کای 2 و آنالیز واریانس یک‌طرفه، با سطح معنی‌داری 0/05 ≥ p مورد آزمایش قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که افراد گرم‌مزاج با میانگین 44/22 نمره گاستروپارزی کمتری نسبت به افراد سرد‌مزاج با میانگین 52/22 داشتند، اما این اختلاف معنی‌دار نبود (0/08p =). از طرف دیگر، افراد با مزاج تر با میانگین 55/77 نمره گاستروپارزی بالاتری از افراد خشک‌مزاج با میانگین 39/92 داشتند و این اختلاف معنی‌دار بود (p = 0/001). نتایج: در این مطالعه مزاج سرد و تر بیشتر در مبتلایان به گاستروپارزی دیابتی مشاهده شد. به‏ نظر می‌رسد با‌توجه به پاتوفیزیولوژی گاستروپارزی از منظر طب ایرانی، بیماران دیابتی با مزاج سرد و تر احتمال بیشتری برای ابتلا به گاستروپارزی دارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت شیرین، گاستروپارزی، طب سنتی، مزاج
عنوان انگلیسی Evaluation of Mizaj (Temperament) of gastroparesis in diabetic patients
چکیده انگلیسی مقاله Background and Purpose: Diabetes mellitus is one of the most common chronic diseases in the world and is associated with several systemic complications, especially digestive problems. Gastroparesis is a delayed gastric emptying disorder, characterized by symptoms such as nausea, vomiting, early satiety, bloating, and upper abdominal pain. Utilizing the potentials of traditional medicine is growing day by day, which necessitates development and adaptation to modern medicine. Considering the important role of Mizaj (Temperament) in prescriptions of traditional Persian medicine, this study was designed to evaluate the Mizaj of patients with diabetic gastroparesis in order to develop treatment protocols for this gastrointestinal complication.   Materials and Methods: In this cross-sectional study, 56 patients with gastroparesis and 44 patients without gastroparesis as a control group were selected among the patients with type 1 or 2 diabetes over 18 years of age who referred to the clinics of Mashhad University of Medical Sciences. All participants were identified and confirmed by a gastroenterologist. The complication of gastroparesis was evaluated by the standard questionnaire of gastroparesis, and their Mizaj was diagnosed by Mojahedi Mizaj Questionnaire (MMQ). After assessing the normality of the data, between-group comparison was made with the chi-square test and one-way analysis of variance was analyzed with a significant level of p< 0.05.   Results: The results showed that warm-tempered patients with a mean of 44.29 had lower gastroparesis scores than cold-tempered patients with an average of 52.22, but this difference was not significant (p= 0.08). On the other hand, wet-tempered patients with an average of 55.77 had a higher gastroparesis score than dry-tempered patients with an average of 39.92, and this difference was significant (p= 0.001).   Conclusion: In this study, cold and wet temperament was more frequent in patients with diabetic gastroparesis.  It seems that due to the pathophysiology of gastroparesis from the perspective of Persian medicine, diabetic patients with a cold and wet temperament have a greater susceptibility to delayed gastric emptying or gastroparesis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Temperament (Mizaj), Gastroparesis, Diabetes mellitus, Persian Medicine
نویسندگان مقاله سعید واحدی | Saeed Vahedi


فاطمه محجوب | Fatemeh Mahjoub


کامبیز اخوان رضایت | Kambiz Akhavan Rezayat


روشنک سالاری | Roshanak Salari


میلاد راحتی | Milad Rahati


نشانی اینترنتی http://jiitm.ir/browse.php?a_code=A-10-1-526&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تخصصی
نوع مقاله منتشر شده اصیل پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات