این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
چهارشنبه 19 آذر 1404
بهداشت و ایمنی کار
، جلد ۱۰، شماره ۳، صفحات ۲۳۷-۲۵۰
عنوان فارسی
ارزیابی مقایسه ای ریسک سرطانزایی مواجهه تنفسی با ۳،۱- بوتادین در یک صنعت پتروشیمی با استفاده از دو روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا و دپارتمان بهداشت شغلی سنگاپور
چکیده فارسی مقاله
مقدمه: 3،1- بوتادین یکی از مهم ترین ترکیبات سرطانزای موجود در هوای تنفسی کارکنان شاغل در صنایع پتروشیمی می باشد. یکی از مهم ترین راه های تعیین سطح اثرات سرطانزایی و بهداشتی ناشی از مواجهه تنفسی با آلاینده های موجود در محیط کار، استفاده از روش های ارزیابی ریسک می باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مقایسه ای ریسک سرطانزایی مواجهه تنفسی با 3،1- بوتادین در یک صنعت پتروشیمی با استفاده از دو روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا و دپارتمان بهداشت شغلی سنگاپور انجام گردید. روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی بوده و در سال 1397 در یک صنعت پتروشیمی تولید کننده کوپلیمرهای آکریلونیتریل، بوتادین و استیرن (ABS) انجام گردید. میزان مواجهه تنفسی با 3،1- بوتادین با استفاده از متد شماره 1024 انستیتو ملی ایمنی و بهداشت شغلی اندازه گیری گردید. سپس به منظور ارزیابی ریسک سرطانزایی از دو روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا (USEPA) و دپارتمان بهداشت شغلی سنگاپور استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین مواجهه تنفسی با 3،1- بوتادین در بین کلیه افراد مقدار 367/0± 253/0 پی پی ام بوده و در کلیه موارد پایین تر از حد مجاز مواجهه می باشد. میانگین شاخص سرطانزایی طول عمر (LCR) در روش پیشنهادی سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا در بین کلیه افراد مورد مطالعه مقدار 3- 10 ×71/2 مشخص گردید. همچنین در این روش 2/82 درصد از افراد مورد مطالعه در محدوده ریسک سرطانزایی قطعی و 8/17 درصد نیز در محدوده ریسک احتمالی قرار دارند. نتایج حاصل از روش دپارتمان بهداشت شغلی سنگاپور نیز نشان داد که 2/91 درصد از افراد مورد مطالعه در محدوده ریسک سرطانزایی احتمالی و 8/8 درصد از افراد نیز در محدوده ریسک قطعی قرار دارند. نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر نشان داد که نتایج روش ارزیابی ریسک نیمه کمی سنگاپوری سازگاری مناسبی با نتایج روش کمی پیشنهادی توسط سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا ندارد. لذا با توجه به دقت و جامعیت بالای روش ارزیابی ریسک سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا به عنوان روشی مرجع در دنیا به منظور ارزیابی ریسک سرطانزایی و بهداشتی مواجهه با مواد شیمیایی، پیشنهاد می گردد در مطالعات آینده از این روش به جای روش سنگاپوری استفاده گردد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
3،1- بوتادین، ریسک سرطانزایی، روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا، روش دپارتمان بهداشت شغلی سنگاپور
عنوان انگلیسی
Comparative assessment of carcinogenic risk of respiratory exposure to 1,3-Butadiene in a petrochemical industry by the US Environmental Protection Agency (USEPA) and Singapore Health Department methods
چکیده انگلیسی مقاله
Introduction: 1,3-Butadiene is a carcinogenic compound that can be emitted to the atmosphere from several sources like petrochemical industry. One way to determine the level of carcinogenic and health effects of respiratory exposure to pollutants in the workplace is to use risk assessment methods. The aim of this study was to comparative assessment of carcinogenic risk of respiratory exposure to 1,3-Butadiene in a petrochemical industry by the US Environmental Protection Agency and Singapore Health Department methods. Material and method: This cross-sectional study was carried out in 2018 in a petrochemical industry that producing copolymer ABS (acrylonitrile, butadiene, styrene) in Iran. Occupational exposure to 1,3-Butadiene was measured according to the NIOSH 1024 method. Cancer risk assessment was done according to the United States Environmental Protection Agency (USEPA) and Singapore semi-quantitative methods. Results: The average occupational exposure to 1,3-Butadiene during work shift among all participants was 560.82 ± 811.36 µg.m-3 (0.253 ± 0.367 ppm) and in all cases was below the occupational exposure limit. The average lifetime cancer risk in USEPA method in the present study was 2.71 × 10-3, Also in this method 82.2% of all exposed workers were in the definite carcinogenic risk level and 17.8% were in the probable carcinogenic risk level. The results of the Singapore health department method showed that 91.2% of all subjects were in the probable carcinogenic risk level and 8.8% were in the definite risk level. Conclusion: The findings of the present study showed that the results of the Singapore semi quantitative risk assessment method are not in good agreement with the results of the quantitative risk assessment method proposed by the US Environmental Protection Agency. Therefore, given the high accuracy and thoroughness of the US Environmental Protection Agency's risk assessment methodology as a worldwide reference method for assessing the carcinogenic and health risk of exposure to chemicals, it is recommended to use this method instead of the Singapore method in future studies.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
1,3-Butadiene, Carcinogenic risk, US Environmental Protection Agency method, Singapore Health Department method
نویسندگان مقاله
محسن صادقی یارندی | Mohsen Sadeghi Yarandi
Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
فریده گلبابایی | Farideh Golbabaei
Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
علی کریمی | Ali Karimi
Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
علی اصغر ساجدیان | Ali Asghar Sajedian
Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
وحید احمدی | Vahid Ahmadi
Department of Occupational Health Engineering, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
نشانی اینترنتی
http://jhsw.tums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-74-55&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
تخصصی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات