این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
ابن سینا، جلد ۲۲، شماره ۳، صفحات ۴-۱۲
عنوان فارسی کووید ۱۹، فعالیت بدنی و بهزیستی روانی در بزرگسالان ساکن استان مرکزی: یک بررسی مقطعی برخط
چکیده فارسی مقاله مقدمه: با توجه به بیماری همه‌گیر کووید 19، مقامات بهداشتی قوانینی را برای فاصله اجتماعی وضع کرده‌اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی تغییرات در سطح فعالیت بدنی طی فاصله اجتماعی ناشی از کووید 19 در استان مرکزی و تأثیر فعالیت بدنی بر بهزیستی روانی بود. روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، در مجموع 558 نفر از ساکنین بزرگسال استان مرکزی (60-20 سال) از طریق یک رویه نمونه‌گیری گلوله برفی برای پاسخ به یک پرسشنامه آنلاین شرکت کردند. فعالیت بدنی با استفاده از پرسشنامه معتبر 5 قسمتی ارزیابی شد. بهزیستی روانی با استفاده از مقیاس بهزیستی روانی کوتاه وارویک-اندیبورف اندازه‌گیری شد. ارتباط بین فعالیت بدنی و سلامت روان با استفاده از همبستگی پیرسون بررسی شد. یافته‌ها: در نمونه مورد مطالعه 42/58٪ زن و 58/41٪ مرد بودند. 97٪ از شرکت کنندگان اظهار داشتند که به دستورالعملهای فاصله اجتماعی پایبند بوده‌اند. با توجه به اپیدمی کووید 19، کل زمان فعالیت بدنی در دی ماه 1398 به طور معنی‌دار در مقایسه با فروردین 1399 در بزرگسالان ساکن در استان مرکزی کاهش یافت (001/0=p). همبستگی مثبت و معنی‌داری بین میزان فعالیت بدنی و نمره خلق و خوی در مردان و زنان مشاهده شد (001/0=p، 14/0=r). بحث و نتیجه‌گیری: در نمونه حاضر از بزرگسالان استان مرکزی و در زمان فاصله‌گذاری اجتماعی به دلیل کووید 19، کسانی که از نظر جسمی فعال بودند سلامت روان بهتری داشتند. این نتایج نشان می‌دهد که انجام حتی فعالیت بدنی سبک در طی همه‌گیری کووید 19 ممکن است به کاهش تأثیرات منفی بهداشت روانی مرتبط با فاصله‌گذاری اجتماعی و پایبندی به قرنطینه، کمک کند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کووید 19، سلامت روان، فعالیت بدنی
عنوان انگلیسی COVID-19, physical activity and mental well-being in adults living in Mrkazi Province: an online cross-sectional study
چکیده انگلیسی مقاله Background: Due to the epidemic of COVID-19, health authorities have enacted laws for social distance from people.. The aim of this study was to investigate the changes in the level of physical activity during social distance caused by COVID-19 in Mrkazi Province, and the impact of physical activity on mental welfare. Materials and methods: In this cross-sectional study, a total of 558 adult residents of Markazi Province (20-60 years old) participated in a snowball sampling strategy to answer an online questionnaire. Physical activity was assessed using a valid 5-item questionnaire. The short Warwick-Edinburgh Mental Well-being Scale used for measuring mental The relationship between physical activity and mental health was studied using Pearson correlation. Results: In the study sample, 58.42% were female and 41. 58% were male. 97% of participants indicated that they adhered to social distancing guidelines. Due to the COVID-19 epidemic, the total time of physical activity in January 2020 significantly decreased compared to that in March 2020 in community-dwelling adults in Mrkazi province (P=0.001). A significant positive correlation was observed between the level of physical activity and mood score in men and women (r=0.14, p=0.001). Conclusions: In the present study of adults in Markazi Province and at the time of social distancing due to COVID-19, those who were physically active had better mental health. These results suggest that even light physical activity during the COVID-19 epidemic may help reduce the negative mental health effects associated with social distancing and quarantine adherence.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله COVID19, Mental Health, Physical Activity
نویسندگان مقاله عباس صارمی | Abbas Saremi


علیرضا آقابابا | Alireza Aghababa
دانشگاه اراک

علیرضا بهرامی | Alireza Bahrami
پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی

محی الدین بهاری | Mohiedin Bahari


نشانی اینترنتی http://ebnesina.ajaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1878-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده تحقیقی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات